Από νωρίς τα ξημερώματα σήμερα 29 Αυγούστου, η κουστωδία των “απελευθερωτών” του αστυνομικού στρατού, εισέβαλε στα κατειλημμένα κτίρια του πρώην νοσοκομείου “Χατζηκώστα” στα Γιάννινα όπου λειτουργούσαν κοινωνικοί και πολιτικοί χώροι όπως η κατάληψη Αντιβίωση και προσωρινοί χώροι στέγασης μεταναστών. Οι “απελευθερωτές” έχουν κηρύξει εδώ και περίπου 8 μήνες έναν πόλεμο προς κάθε πολιτικό και κοινωνικό εγχείρημα το οποίο θεωρούν επικίνδυνο προς την πολιτική τους ηγεμονία. Ο πολιτικός αυτός ηγεμονισμός που επιχειρείται να επιβληθεί, με χαρακτηριστικά ολοκληρωτισμού και φασισμού, δεν αφορά μονάχα την εγγενή αντιπαλότητα μεταξύ των αντικρατικών-αντιεξουσιαστικών εγχειρημάτων με τα κόμματα, τις κυβερνήσεις, τα κράτη, το οικονομικό και πολιτικό σύστημα. Αφορά όλες εκείνες τις κοινωνικές αντιστάσεις που στην εποχή που διανύουμε αποτελούν απειλή προς τα “προγράμματα” των ηγεμόνων. Η εισβολή και το σφράγισμα των καταλήψεων είναι όπως οι επιστρατεύσεις των απεργών, ο χημικός πόλεμος προς τους διαδηλωτές, η αστυνομική κατοχή στα χωριά της Χαλκιδικής, το ξύλο των ΜΑΤ προς τους απλήρωτους κτηνοτρόφους στις εγκαταστάσεις της γαλακτοβιομηχανίας Δωδώνη, τα νέα και παλαιά στρατόπεδα συγκέντρωσης των απόκληρων αυτού του κόσμου, τα κοντά και μακριά χέρια των κρατικών μηχανισμών που ωθούν την κοινωνία στον αργό και “δημιουργικό” (για τις τράπεζες και τον καπιταλισμό) θάνατο. Είναι η εποχή που οι από πάνω θέλουν σιγή νεκροταφείου για να ολοκληρώσουν την οργανωμένη τους ληστεία προς την κοινωνία. Και για αυτό τον σκοπό χρειάζονται μπόλικοι “απελευθερωτές” σαν τον Δένδια, τον Άδωνι, τον Βορίδη, τον Καμίνη και μπόλικη προπαγάνδα.
Όμως όσο κι αν θέλουν οι νέοι ηγεμόνες (και διάδοχοι του Γκέμπελς) να παρουσιάζουν τις δικές τους αλήθειες περί των αυτοοργανωμένων χώρων και των αντιεξουσιαστικών/αναρχικών πολιτικών εγχειρημάτων, οι κατειλημμένοι κοινωνικοί χώροι δεν είναι και ούτε υπήρξαν ποτέ άβατα για την κοινωνία ούτε χώροι που λειτουργούσαν ενάντια σε αυτήν αλλά το αντίθετο. Πρόκειται για χώρους και σχήματα που διαμορφώθηκαν με ανοιχτές, ισότιμες και αντιιεραρχικές διαδικασίες και εξελίχθηκαν για να εξυπηρετήσουν κοινωνικές ανάγκες και λειτουργίες, κοινωνικούς αγώνες και αντιστάσεις απέναντι σε όσους από θέση εξουσίας (και ισχύος) εχθρεύονται, υποτάσσουν και καταληστεύουν την κοινωνία. Ας γνωρίζουν λοιπόν καλά οι “απελευθερωτές” ότι οι εποχές των τανκς και των εξοριών έχουν παρέλθει, έχοντας μάλιστα χαράξει για τα καλά στη μνήμη των από κάτω τρόπους συλλογικού και κοινωνικού αγώνα στις άλλοτε λιγότερο άλλοτε περισσότερο κι άλλοτε καθόλου δημοκρατικές χούντες. Οι αγώνες για την κοινωνική απελευθέρωση και οι κοινωνικές αντιστάσεις με την ιστορικότητά τους και τις παρακαταθήκες τους στο χθες και το σήμερα, γνωρίζουν από πρώτο χέρι τους “απελευθερωτές” της εξουσίας κι ως τέτοιους οφείλουν να τους αντιμετωπίσουν
Ούτε βήμα πίσω
Αλληλεγγύη στις καταλήψεις
Αλληλεγγύη στην κατάληψη Αντιβίωση στα Γιάννινα
Εξέγερση, Ισότητα, Ελευθερία