Γιάννενα 6.6.2013 – Πορεία αλληλεγγύης στους εξεγερμενους της Τουρκίας

 

Πορεία αλληλεγγύης με εκαντοντάδες συμμετέχοντες και παλμό στους εξεγερμενους στην Τουρκία στα Γιάννενα στις 6.6.2013. Καλεσμένη από την “πρωτοβουλίας αλληλεγγύης στους εξεγερμένους της Τουρκίας”. (ενώ συμμετείχαν με δικά τους πανό το ΚΚΕ Μ-Λ, το ΑΝΤΑΡΣΥΑ και οι αγωνιστικές κινήσεις.) Με κεντρικό πανό “Τα σύνορα για μας δεν έχουν σημασία, αλληλεγγύη στους εξεγερμένους στην Τουρκία” και στα Τουρκικά ” İsyanlar sınırlara sığmaz , Türkiye’ de direnenlerin yanındayız ” (Οι εξεγέρσεις δεν γνωρίζουν σύνορα, είμαστε με τους εξεγερμένους της Τουρκίας) η πορεία διέσχισε τους κεντρικούς δρόμους των Ιωαννίνων και ένα μεγάλο κομμάτι της αγοράς με πολύ δυνατό παλμό. Συνθήματα δεν έπαψαν να ακούγονται στους δρόμους της πόλης από την αρχή μέχρι το τέλος της πορείας κάποια από τα οποία ήταν τα εξής:

“Εξέγερση θα γίνεται σε κάθε μας πλατεία, με σφαίρες δεν σκοτώνεται η ελευθερία”
“Η αλληλεγγύη το όπλο των λαών πόλεμος στον πόλεμο των αφεντικών”
“Το πάθος για τη λεφτεριά είναι δυνατότερο απ’όλα τα κελιά”
“Τα σύνορα για μας δεν έχουν σημασία, τσακίζουμε το φασισμό σ’Ελλάδα και Τουρκία”
“Σ’Ελλάδα Τουρκία Αλβανία ο εχθρός ειναι στις τράπεζες και στα υπουργεία”
“Σ’Ελλάδα Τουρκία Σουηδία οι εξεγέρσεις γίνονται δεν είναι ουτοπία”
“Πλατείς της Τουρκίας βουνά του Μεξικού μια μέρα οι εξεγέρσεις θα γίνονται παντού”
“Είτε στην Ελλάδα είτε στην Τουρκί ίδια είναι τα ΜΑΤ και η στρατοκρατία”
“Το δίκιο το έχουν οι εξεγερμένοι και όχι οι ρουφίανοι και οι προσκυνημένοι”
“Ούτε μ’αστυνομία ούτε με στρατό η Ταξίμ δεν γίνεται κέντρο εμπορικό”
“Για τις εξεγερμένες σε όλη την Τουρκία εχθρός είναι ο σεξισμός και η πατριαρχία”
“Είτε γκρίζοι λύκοι είτε χρυσή αυγή τσακίζουμε τον φασισμό σε κάθε εκδοχή”

«Salut à toi…», σύντροφε Κλεμάν

 

«Salut à toi…», σύντροφε Κλεμάν
Η Γαλλία είναι μια από τις χώρες όπου η «θεωρία των δύο άκρων», δηλαδή η εξομοίωση της άκρας δεξιάς με την άκρα αριστερά δεν είναι μια καινούργια καραμέλα. Είναι μια παλιά καραμέλα.
Της Έλσας Παπαγεωργίου

Ο μακρύς κατάλογος των θυμάτων, κυρίως μεταναστευτικής καταγωγής, που έπεσαν κάτω από τα φονικά χτυπήματα σκίνχεντ που φώλιαζαν για πολλά χρόνια στη ζεστή αγκαλιά του Εθνικού Μετώπου, δεν φάνηκε να συγκινεί το γαλλικό πολιτικό κατεστημένο, που προωθούσε συστηματικά την εν λόγω θεωρία παράλληλα με την εξελισσόμενη απο-μαρξικοποίηση της διανοητικής και πολιτικής ζωής της χώρας.