Tag Archives: ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ

Τα ορυχεία της Πτολεμαΐδας μυρίζουν θάνατο…

 

forthga8

ανακοίνωση της άναρχο συνδικαλιστικής ομάδας ρόσιναντε

Ακόμα  δύο τραγικοί θάνατοι έρχονται να προστεθούν στο μακρύ κατάλογο των εργατών που θυσιάζονται καθημερινά στο βωμό του κέρδους σύμφωνα με τις επιταγές των νεοφιλελεύθερων πρακτικών. Μέσα σε μόλις τρεις μέρες, θύματα των αδυσώπητων ορέξεων του Κεφαλαίου υπήρξαν ο 56χρονος εργάτης που έχασε τη ζωή του την Παρασκευή, 14 του μηνός, λόγω μη τήρησης των μέτρων ασφαλείας σε τεχνητή λίμνη στο Λιγνιτικό Κέντρο Δυτικής Μακεδονίας της ΔΕΗ στον Τομέα Περιβάλλοντος και τη Δευτέρα, 17 του μηνός ο Μ.Ν., ο οποίος βρέθηκε νεκρός στο χώρο αποκατάστασης εδαφών. Αξιοσημείωτη παρατήρηση ότι και στις δύο περιπτώσεις οι εργάτες την ώρα του ατυχήματος ήταν μόνοι τους, γεγονός που εγείρει χιλιάδες ερωτήματα για τις επιπτώσεις της μείωσης προσωπικού.

Πριν καταλήξει το αίμα των εργατών που χύνεται μία απλή στατιστική καταγραφή, είναι απαραίτητο να συνειδητοποιήσουμε ότι η πλημμελής ασφάλεια στους χώρους εργασίας, η πρόσληψη λιγότερων εργατών απ’ όσους στην πραγματικότητα χρειάζονται για να επιτελεστεί ένα έργο, οι ψυχολογικές και ηθικές πιέσεις για αύξηση της παραγωγής σε λιγότερο χρόνο, με δυο λόγια η εντατικοποίηση της εργασίας και το αίσθημα της ανασφάλειας και της τρομοκρατίας της εργοδοσίας προς τους εργαζόμενους, είναι οι παράγοντες που ευθύνονται για τις εργοδοτικές δολοφονίες που πληθαίνουν ολοένα και περισσότερο με τη σύμφωνη γνώμη Κράτους και Κεφαλαίου. Είναι τουλάχιστον τραγικό να αποκαλούμε «ατύχημα» ή «κακιά στιγμή» ένα έγκλημα που εντείνεται τα τελευταία χρόνια με πρόσχημα τα «μνημόνια» ή την «οικονομική κρίση» και που ισχυροποιείται με απόλυτη νομική θωράκιση από το κράτος.

Για τις πρόσφατες εργοδοτικές δολοφονίες στα εργασιακά κάτεργα των ορυχείων της Δυτικής Μακεδονίας ευθύνονται αποκλειστικά οι εργολαβικές εταιρίες που εργάζονται για τη ΔΕΗ και με επέκταση αυτής της λογικής θεωρούμε εξίσου υπεύθυνες τις πολιτικές που απελευθερώνουν την αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, την πλήρη ιδιωτικοποίηση των ορυχείων, αλλά και του ηλεκτρικού ρεύματος και προφανώς την επισφράγιση των πολιτικών αυτών από τις εκάστοτε νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις και από την ΕΕ. Ταυτόχρονα καταρρέει το παραμύθι της μείωσης των τιμολογίων με την πλήρη ιδιωτικοποίηση της εταιρίας, αφού οι καταναλωτές όλο και περισσότερο αγκομαχούν να πληρώσουν τους υπέρογκους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος ενώ οι θυγατρικές εταιρίες της ΔΕΗ όλο και συχνότερα κόβουν το ρεύμα στους καταναλωτές που δεν έχουν να πληρώσουν αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Μπορούμε μέσα σε λίγα λεπτά να θυμηθούμε εκατοντάδες περιπτώσεις ανθρώπων φέτος το χειμώνα που κάηκαν στα σπίτια τους με κεριά προσπαθώντας να ζεσταθούν, που πνίγηκαν από αναθυμιάσεις μονοξειδίου του άνθρακα ή που απλώς βρέθηκαν νεκροί και παγωμένοι στα σπίτια τους χωρίς ρεύμα.

Είναι σαφές ότι οι οικονομικοί προϋπολογισμοί για την τήρηση των στοιχειωδών κανόνων ασφαλείας δεν χωράνε και πολύ σε ένα περιβάλλον ελεύθερου ανταγωνισμού. Ακριβώς όμως για αυτό το λόγο, ακριβώς επειδή η εργατική τάξη έχει αντιληφθεί ότι αυτό το παιχνίδι άκρατης κερδοφορίας παίζεται στην πλάτη της και μετρά εκατοντάδες νεκρούς, ακριβώς για αυτό το λόγο είναι απαραίτητο να ανατρέψει οριστικά ολόκληρο το καπιταλιστικό οικοδόμημα. Να μην τους αφήσουμε να θυσιάσουν ακόμα έναν από μας.

Κράτος και Κεφάλαιο θωρακίζονται απέναντί μας, με κάθε τρόπο.

Να κάνουμε συντρίμμια τη θωράκισή τους, οργανώνοντας την Τάξη μας.

Κανένας επιπλέον εργάτης και πουθενά στην κρεατομηχανή του Καπιταλισμού.

http://rocinantethes.wordpress.com/

Κι άλλο αίμα στα Ορυχεία

 

Σ.Ε.ΕΝ. “ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ”: Κι άλλο αίμα στα Ορυχεία – Ακόμα ένας συνάδελφος νεκρός στο χώρο εργασίας

Ακόμα ένα συνάδελφος έπεσε νεκρός σε ώρα εργασίας στα Ορυχεία της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα μακραίνοντας τραγικά τον κατάλογο των θανατηφόρων εργατικών ατυχημάτων (εργοδοτικές δολοφονίες τα περισσότερα).

Ο συνάδελφος Μ.Ν.  56 χρονών  που εργαζόταν στον Τομέα Περιβάλλοντος του Λιγνιτικού Κέντρου Δ. Μακεδονίας (ΛΚΔΜ) της ΔΕΗ, βρέθηκε πνιγμένος σε τεχνητή λίμνη της ΔΕΗ σε χώρο αποκατάστασης εδαφών στην προσπάθειά του, σύμφωνα με πληροφορίες, να σπρώξει στη λίμνη πλωτή κατασκευή.

Τα τελευταία χρόνια η έλλειψη προσωπικού στα Ορυχεία (σε υλοποίηση των μνημονίων για απαγόρευση των προσλήψεων) δημιουργεί τεράστια προβλήματα και αμέτρητους κινδύνους για πρόκληση σοβαρών εργατικών ατυχημάτων αφού οι συνάδελφοι καλούνται ακόμα και μόνοι τους να εκτελέσουν εργασίες όπου απαιτείται πολλαπλάσιος αριθμός εργαζομένων κάτω από ασφυκτικές χρονικές και εργοδοτικές πιέσεις.

Δεν γνωρίζουμε τις ακριβείς συνθήκες του δυστυχήματος αλλά από όσα μέχρι στιγμής γνωρίζουμε προκύπτουν τα εξής ερωτήματα:

Γιατί ο συνάδελφος ήταν μόνος του σ αυτόν τον επικίνδυνο χώρο εργασίας; Αν ήταν ένας ακόμα συνάδελφος δε θα είχαμε αποφύγει αυτή την τραγική απώλεια μιας ακόμα ανθρώπινης ζωής;
Οι τεχνητές λίμνες στο ΛΚΔΜ δεν πρέπει να είναι περιφραγμένες και να τηρούνται στοιχειωδώς μέτρα αποφυγής ατυχημάτων;

Δυστυχώς το συνδικάτο μας επιβεβαιώνεται για την εμμονή που είχε όλο το προηγούμενο διάστημα (όπως εκφράστηκε μέσα από πολλαπλές δράσεις που αναπτύξαμε για το θέμα) στη λήψη μέτρων ασφαλείας και στη σωστή και επαρκή στελέχωση των συνεργείων και των πληρωμάτων του εξοπλισμού.

Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους συναδέλφους του αδικοχαμένου εργαζόμενου και απαιτούμε από κυβέρνηση και ΔΕΗ:

Άρση της απαγόρευσης των προσλήψεων, Εδώ και τώρα νόμιμη και επαρκή στελέχωση όλων των τομέων, των συνεργείων, του πάγιου και βοηθητικού εξοπλισμού.
Επαρκή μέτρα ασφάλειας, δημιουργία και λειτουργία των Επιτροπών γιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας,  έλεγχος από τη ΔΕΗ και των ελεγκτικών μηχανισμών για τη σωστή τήρηση των κανονισμών.

Η φράουλα βάφτηκε με αίμα

 

28 εργάτες τραυματίες πυροβολήθηκαν από τους επιστάτες επειδή ζήτησαν τα δεδουλευμένα τους

 

 

Αναμενόμενο ή απίστευτο…; Με τόσα επεισόδια που έχουν συμβεί στα «φραουλοχώραφα» της Βουπρασίας, όλα είναι πιθανά. Ακόμα και να τραυματιστούν δεκάδες άνθρωποι που ζήτησαν
τα δεδουλευμένα από τον εργοδότη τους και οι επιστάτες του, τους πυροβόλησαν εν ψυχρώ. Αυτό που συνέβη το απόγευμα της Τετάρτης έξω από τη Βάρδα, έκανε από την πρώτη στιγμή το γύρο της Ελλάδας μέσα από τα ΜΜΕ, γράφοντας άλλη μια μαύρη σελίδα για την Ηλεία. Συνολικά 28 άτομα αναφέρονται ως τραυματίες από ιατρικές πηγές, είκοσι από την Αστυνομία, μετά από συμπλοκή σε καλλιέργειες φράουλας δίπλα στην εθνική οδό. Ο αριθμός ανέβηκε κάποια στιγμή στους 33, αλλά είτε επρόκειτο για επιπόλαιους τραυματισμούς είτε για αυτοτραυματισμούς.

Παρέμβαση για το πρόσφατο εργατικό δυστύχημα στη ΔΕΗ

 

Στις 28 Δεκέμβρη ο εργάτης Νίκος Καραστογιάννης 38 ετών (υπάλληλος της ΔΕΗ μόλις από το 2010), κάτοικος Πτολεμαϊδας, βρέθηκε αναίσθητος (βαριά χτυπημένος στο κεφάλι) στο δάπεδο ανάμεσα από τις ερπύστριες εκσκαφέα του Ορυχείου Νοτίου πεδίου όπου εργαζόταν ως κατευθυντής. Λίγες μέρες μετά ο εργάτης υπέκυψε στα τραύματα του σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης . Την ώρα του ατυχήματος δεν υπήρχε δεύτερο άτομο (εκτός από τους δυο χειριστές του εκσκαφέα που δεν έχουν οπτική επαφή με τον κατευθυντή) όπως ορίζουν οι κανονισμοί και είναι αναγκαίο να υπάρχει λόγω της φύσης της εργασίας και το τεράστιο μέγεθος του εκσκαφέα (4.000 τόνους μηχάνημα).

Με αφορμή το τελευταίο εργατικό δυστύχημα, το μεσημέρι του Σαββάτου 5 Γενάρη, πραγματοποιήθηκε στην κεντρική πλατεία της Πτολεμαϊδας παρέμβαση με μοίρασμα κειμένων, πανό και ταμπλό σχετικά με τις συνθήκες εργασίας στα εργοστάσια και τα ορυχεία της ΔΕΗ στην περιοχή. Τα δυο κείμενα της παρέμβασης διαβαστήκαν και στον τηλεβόα της παρέμβασης.

Ακολουθούν τα 2 κείμενα της παρέμβασης και φωτογραφίες:

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ, ΜΗΝ ΕΧΕΤΕ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ!

ΚΡΑΤΟΣ-ΔΕΗ  ΚΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ  ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΕΡΓΑΤΕΣ!

Άλλο ένα εργοδοτικό έγκλημα , αυτήν την φορά στα ορυχεία – κάτεργα του νοτίου πεδίου. Ένας ακόμη <<καλοπληρωμένος>> εργαζόμενος θυσία στο βωμό της παραγωγής ενέργειας! Πρίν από 10 ακριβώς μέρες στις 27 Δεκεμβρίου ξημερώματα, 38χρονος συμπολίτης μας Ν.Κ. τεχνίτης ορυχείων τραυματιζόταν θανάσιμα στον εργασιακό του χώρο.

Αμέσως οι πυροσβέστες της ανθρώπινης οργής, εργατοπατέρες και λοιπά ξεπουλημένα συνδικάτα, βάζοντας σε λειτουργία τον καλλωπιστικό για το κράτος και τα αφεντικά ρόλο τους, αρκέστηκαν στο γνωστό <<συλλυπητήριο>> τροπάριο, απαιτώντας από τη ΔΕΗ καλύτερες συνθήκες εκμετάλλευσης.  Δεν τόλμησαν καν να αναφέρουν ότι το κράτος και αφεντικά είναι οι φυσικοί υποστηρικτές – θεματοφύλακες της λογικής του κέρδους. Λογικής, που είναι υπεύθυνη για τα δεινά της κοινωνίας και της  αντιανθρώπινης συμπεριφοράς.

Μέσα σε αυτήν την εξουσιαστικά δομημένη κοινωνία, είναι ουτοπία να πιστεύουμε ότι το  τέλος των δεινών μας θα έρθει με τη μεταρρύθμιση. Κράτος και αφεντικά δεν εξανθρωπίζονται. Αυτό, εξάλλου, αποδεικνύεται χρόνια τώρα από τη λειτουργία της ΔΕΗ. Είναι Ανώνυμη Εταιρία, διοικείται από ακριβοπληρωμένους τεχνοκράτες και κύριο μέλημα της είναι η κερδοφορία, με παράλληλη  μείωση του εργασιακού κόστους. Η εφαρμογή αυτού του νεοφιλελεύθερου διοικητικού μοντέλου, δηλαδή η επίτευξη του μεγαλύτερου δυνατού κέρδους με το μικρότερο δυνατό κόστος, σημαίνει κυρίως 6 πράγματα :

  1. Περιστολή των προσλήψεων
  2. Εντατικοποίηση της εργασίας
  3. Εκχώρηση όλο και μεγαλύτερου κομματιού πάγιων και λειτουργικών εργασιών της ΔΕΗ σε εργολάβους
  4. Εξοντωτικά ωράρια
  5. Ελλιπής επάνδρωση συνεργείων και ελλιπής εκπαίδευση προσωπικού
  6. Μη τήρηση στοιχειωδών κανόνων ασφαλείας

Η εφαρμογή αυτού του μοντέλου δεν αφορά μονάχα το ανθρώπινο δυναμικό της ΔΕΗ. Αφορά εξίσου και τον πάγιο εξοπλισμό της επιχείρησης. Πεπαλαιωμένα μηχανήματα, φορτηγά, λοιπός εξοπλισμός, αλλά και ολόκληρες μονάδες παραγωγής έχουν κατά πολύ ξεπεράσει τον προσδόκιμο χρόνο ζωής τους, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει ακόμα περισσότερο η σωματική ακεραιότητα των εργαζομένων. Στη ΔΕΗ σήμερα άνθρωποι και μηχανές δουλεύουν στα όρια τους μέχρι τελικής … πτώσεως.

Η μείωση, λοιπόν, του προσωπικού, ο πεπαλαιωμένος εξοπλισμός και η εντατικοποίηση  της εργασίας είναι το δυσμενές περιβάλλον, μέσα στο οποίο εργάζονται πλέον οι μόνιμοι υπάλληλοι της ΔΕΗ. Για δε τους εργολαβικούς, να τι ισχύει : Ανασφάλιστη και κακοπληρωμένη εργασία, ωράρια λάστιχο – χωρίς συμβάσεις αναγκαστικές και απλήρωτες υπερωρίες, καθυστέρηση πληρωμών, εργοδοτική τρομοκρατία. Με δύο λέξεις : σύγχρονο δουλεμπόριο. Και οι εργαζόμενοι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου; Ε, αυτοί είναι εργάτες μιας χρήσης, ή πολλών χρήσεων μικρής διάρκειας. Είναι τα θύματα ενός πελατειακού-κομματικού μηχανισμού , που ανταλλάσει προσδοκίες μονιμοποίησης για μικροπολιτικά και προσωπικά οφέλη των διαφόρων τοπικών πολιτικάντηδων και παραγοντίσκων.

Έτσι, λοιπόν, εργάτες σακατεύονται και σκοτώνονται και κανείς δεν υφίσταται την παραμικρή συνέπεια. Αντί να αναδειχτούν οι δολοφονικές πράξεις και παραλείψεις της ΔΕΗ και των εργολάβων γίνεται αναφορά σε κάποιο ‘’ανθρώπινο λάθος ‘’. Με αυτόν τον τρόπο προστατεύονται οι πραγματικοί υπεύθυνοι και οι ευθύνες επιστρέφονται στους ίδιους τους εργαζόμενους, ακόμα και όταν αυτοί έχουν σκοτωθεί.

Να μην ξαναμιλήσουμε για τα συμβιβασμένα γραφειοκρατικά συνδικάτα και τους πούρους εργατοπατέρες τους. Είναι και οι ίδιοι φορείς της ίδιας εξουσίας αφού απολαμβάνουν ειδικά προνόμια και ανταλλάσσουν διαφόρων ειδών εξυπηρετήσεις με τ ’αφεντικά τους.

Κι ενώ η καταπάτηση στοιχειωδών εργατικών δικαιωμάτων, οι τραυματισμοί και οι δολοφονίες εργατών στη ΔΕΗ είναι πλέον καθημερινότητα όχι μόνο η τοπική κοινωνία , αλλά και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι μοιάζουν να έχουν αποδεχτεί μοιρολατρικά αυτήν την κατάσταση ως κάτι φυσιολογικό και αναπόφευκτο. Εγκλωβισμένοι οι περισσότεροι στη λογική της εξατομίκευσης, ανέχονται άλλοι να αποφασίζουν για αυτούς, χωρίς αυτούς.

Ο διαχωρισμός εξάλλου των εργαζομένων σε διάφορες κατηγορίες και η γενικευμένη εξατομίκευση της κοινωνίας ευνοεί τη διάσπαση και τον κατακερματισμό της εργατικής τάξης . Αυτό ευνοεί τα μέγιστα τους γδάρτες των ονείρων μας. Να γιατί  πρωταρχικό ζητούμενο, ειδικά στην πολύπαθη περιοχή μας, είναι η από κοινού δράση εργαζομένων και τοπικής κοινωνίας ενάντια σε ΔΕΗ εργολάβους, αφεντικά, και κάθε λογής επαγγελματίες διαμεσολαβητές των ζωών μας.

Ζητούμενο είναι το πέρασμα από κάθε είδους κομματική ή συντεχνιακή λογική στην ταξική αλληλεγγύη.

  • ΝΑ ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΣΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΤΙΣ ΕΣΤΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ-ΤΑΞΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ.
  • Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΜΙΣΘΩΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ.
  • ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

ΝΑ ΜΗ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑ ΔΟΥΛΟΙ

Αναρχικές/οι

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΤΥΧΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ

Παρασκευή 28/12/12 και ένας ακόμη εργάτης πέφτει νεκρός, στα ορυχεία της ΔΕΗ. Μία ακόμη ανθρώπινη ζωή θυσιάζεται στο βωμό της συσσώρευσης των κερδών για μια τεράστια εταιρεία. Γρήγορα, όλα τα ΜΜΕ και τα ανεπίσημα τσιράκια των εργοδοτών και των αφεντικών σπεύδουν να μας ενημερώσουν, πως πρόκειται για εργατικό ‘’ατύχημα’’, προκειμένου να κουκουλώσουν μία ακόμη δολοφονία του κεφαλαίου. Προτού βγει οποιοδήποτε πόρισμα, αφήνουν φήμες και εικασίες, για να κατευνάσουν την δίκαιη οργή των εργατών για τον χαμό του συναδέλφου τους. Δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη πως οι επίσημες κρατικές δομές θα συμμαζέψουν για μια ακόμη φορά τα ασυμμάζευτα για να αποφευχθεί  μία ευρεία ταξική σύγκρουση. Φυσικά, δεν υπάρχουν ατυχήματα, παρά μόνο δυστυχήματα, τα οποία εξυπηρετούν συγκεκριμένους σκοπούς.

Η λίστα με τους νεκρούς της ΔΕΗ είναι πολύ μεγάλη και έχει γραφτεί με το αίμα των εργατών. Έτσι, άλλωστε επιτάσσει η βιομηχανική παράδοση του κεφαλαίου. Ο φόνος ή το σακάτεμα ενός εργάτη, αποτελούν έναν ακόμη αριθμό στους στατιστικούς δείκτες των επιχειρήσεων και μία ακόμη δικαστική μάχη για όσο το δυνατόν λιγότερα ‘’έξοδα’’ σε αποζημιώσεις. Στον κόσμο του κεφαλαίου, άλλωστε, τα πάντα μετριούνται σε χρήμα και είναι αυτονόητο πως εάν τα μέτρα ασφαλείας κοστίζουν περισσότερο από τις αποζημιώσεις για ανθρώπινες ζωές τότε θα προτιμηθούν οι δεύτερες. Όσο, σκληρό και αν φαίνεται ο καπιταλισμός είναι αμείλικτος και τα εργατικά δυστυχήματα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας του.

Στα πλαίσια αυτά έρχονται και οι εργατοπατέρες, πιστοί στον αέναο ρόλο τους, αυτού της κατάσβεσης της λαϊκής αγανάκτησης  και της διεκδίκησης καλύτερων συνθηκών εκμετάλλευσης. Με μία συστηματική προπαγάνδα, προσπαθούν να μας πείσουν ότι με καλύτερους νόμους και με πιο ‘’δίκαιες ‘’ μεταρρυθμίσεις θα εξανθρωπιστεί το κεφάλαιο, τα αφεντικά και οι εργοδότες και έτσι θα αλλάξει ολοκληρωτικά η φύση της σημερινής εξουσίας.

Φυσικά, δεν είναι αθέμιτο, να διεκδικούνται καλύτερες συνθήκες εργασίας, μέσα στον καπιταλισμό. Αθέμιτο, όμως, είναι να περιοριζόμαστε εκεί και να μην στοχεύουμε στην ρίζα του προβλήματος. Αθέμιτο είναι να αφήνουμε κάθε λογής κομματόσκυλο, να μας αντιπροσωπεύει και να υπονομεύει τα συμφέροντα μας στα πλαίσια ενός ιεραρχικού συνδικάτου. Αθέμιτο είναι να καθόμαστε με σταυρωμένα χέρια, την ώρα που μαίνεται ένας ταξικός πόλεμος, που καθημερινά σκοτώνει κάποιον από μας.

Εάν θέλουμε θεμιτές λύσεις στα προβλήματα μας, οφείλουμε να αυτό-οργανωθούμε με οριζόντιες αντι-ιεραρχικές δομές για να διεκδικήσουμε επιτέλους μία αξιοπρεπή ζωή. Οφείλουμε να  συγκρουστούμε με κάθε λογής εκμεταλλευτή αφεντικό και εργοδότη που καρπώνεται την υπεραξία της μισθωτής σκλαβιάς και να απαλλοτριώσουμε όλον αυτόν τον πλούτο που κάποιοι έχουν συσσωρεύσει από το αίμα και τον ιδρώτα μας.

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Αναρχικές/οι

Δελτίο τύπου της «Εργατικής Αλληλεγγύης» για το τελευταίο εργατικό ατύχημα στην ΔΕΗ

 

Ακόμα ένα σοβαρό εργατικό ατύχημα προστίθεται στον μακρύ κατάλογο των κυβερνητικών -εργοδοτικών εγκλημάτων που τα τελευταία χρόνια έγιναν στην ΔΕΗ και ιδιαίτερα στην περιοχή μας! Ο συνάδελφος Νίκος Καραστογιάννης 38 ετών βρέθηκε χτυπημένος στο δάπεδο ανάμεσα από τις ερπύστριες του εκσκαφέα του Ορυχείου Νοτίου πεδίου όπου εργαζόταν ως κατευθυντής!

Κανείς δε γνωρίζει πως και που χτύπησε ο συνάδελφος αλλά αυτό που γνωρίζουμε όλοι είναι ότι δεν υπήρχε δεύτερο άτομο (εκτός από τους δυο χειριστές του εκσκαφέα που δεν έχουν οπτική επαφή με τον κατευθυντή) όπως ορίζουν οι κανονισμοί και είναι αναγκαίο να υπάρχει λόγω της φύσης της εργασίας και το τεράστιο μέγεθος του εκσκαφέα (4.000 τόνους μηχάνημα)!

Όμως η τρόικα και η κυβέρνηση με την ένοχη σιωπή της διοίκησης της ΔΕΗ και την αδράνεια του συνδικαλιστικού κινήματος αποφασίζει ότι δεν πρέπει να γίνουν προσλήψεις (παρά τις χιλιάδες συνταξιοδοτήσεις που έγιναν το τελευταίο διάστημα) κοιτώντας αριθμούς χωρίς γνώση και ευθύνη για το τι θα συμβεί στους εργαζόμενους που με υπεράνθρωπες προσπάθειες και κάτω από τραγικές εργασιακές συνθήκες πασχίζουν να κρατήσουν σε λειτουργία τα Ορυχεία και τους Ατμοηλεκτρικούς σταθμούς!

Οι εργαζόμενοι δεν έχουν σκοπό να ανεχτούν άλλο:

  • Την καταστροφική μείωση του τακτικού προσωπικού!
  • Την έλλειψη στοιχειωδών μέτρων υγιεινής και ασφάλειας
  • Την ανυπαρξία ελεγκτικών μηχανισμών

Αγωνιζόμαστε και απαιτούμε:

  1. Άμεσα προσλήψεις τακτικού εργατοτεχνικού προσωπικού που να καλύπτει όλες τις οργανικές θέσεις (Είναι φανερό ότι αυτές οι εργασίες είναι απαραίτητο να γίνονται από έμπειρο και καταρτισμένο προσωπικό)
  2. Να τηρούνται όλοι οι μεταλλευτικοί κανονισμοί και οι κανόνες ασφαλούς εργασίας
  3. Να γίνει άμεσα τμήμα Επιθεώρησης μεταλλείων στην περιοχή
  4. Οι συνάδελφοι που τοποθετούνται στα ασθενοφόρα να είναι σε θέση να ανταποκριθούν άμεσα και επιτυχώς σε μια τέτοια κατάσταση και να πληρούν όλες τις προϋποθέσεις που απαιτούνται (εκπαίδευση στις απαιτήσεις τραυματιοφορέα, βεβαίωση μετά από τα τεστ δεξιοτήτων κλπ) κάτι που δε συμβαίνει στο Νότιο πεδίο και μάλιστα μόλις πριν μια βδομάδα το συνδικάτο μας το επεσήμανε σε παράσταση διαμαρτυρίας προς τη διεύθυνση του ορυχείου!

Ευχόμαστε ο συνάδελφος να κερδίσει τη δύσκολη μάχη που δίνει για τη ζωή του και καλούμε τους εργαζόμενους να μην υποκύπτουν σε καμιά πίεση που είναι έξω από τους κανονισμούς ασφαλείας!

Το γραφείο τύπου

Βίντεο με αφορμή το τελευταίο σοβαρό εργατικό ατύχημα στον ΑΗΣ Αγ. Δημητρίου

 

Το video αυτό φτιάχτηκε από την συνέλευση αναρχικών-αντιεξουσιαστών/τριών σε Κοζάνη και Πτολεμαΐδα τον Ιούνιο του 2009 στα πλαίσια εκδήλωσης-πορείας (20/06/09) για τις συνθήκες εργασίας και τα εργατικά ατυχήματα στη Δ.Ε.Η.

http://www.youtube.com/watch?v=MBFqwzO7sq0

Ο νομός Κοζάνης έχει το “προνόμιο” να “φιλοξενεί” 3 μεγάλα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας και αρκετά ορυχεία λιγνίτη ανοιχτού τύπου. Το video περιγράφει τις συνθήκες εργασίας στη Δ.Ε.Η. για μόνιμους,συμβασιούχους και εργάτες σε εργολάβους και τον ρόλο των επίσημων συνδικάτων. Επίσης γίνεται αναφορά σε πραγματικά περιστατικά εργατικών ατυχημάτων/δυστυχημάτων και μια προσπάθεια καταγραφής αυτών.