Εν όψη των παρελάσσεων της 28ης Οκτωβρίου, την Πέμπτη 25/10/12, έγινε μοίρασμα κειμένου σε Λύκεια της Κοζάνης απο την συνέλευση αντιφασίστριών – αντιφασιστών.
Ακολουθεί το σχετικό κείμενο:
ΜΗΝ ΜΠΑΙΝΕΙΣ ΣΤΗ ΓΡΑΜΜΗ
Η 28η Οκτώβρη αποτελεί μέρα εθνικής εορτής. Αργία, μέρα παρελάσεων σε κάθε πόλη και χωριό. Όλοι οφείλουν να συμμετέχουν σ’ αυτή τη μορφή εθνικού παραληρήματος. Μέσα σε αυτούς συγκαταλέγεσαι κι εσύ αγαπητέ/ή μαθητή/τρια και μάλιστα ως ανέκφραστο, πειθήνιο στρατιωτάκι προσφέροντας ένα ξεκάθαρα φασιστικό θέαμα.
Σου μαθαίνουν να απαγγέλεις ποιηματάκια εθνικού περιεχομένου και κείμενα που εξυμνούν τον πατριωτισμό των Ελλήνων φαντάρων του Μετώπου του ’40. Έτσι και εσύ, άβουλα, συμμετέχεις στην παρέλαση της επόμενης μέρας με κίνητρο τις ώρες μαθήματος που θα γλιτώσεις προβάροντας το στρατιωτικό βήμα στην αυλή του σχολείου, ώστε να περάσεις ‘’με αντρεία και εθνική περηφάνια’’ μπροστά από την εξέδρα των επισήμων. Πόση ειρωνεία!! Δοξάζεις ανθρώπους που αντιστάθηκαν στο φασισμό συμμετέχοντας σε έναν ξεκάθαρα φασιστικό θεσμό: αυτό της παρέλασης. Αλήθεια, γνωρίζεις ότι η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπου πραγματοποιούνται μαθητικές παρελάσεις; Επίσης γνωρίζεις ότι οι μαθητικές παρελάσεις στην Ελλάδα ξεκίνησαν από το δικτατορικό καθεστώς του Μεταξά (στα τέλη της δεκαετίας του 30) τον οποίο είχε… συνεπάρει η πειθαρχία και η ομοιομορφία της νεολαίας του Χίτλερ και του Μουσολίνι;
Εύλογα λοιπόν και χωρίς την καταβολή προσπάθειας γεννάται το ερώτημα: άραγε κατανόησες ποτέ ως μαθητής/τρια τι αποτελεί τον φασισμό και επιπλέον τον αγώνα εναντίον του; Συνειδητοποίησες ότι ίσως εντέλει η 28η να μην αποτελεί εθνική εορτή αλλά μια ξεκάθαρα κοινωνικοπολιτική υπενθύμιση αγώνα ενάντια στο φασισμό; Γιατί είναι φανερό σε όλους μας ότι τίποτα δεν έχει τελειώσει. Η απειλή του φασισμού δεν έληξε με την ήττα των δυνάμεων του άξονα 68 χρόνια πριν. Οι φασιστικές ιδέες και τα φασιστικά ιδεολογήματα δεν έσβησαν από τα μυαλά πολλών ανθρώπων. Το αυγό του φιδιού περίμενε τις κατάλληλες συνθήκες για να εκκολαφτεί οδηγώντας έτσι την κοινωνία σε νέους παραλογισμούς. Και είναι προφανές πως η τωρινή οικονομική και κοινωνική κρίση αποτελεί το σπουδαιότερο παράγοντα για την εκκίνηση αυτής της εκκόλαψης.
Γεγονός είναι πλέον η συγκρότηση ομάδων (στα πρότυπα των γερμανικών ναζιστικών ταγμάτων εφόδου) οι οποίες προβαίνουν σε βιαιότητες εναντίον μεταναστών αλλά ΚΑΙ άλλων κοινωνικών ομάδων επικαλούμενοι μια ψευδαίσθηση κοινωνικής ασφάλειας και μια έτσι κι αλλιώς φαντασιακή εθνική καθαρότητα. Βιαιότητες που δεν περιορίζονται σε “απλούς” τραμπουκισμούς, αλλά περιλαμβάνουν από σπασίματα μαγαζιών μέχρι και δολοφονικές επιθέσεις. Ωστόσο, οι επιθέσεις αυτές σπανίως γίνονται γνωστές στο ευρύ κοινό λόγω της γνωστής, άτυπης σύμπραξης μεταξύ των συγκεκριμένων ανθρωποειδών (των οποίων η πολιτική σκέψη περιορίζεται σε φασιστικά, ναζιστικά και ρατσιστικά τσιτάτα), της αστυνομίας και των ΜΜΕ.
Αναντίρρητα, καθοριστικός είναι και ο ρόλος του σχολείου στο φαινόμενο, ως ακόμη ενός θεσμού του κρατικού μηχανισμού, ενταγμένου στα ευρύτερα πλαίσια ενός καπιταλιστικού, αστικοδημοκρατικού συστήματος, το οποίο μέσα από της δομές και τις λειτουργίες του καταλύει κάθε έννοια ελεύθερης ή καλύτερα κριτικής σκέψης, δίνοντας τροφή όχι μόνο στη δημιουργία αλλά και την επικράτηση ανταγωνιστικών και φασιστικών ιδεολογημάτων. Ενός θεσμού του οποίου το επίκεντρο αποτελείς εσύ αγαπητέ/ή μαθητή/τρια. Εσύ λοιπόν είσαι που υποχρεώνεσαι με ποικίλους άμεσους ή εμμέσους τρόπους να υπομείνεις το βασανιστικά αργό πέρασμα του χρόνου μέσα στις σχολικές αίθουσες υπό τον ήχο κηρυγμάτων για το έθνος, όπου πραγματοποιείται η σταδιακή απομύζηση κάθε ψήγματος ζωής που έχεις μέσα σου και αποσκοπεί στη μετατροπή σου σε ένα άβουλο ον.
Όμως το τελικό αποτέλεσμα κρίνεται από τους ίδιους τους αποδέκτες αυτής της κατάστασης, δηλαδή από εσένα. Εσύ είσαι αυτός/ή που μπορεί όχι μόνο να εμποδίσει αλλά και να συντρίψει το φασισμό. Κάποιοι το έκαναν παλιότερα με όπλα, γιατί έτσι όριζαν οι τότε συνθήκες κι έμειναν στις μνήμες όλων, όμως πραγματική δικαίωση για όλους αυτούς θα επέλθει μόνο μέσω της ποικιλόμορφης συνέχισης του αγώνα τους ενάντια στη φασιστική απειλή. Γιατί το γεγονός της επιβολής της ιδιότητας του μαθητή/τριας δε συνεπάγεται σε καμία περίπτωση την αποβολή της ιδιότητας σου ως άνθρωπος κι ως τέτοιος μάλλον είναι καιρός να δράσεις ενάντια σε κάθε μορφή φασισμού.
“Οι επιλογές τελειώσανε, το βλέπεις καθαρά
Μείνε, σκέψου, πολέμα τους συνέχεια
Ξέρεις πόσο υπέφερες, μάθε από το παρελθόν σου
Αν σταματήσουμε εδώ χανόμαστε για πάντα’’
ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΒΑΘΙΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΟΝ
ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΣΑΚΙΣΕ ΤΟΝ
αντιφασίστριες/αντιφασίστες Κοζάνης
