«Ντούτσε, πω πω κουτουράδα! / Τι σου έφταιξε η Ελλάδα; /
Ήθελες και την Αθήνα. / Νόμιζες πως μες στο μήνα /
θα την πάρεις κομπανία / όπως την Αβησσυνία! /
Μα στον τόπο αυτό οι μανάδες / γέννησαν παλικαράδες / που τη γη υπερασπίσαν, /
σαν λαγό σε κυνηγήσαν / και σε πήγαν με μανία / ώς βαθιά στην Αλβανία!»
Εγκώμιο στην ανδρεία των Ελλήνων, μικρή αλυσίδα μεγάλων εκπλήξεων: ούτε της Βέμπο τραγούδι είναι, ούτε επώνυμο, παρά δημοτικό, ανώνυμων δηλαδή δημιουργών, και το κυριότερο: δεν είναι ελληνικό, αλλά, το κυριότατο: αλβανικό. Γραμμένο στα αλβανικά, την εποχή του ’40, και μεταφρασμένο εμπνευσμένα από τον γιατρό-συγγραφέα Θωμά Στεργιόπουλο, Έλληνα της μειονότητας στην Αλβανία, που από το 1991 ζει στην Ελλάδα.
Το τραγούδι δημοσιεύεται στο Κάποιοι τραγουδούν δίπλα μας: Ανθολογία αλβανικής δημοτικής ποίησης (Ροές, 2007), και τη γνωριμία μαζί του την οφείλουμε στον Παντελή Μπουκάλα (Καθημερινή, 28/10).
Ώστε Αλβανοί για Έλληνες! Άραγε θα τους λένε «εθνοπροδότες» οι δικοί τους Κασιδιαραίοι;
Ούτε λόγος..!