“Εφτά δεκαετίες μετά την φρίκη του ολοκαυτώματος και των στρατοπέδων συγκέντρωσης ο φασισμός προσπαθεί να ξανασηκώσει κεφάλι. Όπως την περίοδο του Μεσοπολέμου έτσι και τώρα μια χούφτα τραπεζίτες και μεγαλοεπιχειρηματίες μέσω των κυβερνήσεων τους, επιβάλουν μέτρα που εξαθλιώνουν σταδιακά όλους τους εργαζομένους και τη νεολαία, ανεξάρτητα από εθνικότητα, θρησκεία, χρώμα ή σεξουαλικό προσανατολισμό.
Όπως τότε, έτσι και τώρα οι ρατσιστικές ιδέες χρησιμοποιούνται για να διασπάσουν τα θύματα της κρίσης, για να αποπροσανατολιστεί η δίκαιη οργή μας από τους πραγματικά υπεύθυνους στους πιο αδύναμους. Όπως τότε έτσι και τώρα οι φασιστικές πρακτικές στόχο έχουν να καλλιεργήσουν ένα κλίμα φόβου και υποταγής, απέναντι σε όποιον σκέφτεται διαφορετικά ή αντιδρά στις πρακτικές αυτών των ομάδων.
Ο ελληνικός λαός έχει βιώσει τον ρατσισμό στα χρόνια της μαζικής μετανάστευσης, όπως τον βιώνουν και σήμερα όσοι από μας αναζητούν τις τύχες τους σε χώρες που αναβιώνουν νεοναζιστικές ομάδες. Επίσης σαν λαός έχουμε βιώσει τη βαρβαρότητα του φασισμού στην κατοχή μέσα από τον λιμό, τις εκτελέσεις, τα ολοκαυτώματα χωριών κ.τ.λ.. Αυτές οι εμπειρίες δεν μπορούν να ξεχαστούν!
Στις μέρες μας όλο και πιο συχνά, πληροφορούμαστε ειδικά στην πόλη του Ρέθυμνου, για την εκδήλωση φαινομένων ψυχολογικής και σωματικής βίας με αποκορύφωμα την δολοφονική επίθεση σε Ινδούς στο Σφακάκι, από πέντε νεαρούς ηλικίας 15 – 19 ετών, ανάμεσα τους και δύο μαθητές. Παράλληλα έχουν πυκνώσει οι τραμπουκισμοί από μέλη φασιστικής συμμορίας απέναντι σε μεμονωμένα άτομα γνωστά για την αντιφασιστική τους δράση.
Διάχυτη είναι επίσης η αίσθηση μεταξύ των συναδέλφων ότι έχουν πολλαπλασιαστεί οι παρεμβάσεις φασιστικών οργανώσεων στα σχολεία της πόλης ενώ δεν έχει περάσει πολύς καιρός από την ημέρα που μέλη της νεοναζιστικής οργάνωσης επιτέθηκαν σε αντιφασίστες μέσα και έξω από σχολεία της πόλης.
Πιστεύουμε ότι σε τέτοιες περιπτώσεις η ανοχή είναι επικίνδυνη, επομένως η αντίσταση είναι επιβεβλημένη, όχι απλά καταδικάζοντας τα φαινόμενα αλλά με πιο δυναμικό τρόπο, που θα ξεσκεπάζει την προπαγάνδα, τη διαφθορά των συνειδήσεων, την εξαπάτηση, την υποκρισία των ομάδων αυτών. Ειδικά η νεολαία δεν πρέπει να πέσει στην παγίδα του «ριζοσπαστικού και αντισυστημικού» μανδύα που φοράει ο φασισμός την στιγμή που πρόκειται για τον πιο πιστό υπηρέτη του συστήματος.
Σε μια κοινωνία που χαρακτηρίζεται όλο και περισσότερο από την πολυπολιτισμικότητα, με ένα εκπαιδευτικό σύστημα που η πολυμορφία και η διαφορετικότητα είναι πια βασικά του γνωρίσματα, χρέος μας είναι, ως εκπαιδευτικοί, να συμβάλουμε με κάθε μέσο ώστε οι επόμενες γενιές να δημιουργήσουν αντισώματα απέναντι σε τέτοια φαινόμενα ολοκληρωτισμού, βίας και καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ως ενεργοί πολίτες αυτής της κοινωνίας και με πλήρη επίγνωση του παιδαγωγικού μας ρόλου ως δασκάλων, δεν μπορούμε να μείνουμε αδιάφοροι μπροστά σε τέτοια φαινόμενα, ειδικά όταν αυτά έχουν συχνά ως αποδέκτες και τους μαθητές μας, είτε ως θύματα είτε ως θύτες.
Η ομάδα μας προέκυψε από την ανάγκη καταρχήν να δραστηριοποιηθούν οι ίδιοι οι συνάδελφοι, να παρθούν πρωτοβουλίες και να οργανωθούν εκδηλώσεις μέσα στα σχολεία ώστε να προσεγγιστούν με παιδαγωγικό τρόπο όλοι ανεξαιρέτως οι μαθητές μας, ώστε να πεισθούν για το αδιέξοδο αυτών των ιδεών. Η συλλογή αντιφασιστικού και αντιρατσιστικού υλικού με σκοπό να χρησιμοποιηθεί στις σχολικές γιορτές της 28ης Οκτωβρίου και της 17ης Νοεμβρίου, αλλά και στη διαδικασία των μαθημάτων και το δράσεων του σχολείου στη διάρκεια όλης της σχολικής χρονιάς, είναι το πρώτο αποτέλεσμα της συγκρότησης της ομάδας.
Σ’ αυτή την προσπάθεια πιστεύουμε ότι θα βρεθούν αρκετοί, μέσα από την εκπαιδευτική κοινότητα αλλά και την τοπική κοινωνία, με παρόμοιες ευαισθησίες, που δεν θα διστάσουν να συμπράξουν μαζί μας, για να αντιδράσουμε δυναμικά σ’ αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, για μια κοινωνία αποδοχής της διαφορετικότητας και αλληλεγγύης, για μια ζωή με αξιοπρέπεια για όλους μας.
Οι συναντήσεις της Ομάδας γίνονται κάθε Τρίτη στις 7:00 μ.μ. στο στέκι των καθηγητών (Ηλιάκη 16, στη Δυτική πλευρά του κήπου) και είναι ανοικτές σε όποιο συνάδελφο θέλει να συμμετέχει.
O φασισμός δεν έρχεται απ’ το μέλλον
Καινούργιο τάχα κάτι να μας φέρει
Τι κρύβει μεσ’ τα δόντια του το ξέρω
Καθώς μου δίνει γελαστός το χέρι.
Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν
Και χάνονται βαθιά στα περασμένα
Οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν
Μα όχι και το μίσος του για μένα.
Το φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον
Δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον!
Ο φασισμός δεν έρχεται από μέρος
Που λούζεται στον ήλιο και στ’ αγέρι!
Το κουρασμένο βήμα του το ξέρω
Και την περίσσεια νιότη μας την ξέρει.
Μα πάλι θε ν’ απλώσει σαν χολέρα
Πατώντας πάνω στην ανεμελιά σου
και δίπλα σου θα φτάσει κάποια μέρα
αν χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου.
Μπέρτολντ Μπρεχτ”