Έξω οι φασίστες απο κάθε γειτονιά

ΟΥΤΕ  ΣΤΑ ΝΟΤΙΑ, ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ
ΤΣΑΚΙΖΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

Το πρωί του Σαββάτου 24/11/12 η ναζιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή επιχείρησε να κάνει την παρουσία της στις γειτονιές μας και συγκεκριμένα στο Ελληνικό. Μία συμμορία 25-30 χρυσαυγιτών, που είχε βγει για εξόρμηση με κείμενα και εφημερίδες. Ο ψευτοτσαμπουκάς των φασιστών όμως δεν πέρασε. Μέσα σε λίγα λεπτά συγκεντρώθηκαν αντιφασίστες, αναρχικοί και μέλη οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς αλλά και πολλοί κάτοικοι από τις γειτονιές του ελληνικού όπως και δημοτική αρχή, απωθώντας τους εθνικιστές μέχρι το κέντρο της Γλυφάδας. Οι χρυσαυγήτες ουσιαστικά δεν πραγμάτωσαν καμία παρέμβαση στις νότιες συνοικίες, παρά μόνο βάδιζαν τροχάδην μέσα από τις γειτονιές μας και τους κεντρικούς δρόμους, με τους συγκεντρωμένους αντιφασίστες στο κατόπι τους. Χαρακτηριστικά, οι χρυσαυγήτες δεν κατόρθωσαν, όσο και αν προσπάθησαν, να φωνάξουν ούτε ένα σύνθημα ·  ο κόσμος δεν δέχονταν ούτε τα μισαλλόδοξα κείμενά τους, ούτε την σάπια φυλλάδα τους ·  κυριαρχούσαν τα αντιφασιστικά συνθήματα των συγκεντρωμένων, όπως «Ούτε στα Σούρμενα, ούτε και πουθενά – Τσακίστε τους φασίστες, σε κάθε γειτονιά» και «Φασίστες – Κουφάλες – Έρχονται κρεμάλες» ·  περαστικοί και οι κάτοικοι αποδοκίμαζαν τους χρυσαυγήτες σε κάθε τετράγωνο.

Τελικά, η φασιστική συμμορία, αφού διέσχισε με το κεφάλι κάτω, σχεδόν τρέχοντας και χωρίς καμία στάση κατέληξε να κατεβαίνει την Γρ. Λαμπράκη στην Κάτω Γλυφάδα, με προφανή σκοπό να καταφέρει με κάποιον τρόπο να αποχωρήσει από τις νότιες συνοικίες. Κάπου εκεί εμφανίστηκαν και οι προστάτες τους, οι μπάτσοι, κλείνοντας το δρόμο στην πορεία των αντιφασιστών, φυγαδεύοντας έτσι τους φασίστες. Μάλιστα έγιναν και κάποιες μικροσυμπλοκές με τα ματ, οι οποίοι απάντησαν με δακρυγόνα και ξύλο. Το κράτος επιστρατεύοντας τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του, φρόντισε να εξασφαλίσει την ακεραιότητα των φανατικών υποστηρικτών και συνεργών του.

Η Χρυσή Αυγή δε διαφέρει πολύ στις μεθόδους της από αυτές των Ναζί του Μεσοπολέμου. Καλλιεργώντας ρατσιστικά αντανακλαστικά, προσπαθεί να συνδέσει τα πραγματικά προβλήματα που βιώνει το σύνολο της κοινωνίας με την παραμονή των μεταναστών σε αυτό τον τόπο. Προφανώς αποπροσανατολίζει τον κόσμο και αποκρύπτει εσκεμμένα ότι μοναδικός υπαίτιος για την κρίση είναι η πολιτική που έχουν επιλέξει αυτή τη στιγμή τα διεθνή και ντόπια αφεντικά, μια πολιτική που εκ φύσεως στρέφεται ενάντια στο σύνολο της κοινωνίας, και που στην πράξη οι χρυσαυγήτες την υπερασπίζονται. Παράλληλα, οι εν λόγω πράκτορες έχουν το θράσος να πλασάρονται και ως οι «αντισυστημικοί ζορό» του κοινοβουλίου.

Το κράτος και το κεφάλαιο, με τη διασπορά του ρατσισμού,  στρέφουν ένα κομμάτι των καταπιεσμένων ενάντια σε ένα άλλο, πιο αδύναμο και πιο απομονωμένο από τα υπόλοιπα, πολλές φορές επινοώντας και διάφορους «εσωτερικούς εχθρούς». Ένας πολύ έξυπνος τρόπος για να διαχωρίσουν και να απομονώσουν τους καταπιεσμένους. Οι φασίστες ιστορικά αναλάμβαναν να κάνουν αυτή τη βρόμικη δουλειά. Σήμερα, ξεκινώντας από τους μετανάστες, ύστερα στρεφόμενοι ενάντια στους αναρχικούς και άλλους αγωνιζόμενους, τέλος σε όλους όσοι «διαφωνούν», το μόνο που θέλουν να πετύχουν είναι τη συστηματική εξόντωση των αντιφρονούντων και τη συσπείρωση ενός μέρους της κοινωνίας γύρω από εθνικιστικά ιδεολογήματα, για την ασφάλεια του καθεστώτος.  Ιστορικά, ο μόνος δρόμος που μπορεί να πάρει η ανάπτυξη των εθνικιστικών κινημάτων, είναι ο πόλεμος.

Είναι ξεκάθαρο ότι όπου υπάρχουν ελεύθεροι άνθρωποι που δραστηριοποιούνται πολιτικά, όπου υπάρχουν αυτοοργανωμένες «από τα κάτω» σταθερές κοινότητες κοινωνικού και ταξικού αγώνα,  σε σχολεία, γειτονιές και εργασιακούς χώρους, οι φασιστικές γκρούπες δεν θα μπορέσουν ποτέ να βγουν από τις τρύπες τους.

ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ Σ’ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ
ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ ΜΑΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΟΝΤΕΡΝΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ

ναμούς
Αναρχική Συλλογικότητα από
Ελληνικό, Άνω Γλυφάδα, Αργυρούπολη

Ρατσισμός, στείρωση, ευθανασία, εξόντωση – Οι γιατροί του Γ’ ράιχ [Ντοκυμαντέρ]

 

Από την χιτλερική Γερμανία στους σημερινούς νεοναζί απογόνους της…

Πριν μόλις λίγα χρόνια, η «Πανελλαδική Συσπείρωση για την Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση» και τα «Τετράδια Ψυχιατρικής» είχαν οργανώσει μιαν εκδήλωση με άξονα την προβολή του ντοκιμαντέρ «Οι γιατροί του Τρίτου Ράϊχ», με σκοπό την ανάδειξη της σχέσης της Ψυχιατρικής με την Εξουσία, αυτήν της οποίας η ίδια είναι φορέας και αυτήν της οποίας λειτουργεί ως εντολοδόχος για την επιβολή της Δημόσιας Τάξης.

Όπως έχει δείξει η ιστορική εμπειρία, το κυρίαρχο ψυχιατρικό παράδειγμα δεν βρήκε καμιά δυσκολία (το αντίθετο μάλιστα) να συμπλεύσει, κάτω από συγκεκριμένες κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες, ακόμα και με τους ναζί και μάλιστα, να αναλάβει ιδιαίτερο ρόλο στον ορισμό της «ζωής που είναι ανάξια να ζει» και εν συνεχεία στην πρακτική της στείρωσης, της ευθανασίας και της μαζικής εξόντωσης εκατοντάδων χιλιάδων ψυχικά πασχόντων και αναπήρων στα γερμανικά ψυχιατρεία, ως ενός οικονομικού βάρους, ενός πληθυσμού ‘περιττών’ υπάρξεων που έπρεπε να φύγουν από τη μέση.

Σήμερα, αυτό που τότε φαινόταν σαν μια «αναδρομή στο παρελθόν», ορθώνεται ξανά ως μια πολύ υλική δυνατότητα ενός μέλλοντος, που απειλεί, με γοργούς ρυθμούς, να γίνει παρόν. Το νεοναζιστικό μόρφωμα της «Χρυσής Αυγής», που είδε φέτος τα ποσοστά και την επιρροή του να ανεβαίνουν αλματωδώς, αντανακλώντας (και επιχειρώντας να δώσει έκφραση και να εκμεταλλευτεί) τις πιο σκοτεινές και αδιέξοδες όψεις της διάρρηξης του κοινωνικού ιστού και της κονιορτοποίησης πλατειών κοινωνικών στρωμάτων από την κρίση και το μνημόνιο, δεν παρέλειψε, μετά τους μετανάστες, να βάλει στο στόχαστρο τους ψυχικά πάσχοντες και τους αναπήρους. Η ανάρτηση στην ιστοσελίδα τους κειμένων που προπαγανδίζουν την στείρωση και την ευθανασία των «ζωών που είναι ανάξιες να ζουν», μόνο τυχαία δεν είναι.

Είναι προφανές ότι, μετά τα πογκρόμ και τις δολοφονικές επιθέσεις κατά των μεταναστών, και παράλληλα προς αυτές, δεν θ΄ αργήσει (αν τους δοθεί το έδαφος) να έλθει και η σειρά των ψυχικά ασθενών και των αναπήρων, καθώς, μάλιστα, δεν έπαψαν ούτε στιγμή να προβάλλουν την «ορθότητα» του λόγου τους κατ΄ αντιπαράθεση προς τους «ψυχασθενείς», την ίδια στιγμή που το ρατσιστικό τους πρόσημο του «έλληνα» φαίνεται, πλέον, να προϋποθέτει τον περαιτέρω προσδιορισμό του ως «ψυχικά υγιούς», αλλιώς δεν θα είναι «έλληνας».

Οι πολιτικές του μνημονίου που βγάζουν εκτός κοινωνικού ιστού, ως ένα ανυπόφορο οικονομικά και περιττό κοινωνικά βάρος, τα πιο αδύναμα στρώματα (μετανάστες, ψυχικά ασθενείς αναπήρους, ηλικιωμένους κλπ) μιας κοινωνίας της οποίας η πλειονότητα μετατρέπεται με ταχείς ρυθμούς σε «πλεονάζοντες» και «περιττούς», έχουν ήδη βρει στη «Χρυσή Αυγή» τους πιο πρόθυμους εκτελεστές του εξοστρακισμού σ΄ έναν κυριολεκτικό Καιάδα.

Είναι αυτή η κοινωνική και πολιτική συνθήκη που έρχεται να συναντήσει ένα σύστημα Ψυχικής Υγείας σε κυριολεκτική κατάρρευση. Οι βασικές συνιστώσες της λογικής και των πρακτικών υπό τις οποίες λειτουργεί η κατεστημένη ψυχιατρική (αγκυλωμένη στα παραδοσιακά στερεότυπα της «ψυχικής νόσου» των εγχειριδίων, του «ανίατου», του «εκφυλισμού» και της «κατωτερότητας»), μπορεί, κάτω από συγκεκριμένες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες (όπως οι σημερινές), να μετατραπούν ξανά σε όχημα αποκλεισμού και εξόντωσης, κάτω από χίλιες δικαιολογίες.

Είναι γι’ αυτό που «Οι γιατροί του Γ΄ Ράϊχ» είναι τώρα επίκαιροι όσο ποτέ. Όχι σε μια λογική ενημερωτική και αναπόλησης του παρελθόντος, αλλά απόκτησης περαιτέρω εφοδίων για το άνοιγμα των νέων δρόμων που απαιτούνται σήμερα για το ξεπέρασμα της κατασταλτικής ψυχιατρικής προς μια χειραφετητική ψυχιατρική και για την συντριβή της νεοναζιστικής απειλής.

 

http://www.youtube.com/watch?v=Q9iemw6_GSg

Μία τάξη, φυλετικά διαχωρισμένη [Ντοκυμαντέρ]

 

Μια ημέρα μετά τη δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ το 1968, η Jane Elliott πήγε να διδάξει στο δημοτικό της πόλης της στην Άιοβα, όπου κατοικούσαν μόνο λευκοί. Χώρισε τους μαθητές της σε δύο ομάδες, εκείνους με γαλάζια μάτια κι εκείνους με καφέ μάτια, και αποφάσισε να τους δώσει ένα γερό μάθημα κατά των φυλετικών διακρίσεων.

Το ντοκιμαντέρ αυτό παρουσιάζει την ιστορία εκείνου του μαθήματος, τη μακροχρόνια επιρροή του στα παιδιά και τη δύναμή του που κράτησε τριάντα ολόκληρα χρόνια