Daily Archives: December 13, 2012
Σφαγή Καλαβρύτων: 69 χρόνια μετά
Δείτε το επεισόδιο της σειράς ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ “Χρονικό της Εθνικής Αντίστασης”, με τίτλο “Οργανωμένη Τρομοκρατία των κατακτητών” με αφορμή την επέτειο από τη σφαγή των Καλαβρύτων από τον γερμανικό στρατό κατοχής.
Σήμερα συμπληρώνονται 69 χρόνια από την πιο αιματοβαμμένη μέρα στην ιστορία των Καλαβρύτων. Το Αρχείο της ΕΡΤ, ψηφιοποίησε και παρουσιάζει το επεισόδιο της σειράς ντοκιμαντέρ “Χρονικό της Εθνικής Αντίστασης”, με τίτλο “Οργανωμένη Τρομοκρατία των κατακτητών”, παραγωγής 1985 που καταγράφει τις ομαδικές εκτελέσεις αμάχων από τον Γερμανικό στρατό.
Η σφαγή των αμάχων στην πόλη των Καλαβρύτων, διαπράχθηκε από την 117η Μεραρχία Καταδρομών, η οποία αποτελούνταν από Αυστριακούς και Γερμανούς από την Αλσατία, Λοθαριγγία, Ρουμανία, Σουδητία (περιοχή της Τσεχοσλοβακίας), Βαρτεγκάου κ.α. την 13 Δεκεμβρίου 1943.
Πιο πριν, η μεραρχία αυτή, ως 717η Μεραρχία πεζικού και με αρκετά διαφορετική σύνθεση και ηγεσία, είχε συμμετάσχει σε επιχειρήσεις εναντίον ανταρτών και μαζικές εκτελέσεις χιλιάδων αμάχων, ως αντίποινα, στη Σερβία.
Πρόκειται για την πιο βαριά περίπτωση πολεμικού εγκλήματος στην Ελλάδα, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου πολέμου. Η διαταγή της μαζικής δολοφονίας, στο πλαίσιο της επιχείρησης “Καλάβρυτα” (Unternehmen Kalavryta), ξεκίνησε από την παράκτια περιοχή της Αχαΐας όταν τα στρατεύματα της Βέρμαχτ στην πορεία τους έκαψαν χωριά και δολοφόνησαν τους πολίτες στο δρόμο τους. Η επιχείρηση ήταν μια προσπάθεια περικύκλωσης των ανταρτών του ΕΛΑΣ η οποία όμως κατέληξε σε μαζικά αντίποινα επί του άμαχου πληθυσμού της περιοχής.
Οι Γερμανοί, στο δρόμο για τα Καλάβρυτα, εκτέλεσαν 143 άνδρες. Επίσης έκαψαν περίπου 1.000 σπίτια σε πάνω από 50 χωριά, αφού τα λεηλάτησαν αποκομίζοντας περισσότερα από 2.000 πρόβατα και μεγαλύτερα ζώα και περίπου 260.000.000 δραχμές.
Όταν έφθασαν στη Καλάβρυτα, κλείδωσαν όλες τις γυναίκες και τα παιδιά κάτω των 14 ετών στο σχολείο και διέταξαν όλους τους υπόλοιπους άνδρες να παρουσιαστούν έξω από το χωριό.
Οι άνδρες οδηγήθηκαν στη ράχη του Καπή, χώρο αμφιθεατρικό, από όπου θα ήταν αναγκασμένοι να βλέπουν τα σπίτια της πόλης τους, μαζί με το σχολείο, όπου βρίσκονταν οι οικογένειές τους, να καίγονται.
Εκεί οι Γερμανοί τους εκτέλεσαν με συνεχείς ριπές πολυβόλων και με χαριστικές βολές, σκοτώνοντας περίπου 500 (κατά τις νεότερες εκτιμήσεις) άτομα.
Νωρίτερα, τους είχαν καθησυχάσει λέγοντας πως στο… λόγο της στρατιωτικής του τιμής (!) δεν θα τους σκοτώσουν, αλλά μόνο θα κάψουν την πόλη και θα μεταφέρουν τους κατοίκους σε άλλη πόλη. Από την εκτέλεση, ανάμεσα στα θύματα, επέζησαν 13 μάρτυρες των γεγονότων.
Οι γυναίκες και τα παιδιά κατάφεραν να αποδράσουν από το σχολείο ενώ το χωριό φλεγόταν. Την επόμενη ημέρα τα ναζιστικά στρατεύματα πυρπόλησαν το μοναστήρι της Αγίας Λαύρας, που συνδέεται στενά με την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Σήμερα στην θέση του εγκλήματος διατηρείται μνημείο, ως ανάμνησης των πεσόντων.
Παρά το γεγονός ότι η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας έχει αναγνωρίσει δημόσια τη ναζιστική αγριότητα των Καλαβρύτων, ακόμα δεν έχει καταβληθεί καμία αποζημίωση. Τον Απρίλιο του 2000, ο τότε Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας επισκέφτηκε τα Καλάβρυτα για να εκφράσει τα συναισθήματά του ντροπής και βαθιάς θλίψης για την τραγωδία.
Με την αποχώρηση των κατακτητών, η Ελλάδα πέρα από την οικονομική καταστροφή, θρηνούσε τον θάνατο χιλιάδων πολιτών της που είτε εκτελέστηκαν, είτε μεταφέρθηκαν ως όμηροι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, είτε αναγκάστηκαν να μετακινηθούν εκτός της χώρας ή στο εσωτερικό της για να γλυτώσουν από Γερμανούς, Βούλγαρους, Ιταλούς και τους ντόπιους συνεργάτες τους.
Η Ελλάδα στο τέλος του πολέμου είχε χάσει το 10% του πληθυσμού της, είχε κατεστραμμένη οικονομία και οι υποδομές της ήταν ανύπαρκτες.
Πηγή: kalavrita.gov.gr
Το δικό μας ΌΧΙ
Κείμενο Ελλήνων μεταναστών στην Γερμανία και συλλογή υπογραφών.
(αναδημοσίευση από: www.todikomasoxi.org)
Κάποιοι μας αποκαλούν Έλληνες της Διασποράς, άλλοι πάλι τρίτη γενιά των Γκάσταρμπάιτερ, κάποιοι μας θεωρούν ξένους. Κάποιοι γεννηθήκαμε εδώ, άλλοι μόλις ανοίξαμε τις βαλίτσες μας και κάποιοι άλλοι πάλι ονειρευόμαστε να γυρίσουμε πίσω. Πηγαινοερχόμαστε στην Ελλάδα, έχουμε οικογένειες, φίλους, έρωτες και δουλειές. Μας συνδέουν η βιογραφία μας, οι μουσικές, τα σίριαλ, το θέατρο, η λογοτεχνία, οι αναμνήσεις μας, τα συναισθήματα που κουβαλάμε μέσα μας.
Έχουμε συγκλονιστεί, διαβάζοντας κάθε μέρα για τις όλο και πιο βίαιες, ρατσιστικές επιθέσεις της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής. Στη δική μας καθημερινότητα είχαμε συνηθίσει να μιλάμε για το ρατσισμό και τις βιαιοπραγίες που βιώνουμε ως μετανάστες στη Γερμανία και μάθαμε να παίρνουμε θέση. Δε θα ξεχάσουμε ποτέ τις εικόνες από τις επιθέσεις των νεοναζί κατά μεταναστών και προσφύγων το 1992 στο Ρόστοκ, όπου ο όχλος χειροκροτούσε και η αστυνομία κοιτούσε αμέτοχη. Και όλα αυτά σε ζωντανή μετάδοση από την τηλεόραση. Όταν, όμως, η κοινωνία κλείνει τα μάτια μπροστά σε τέτοιου είδους φαινόμενα, δεν είναι επόμενο να ενθαρρύνονται νεοναζιστικές οργανώσεις, του τύπου NSU, που, όπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα, δολοφονούσε μετανάστες με την εμπλοκή μάλιστα των γερμανικών υπηρεσιών ασφαλείας;
Γι’ αυτό μας πληγώνει και ταυτόχρονα μας εξοργίζει να βλέπουμε να συμβαίνουν παρόμοια περιστατικά καθημερινά στην Ελλάδα. Εκεί πλέον οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής χτυπούν ανενόχλητα, ακόμη και υπό το βλέμμα της αστυνομίας. Δεν το χωράει ο νους μας, πως σε μια χώρα όπου ο φασισμός έχει αφήσει πίσω του εκατοντάδες χιλιάδες θύματα και βαθιές πληγές, εγκληματίες εκλέχτηκαν βουλευτές, το κόμμα τους προβάλλεται σε τηλεοπτικά κανάλια, αντιμετωπίζεται δειλά και υποτιμάται κραυγαλέα. Aκόμη πιο ανατριχιαστικό μας φαίνεται το γεγονός πως νεοναζιστές με πρόσχημα τις «αγνές εθνικές» προθέσεις τους, παραπλανούν την ελληνική κοινωνία και τώρα πια νομιμοποιούνται να τρομοκρατούν.
Πόσο άραγε συνέβαλαν στην άνοδο της Χρυσής Αυγής η απαξίωση των θεσμών, η κοινωνική διάλυση, η μεταναστευτική πολιτική σε Ελλάδα και Ευρώπη και η οικονομική κρίση; Σίγουρο είναι πάντως πως, στην κρίση αυτήν, που είναι για την Ελλάδα οδυνηρή, σημαντικό ρόλο έχει παίξει και η πολιτική της Γερμανίας, καθώς και η εφαρμογή των αδιέξοδων μέτρων των μνημονίων. Ο φόβος, η κατάθλιψη και τα οικονομικά προβλήματα πολλών ανθρώπων έχουν γίνει πλέον υπαρξιακά και απειλούν καθημερινά την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Η κρίση της οικονομίας οδηγεί στην κρίση της δημοκρατίας.
Ευτυχώς υπάρχουν άνθρωποι που έχουν το θάρρος ν’ αντιδρούν και ν΄αποτρέπουν βίαιες επιθέσεις κατά συμπολιτών τους. Είναι σημαντικό τέτοιου είδους ενέργειες να βρίσκουν ανταπόκριση και μιμητές σε όλον το κόσμο. Καμία κοινωνία δεν μπορεί να είναι ελεύθερη, όταν επιτρέπει να κινδυνεύουν σε αυτήν άνθρωποι, επειδή διαφέρουν μεταξύ τους λόγω της καταγωγής, του φύλου, των ιδεών τους. Σήμερα οι «Άλλοι», αύριο Εμείς, Εσύ, Εγώ.
“Όταν οι ναζί ήρθαν και πήραν τους ξένους
δεν με ένοιαξε,
αφού δεν ήμουν ξένος,
Όταν έκλεισαν φυλακή τους αριστερούς
δεν μίλησα,
αφού δεν ήμουν αριστερός,
Όταν ήρθαν και πήραν τους καλλιτέχνες
δεν έκανα τίποτα,
αφού δεν ήμουν καλλιτέχνης,
Όταν ήρθαν να πάρουν κι εμένα,
δεν έμεινε κανείς,
που θα μπορούσε να διαμαρτυρηθεί.”
Από τον θεολόγο και ιερέα Μάρτιν Νίμελερ,σε ελεύθερη απόδοση
Ο φασισμός δεν είναι άποψη, είναι έγκλημα.
Αυτή η Αυγή δε φέρνει τίποτα Χρυσό.
Γι’ αυτό λέμε ΌΧΙ στη Χρυσή Αυγή και σε κάθε Χρυσή Αυγή.