Ρεπορτάζ που περιέχει ανατριχιαστικές καταγγελίες Σύριων προσφύγων κατά των ελληνικών Αρχών φιλοξενεί η εβδομαδιαία γερμανική εφημερίδα «Jungle World» σε φύλλο της που δημοσιεύθηκε σήμερα.
Παρατίθενται μαρτυρίες ανθρώπων που κατάφεραν τελικά να φθάσουν “λαθραία” στην Ελλάδα, μιλούν όμως για άσκηση ακραίας, ρατσιστικής και απάνθρωπης βίας από την Ελληνική Αστυνομία.
Ένας από τους καταγγέλλοντες, ο 30χρονος Elias, ο οποίος διαμένει σε διαμέρισμα συνοικίας των Αθηνών, πέρασε πριν από μερικές εβδομάδες κατά την διάρκεια της νύχτας τα ελληνοτουρκικά σύνορα με την 80χρονη μητέρα του και ένα γκρουπ Σύριων και Παλαιστινίων προσφύγων. Οι καταγγελίες που κάνει για την αντιμετώπιση της ελληνικής Αστυνομίας είναι φρικιαστικές:
«Η Ελληνική Αστυνομία μας συνέλαβε όταν περάσαμε τα σύνορα της Ελλάδας. Μετά από 18 ώρες μας πήγαν ξανά πίσω στο συνοριακό ποτάμι. Με ένα πλοιάριο μας οδήγησαν στο μέσο του ποταμού και μας έριξαν όλους μέσα μαζί με όλα μας τα υπάρχοντα. Ανάμεσά μας ήταν τέσσερα μικρά παιδιά. Ήθελα να βοηθήσω τα παιδιά, αλλά δυστυχώς δεν μπορούσα, γιατί τα πήρε μαζί του το δυνατό ρεύμα».
Ο συγκάτοικος του Elias, Ziad, απευθύνει παρόμοιες καταγγελίες. Όταν μαζί με άλλους πρόσφυγες προσπάθησαν πριν από τρεις μήνες να περάσουν στην Ελλάδα από το συνοριακό ποτάμι στον Έβρο, τους ζητήθηκε από τους συνοριοφύλακες να επιστρέψουν στην Τουρκία, αλλά αυτοί αρνήθηκαν: «Τότε γύρισαν τα όπλα τους κατά πάνω μας και πυροβόλησαν στο νερό. Οδήγησαν το σκάφος τους πάνω στο δικό μας και μας τράκαραν. Φωνάξαμε για βοήθεια. Δεν μας άκουσαν, αλλά αντ’ αυτού άνοιξαν με μαχαίρια τρύπες στο φουσκωτό μας, που άρχισε να μπάζει νερά». Ο Ziad δεν ξέρει κολύμπι και καταγγέλλει ότι ένας συνοριοφύλακας τον πατούσε επανειλημμένα στο χέρι, με το οποίο προσπαθούσε να αγκιστρωθεί από το φουσκωτό. Κατάφερε να φθάσει τελικά στη στεριά με την βοήθεια ενός άλλου Σύρου.
Παρόμοιες είναι οι πρόσφατες καταγγελίες πολλών μεταναστών σε Οργανισμούς για την προστασία των προσφύγων, όπως επιβεβαιώνουν Τούρκοι και Έλληνες δικηγόροι. Ο Levent Dinçeli που αναλαμβάνει πλήθος τέτοιων υποθέσεων, λέει χαρακτηριστικά: «Υπάρχει μεν συμφωνία επαναπροώθησης μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας, αλλά οι περισσότεροι πρόσφυγες επαναπροωθούνται στην Τουρκία παράτυπα. Αυτές οι ενέργειες στο ποτάμι του Έβρου είναι πολύ επικίνδυνες. Κατ’ αυτές, η αξία της ζωής των προσφύγων αγνοείται παντελώς».
Η αρμόδια υπηρεσία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες έχει ήδη ενημερωθεί και εκφράζει μέσω στελέχους της την ανησυχία της για την κατάσταση στον Έβρο.
Το ρεπορτάζ συνεχίζει αναφέροντας ότι Σύριοι πρόσφυγες προσπαθούν καθημερινά να περάσουν τα ελληνικά σύνορα από τον Έβρο και το Αιγαίο και ότι η μόνη αντίδραση των ελληνικών Αρχών είναι η προσπάθειά τους να τους φράξει τον δρόμο. Όσοι καταφέρνουν τελικά να ξεπεράσουν τους ελέγχους, έρχονται εν συνεχεία αντιμέτωποι με ρατσιστική βία. Οι περισσότεροι δεν έχουν πρόσβαση σε σύστημα ασύλου και διαμαρτύρονται για την βίαιη συμπεριφορά της Ελληνικής Αστυνομίας. Το ελληνικό κράτος, παρά την ένταση του εμφυλίου στη Συρία, έχει προσφέρει άσυλο μόνο σε έξι Σύριους κατά το τρέχον έτος, ενώ όλες οι υπόλοιπες αιτήσεις απορρίπτονται. Γι’ αυτό και οι Σύριοι πρόσφυγες, ελλείψει στοιχειώδους προστασίας, δεν αιτούνται καν την παραμονή τους στην χώρα μας. Αντίθετα, τα περισσότερα άλλα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης κάνουν την συντριπτική πλειονότητα των αντίστοιχων αιτήσεων δεκτή.
Στο δημοσίευμα καταγγέλλονται ακόμα οι απάνθρωπες, όπως χαρακτηρίζονται, συνθήκες, υπό τις οποίες διαβιούν οι μετανάστες στους χώρους συγκέντρωσης στην Κομοτηνή, την Ξάνθη την Κόρινθο και αλλού, με την ανοχή μάλιστα των διεθνών παρατηρητών. Και το ρεπορτάζ κλείνει με την μαρτυρία μιας μητέρας που ζει παράνομα στην Αθήνα και αναγκάζεται, ελλείψει χρημάτων, να τρώει από τα σκουπίδια: «Αν γνώριζα πώς είναι εδώ η κατάσταση, θα προτιμούσα να είχα πεθάνει στην πατρίδα μου. Αναρωτιέμαι συχνά, αν έχω έρθει πραγματικά στην Ευρώπη, εκεί όπου κάθε ανθρώπινη ζωή γίνεται σεβαστή». Κι αυτή, όπως και οι περισσότεροι άλλοι πρόσφυγες, επιθυμεί να βρει καταφύγιο σε άλλη χώρα, αλλά ο δρόμος είναι κλειστός: «Αν η Ελλάδα δεν θέλει να μας βοηθήσει, γιατί δεν μας αφήνει απλά να φύγουμε»;
πηγή: ysterografa.gr