Σάββατο 22 Δεκεμβρίου, 2012

8.30 πμ: Καταφθάνουμε όλοι στο ραντεβού που έχουμε δώσει στην παραλία του Βόλου, κοντά στην είσοδο για το λιμάνι. Δημιουργούμε ένα ενιαίο μπλοκ  70 ατόμων περίπου και απλώνουμε το πανό μας, ορατό για τον περαστικό κόσμο: Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας. Όχι το κόλπο τους. Αρχίζουμε να μοιράζουμε αντιφασιστικές ανακοινώσεις και να φωνάζουμε αντιφασιστικά συνθήματα.

9.30 πμ: Φτάνει το πρώτο αυτοκίνητο με φασίστες. Συνεχίζουμε να κάνουμε αυτό για το οποίο ήρθαμε.

Έρχεται και το πρώτο περιπολικό και δεν αργούν να μας καλημερίσουν οι ασφαλίτες.

Με το πλάι στις μηχανές των ΔΙΑΣ που είχαν μόλις φτάσει και αυτοί με τη σειρά τους και πίσω από την ασφάλεια και από τις διμοιρίες που φυσικά δεν άργησαν να έρθουν, γύρω στους 15 χρυσαυγίτες με ελληνικές σημαίες και λοστάρια.

Η εικόνα από τη μεριά μας αποτελούσε ένα δυσδιάκριτο συνοθήλευμα μπάτσων και φασιστών.

Οι διμοιρίες αρχίζουν να πλησιάζουν απειλητικά και τα αφεντικά τους να φωνάζουν λυσσασμένοι. Δημιουργούμε αλυσίδες κατευθείαν και σχηματίζουμε ένα ενιάιο σώμα απέναντι στους μπάτσους, δηλώνοντας ότι κανένας δε θα μείνει μόνος του στα χέρια τους.

Οι μπάτσοι μας έχουν πια περικυκλώσει και πλησιάζουν βίαια. Το επόμενο πεντάλεπτο περιγράφεται με μια πλούσια κινουμένη με ήχο εικόνα από μπάτσους που δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό να σαπίσουν και τους 70 στο ξύλο (οι οποίοι δεν απάντησαν ούτε μια φορά στον ξυλοδαρμό τους. Δεν είχαμε έρθει για αναμέτρηση με μπάτσους και είχαμε σκοπό να το κρατήσουμε αυτό.). Αφού λίγη εκτόνωση επιτεύχθηκε, άρχισε το σόου. Δεν είχαμε σκοπό να αφήσουμε τα καθίκια να πάρει κανέναν από εμάς μόνο του, οπότε αποφάσισαν ότι ήταν εξίσου πρακτικό να μας προσάγουν όλους. Με μια κινηματογραφική διαδικασία στοιβαχτήκαμε μαζί με του ΜΑΤάδες σε 3 κλούβες και με αναμμένες σειρήνες όλων των οχημάτων που μας συνόδευαν (μηχανές ΔΙΑΣ, περιπολικά, τροχαία κοκ) μας μετέφεραν στην Ασφάλεια.

10.20 πμ: Φτάνουμε στην ασφάλεια, όπου μας χωρίζουν σύμφωνα με το φύλο μας. Σωματικοί έλεγχοι, ταυτοποίηση, ερωτήσεις και κατάσχεση για έρευνα των τσαντών μας.

Παράλληλα με κράτησή μας (χωρίς να απαγγελθεί καμία κατηγορία ή να εξηγηθεί γιατί εν τέλει μας κρατούσαν  αφού δεν είχαν κάτι εις βάρους μας), η καταστολή στην πόλη συνεχίζεται. Διμοιρίες παντού στο κέντρο, γεγονός το οποίο δυσκόλεψε επίσης τη δεύτερη αντιφασιστική πορεία που είχε καλεστεί 11 πμ στην Πλατεία Ελευθερίας. Η κίνηση για αλληλεγγύη έξω από την ασφάλεια δέχτηκε και αυτή με τη σειρά της τραμπουκισμό και πίεση.

15.30 πμ: Αφήνουν επιτέλους όλους τους προσαχθέντες, αφού δεν μπορούν άλλο να τραβάνε το γεγονός από τα μαλλιά από τη στιγμή που δεν δικαιούνται άλλο να μας κρατάνε χωρίς να υπάρχει κατηγορία εναντίον μας.

Φυσικά και δε θα μπορούσαμε να προσπεράσουμε απλά μια ακόμα μισάνθρωπη και αηδιαστική πράξη «φιλανθρωπίας» τους. Φυλετικά καρώτα και πατάτες με εθνικούς διαχωρισμούς.

Δεν έχουμε καμιά αυταπάτη για τη βαρβαρότητα και το μίσος πίσω από κάθε υποτιθέμενη αλληλεγγύη (επιλεκτική βέβαια). Δε διστάζουμε ούτε στιγμή να χτυπήσουμε τα συμφέροντα που έχουν ξεφτιλίσει και μεταποιήσει την αλληλεγγύη από ένα όπλο των καταπιεσμένων σε ένα φτηνό και λαϊκίστικο κόλπο των μαφιόζων και των αφεντικών τους. Έχουμε όλοι δει το διπλό πρόσωπό τους. Είναι προφανές πια πως η μάσκα του «κοινωνικού έργου» τους αποτελεί μια ωραιότατη βιτρίνα και άλλοθι για περεταίρω δολοφονικές επιθέσεις εναντίον οποιουδήποτε ξένου στοιχείου, είτε από φυλετική άποψη είτε από κοινωνική κοκ. Δεν ήμασταν εκεί το Σάββατο πρωί μόνο για να εμποδίσουμε το φασιστικό συσσίτιο, όπως και πουθενά δεν είμαστε για να παρεμβαίνουμε μόνο σε μεμονωμένα γεγονότα και στιγμιότυπα. Δεν επιτιθόμαστε ούτε έχουμε όρεξη να ασχολούμαστε μόνο με κρετίνους χρυσαυγίτες και προβληματισμένους ψηφοφόρους.

Είμαστε και ερχόμαστε καθημερινά αντιμέτωποι με ένα τεράστιο σύμπλεγμα εκμετάλλευσης, καταστολής, κρίσης, φτώχιας, φασισμού και η λίστα συνεχίζεται. Η ρίζα όμως είναι μία και μοναδική. Κράτος και κρίση είναι ένα. Σύστημα και φασισμός είναι ένα. Εξουσία και καταστολή είναι ένα. Παρόμοια, κράτος και χρυσή αυγή είναι ένα.

Στις μέρες της αφθονίας τα κόμματα της ανάπτυξης μας πετούσαν πιστωτικές κάρτες και ησυχάζαμε. Τώρα που οι μέρες μας είναι μετρημένες, τα κόμματα της κρίσης ή μας πουλάνε ήρωες και σωτήρια σχέδια, ή μας ταΐζουνε με επίδειξη αστυνομικής ταυτότητας για να το βουλώσουμε.  Μέσα από το καταναλωτικό μας όνειρο ο καπιταλισμός συντηρούταν και αναπαραγόταν. Τώρα που δεν υπάρχει σάλιο θα μας καταστείλει και θα μας εξαθλιώσει.

Αν ακόμα έχουμε την αυταπάτη ότι δεν μας αφορά και ότι ο βράχος του συστήματος δεν θα μας κάνει όλους χαλκομανία τότε όντως αργά ή γρήγορα θα μας μαζέψουν με το κουταλάκι.  Η φτώχεια και η καταστολή είναι ένα από τα πολυάριθμα προσωπεία του κράτους.

Μέσα από τη διάχυση της μιζέριας από τη μία και του φόβου από την άλλη, στόχος τους να σκύβουμε το κεφάλι, να κοιτάμε υποτακτικά τη δουλεία μας, να το βουλώνουμε και να λέμε ευχαριστώ.

Κανένας δεν είναι μόνος του αλλά και κανένας δεν τη γλιτώνει. Πέρσι ο άστεγος, την προηγούμενη βδομάδα ο απολυμένος, προχτές ο μετανάστης, χτες εμείς, σήμερα ο άνεργος, αύριο όλοι.

Καλούμαστε να υπακούμε σε ένα σύστημα νόμων και μας βάζουν επίπλαστα δίπολα παράνομου-νομίμου και νομίμου-χάους.

Σε ένα καθεστώς όμως μηδενικής ανοχής, ανεργίας, φτώχειας, υποδούλωσης και μιζέριας τι ονομάζουμε ακριβώς χάος; Τι θεωρείται νόμιμο και τι παράνομο; Αν βαδίζαμε σύμφωνα με την τυπική τους νομοθεσία, η οποία είναι φτιαγμένη για να προστατεύει αυτούς και να αλυσοδένει εμάς, δεν θα υπήρχε περιθώριο να κουνήσουμε το μικρό μας δακτυλάκι παρά μόνο για το κουμπί της τηλεόρασης.

Δε χρησιμοποιούμε την αλληλεγγύη για χαλιναγώγηση και φασιστική φιλανθρωπία. Δημιουργούμε σχέσεις, συλλογικότητες, στέκια και καταλήψεις. Προωθούμε συνελεύσεις γειτονιών οριζόντιες δομές και αντιιεραρχικές σχέσεις. Εχθρικοί προς οποιοδήποτε φασιστικό στοιχείο και εξουσιαστική προέκταση παρεμβαίνουμε στην ασφυκτική πραγματικότητα και ερχόμαστε σε ρήξη με τις εκμεταλλευτικές σχέσεις με τις οποίες ανατραφήκαμε.

Θα συνεχίζουμε να χτυπάμε εθνικοπατριωτικές λογικές και φασιστικές κουλτούρες, είτε αυτές προέρχονται από μια χρυσή αυγή, είτε από μπάτσους, είτε από χρυσά αυγά, είτε αποτελούν κεντρική πολιτική.

Το κράτος να μαζέψει τα λυσσασμένα και κομπλεξικά παιδιά του πριν πέσουν και τσακιστούν μαζί τα αδέρφια τους.

Κυριακή 23 Δεκεμβρίου, 2012

 20.00: Κοντά στο πανεπιστήμιο Θεσσαλίας μαζεύονται αριθμός φασιστών οπλισμένοι με πτυσσόμενα γκλοπ και με όρεξη για τον γνωστό τους τραμπουκισμό και τρομοκρατία. Πραγματοποίησαν την λαϊκιστική τους υποχρέωση με το σαδιστικό τους συσσίτιο το πρωινό του Σαββάτου και τώρα έχουν περιθώρια για λίγο βία. Κατευθείαν όμως υπήρξε η απάντηση της συγκέντρωσης αντιφασιστών στην περιοχή. Βρισκόμενοι οι φασίστες αντιμέτωποι με αυτούς, στιγμιαία και γρήγορα τα αντανακλαστικά της επίθεσής τους προς αυτούς με λύσσα και μανία. Δυστυχώς για τους ίδιους, το σχέδιό τους απέτυχε και δεν μπόρεσαν να αναμετρηθούν όπως θα θέλανε με οποιοδήποτε στοιχείο διαφωνεί μαζί τους. Οπότε αποφάσισαν να παίξουν για άλλη μια φορά τα άλλα τους χαρτιά, την αδελφική τους σχέση και ξεκάθαρη συνεργασία με εξουσία και ασφάλεια.

Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου, 2012

Ύστερα από μια ακόμα κουβεντούλα και συνεννόηση λοιπόν, οι μπάτσοι αποφάσισαν να προβούν σε αυτεπάγγελτη μήνυση και οι χρυσαυγίτες τους υπέδειξαν ξεκάθαρα ποιους θέλανε να συλλάβουν.

9.30: Οι μπάτσοι λοιπόν μπουκάρουν σε σπίτι και συλλαμβάνουν άτομο με κατηγορίες σωματικών βλαβών και οπλοχρησία. Ψάχνουν όλο του το σπίτι με την ελπίδα να βρουν κάποιο, οποιοδήποτε ενοχοποιητικό στοιχείο που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν εναντίον του (μάταια βέβαια).

14.00: Ο συλληφθέντας οδηγείται στο δικαστήριο, όπου ήδη έχει συγκεντρωθεί κόσμος για να δείξει την αλληλεγγύη του και την εναντίωσή του στο μαγαζάκι φασιστών και συστήματος, και περνάει από ανακριτή και αυτόφορο. Ορίζεται ημερομηνία δίκης την Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου.

Για μια ακόμα φορά μας έκαναν πολύ ξεκάθαρο ποιος συνεργάζεται με ποιόν και ποια είναι η στοχοποίηση της κρατικής καταστολής.

ΝΑ ΜΗ ΜΑΣ ΓΙΝΕΙ ΣΥΝΗΘΕΙΑ Ο ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΟΧΗ. ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΜΑΣ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 27/12 ΣΤΙΣ 12 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ.

Κάποιοι/ ες από τους προσαχθέντες του Σαββάτου και άλλοι αντιφασίστες/αντιφασίστριες

 

Ιερέας στην Ιταλία κάλεσε το ποίμνιο να τραγουδήσουν όλοι μαζί το γνωστό αντιστασιακό τραγούδι «Bella Ciao», ως φόρο τιμής σε νεκρούς τους Β Παγκοσμίου Πολέμου, στη Γένοβα, μια πόλη με αντιστασιακό παρελθόν. Πρόκειται για παραδοσιακό ιταλικό τραγούδι που έγινε παγκόσμια γνωστό ως «άσμα» της ιταλικής αντίστασης ενάντια στον φασισμό κατά την διάρκεια του Β’ παγκοσμίου πολέμου. Στην αντιφασιστική διασκευή οι στίχοι του τραγουδιού εξυμνούν τον απελευθερωτικό αγώνα των παρτιζάνων και τον ηρωικό τους θάνατο. (Αντε και στα Καλάβρυτα από τον Αμβρόσιο.)

Πηγή: www.lifo.gr