Μπλαβιασμένες φάτσες. Πρησμένα μάτια. Σπασμένα σαγόνια. Αστυνομική βία. Παιδιά με καλάσνικωφ. Ληστεία τραπέζης. Απαγωγή.

Ο Γρηγορόπουλος νεκρός. Κάθε μέρα πάλι και πάλι.

Άτεχνο photoshop. Από επιλογή. Θέλαν να τις δούμε αυτές τις φάτσες. Όχι κάποιοι αστυνομικοί στην επαρχία. Από κεντρική επιλογή. Αλλιώς θα βάζανε φωτογραφίες ταυτότητας. Εδώ είναι. Τους έχουμε. Τους κάνουμε ότι θέλουμε. Αντρική κυριαρχία. Από τα παλαιότερα ένστικτα.

Βασανιστήριο.

Κανένας δεν το αρνήθηκε. Είπαν ότι πέσανε κάτι σφαλιάρες κατά τη σύλληψη.  Οι αστυνομικοί με κάποιες κινήσεις καράτε ακινητοποίησαν πάνοπλους ληστές. Το είχα δει σε μια ταινία.  Κάποιους δεν τους νοιάζει καν. Κάποιοι έσπευσαν να προλάβουν τη διάψευση, και να πουν ότι τα βασανιστήρια την ώρα της ανάκρισης είναι επιβεβλημένα κάποιες φορές και να μην εθελοτυφλούμε. Γκουαντάναμο;

Κανιβαλισμός για τη μάνα. Για την καταγωγή τη μεγαλοαστική. Γιατί δεν καθόντουσαν τα κακομαθημένα κωλόπαιδα ήσυχα; Τί τους έλειπε;

“Εγώ γιατί κάθομαι ήσυχος, που μου λείπουν τα πάντα;”

Να οι μπάτσοι τα παιδιά των εργατών πάλι.

Continue reading Ο Γρηγορόπουλος νεκρός. Κάθε μέρα πάλι και πάλι. →

Τώρα που οι 16χρονοι του 2008, έχουν γίνει 20χρονοι, τώρα θα θερίσετε ότι σπείρατε εκείνον τον Δεκέμβρη του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Όλοι εσείς που καταδικάζατε την βία από όπου κι αν προέρχεται. Τώρα που οι 16χρονοι έχουν περάσει στα πανεπιστήμια, πήγαν στα πρώτα party στρατολόγησης των κομμάτων, για να έχουν πρόσβαση στις σημειώσεις, μπας και περάσουν εύκολα το μάθημα για ένα πτυχίο χωρίς αντίκρισμα.

Τώρα που οι γονείς τους, ο ένας είναι άνεργος κι ο άλλος με συρρικνωμένο μισθό, τώρα που η TV σα να μη τρέχει τίποτε εξακολουθεί να πουλάει τρόπους ζωής που δεν είναι εφικτοί και το αξίωμα « καλός είναι όποιος έχει φράγκα» παραμένει αμετακίνητο σαν πρώτη μοναδική αξία στην χώρα του δίχως αύριο. Τώρα που κλείνουν τα μουσικά σχολεία και αντιμετωπίζουν τους μαθητές ως γραφικούς όταν κι αν διαμαρτυρηθούν, τώρα που η προοπτική όποιας εργασίας ανήκει στη σφαίρα του εξωπραγματικού, τώρα που πρέπει να πάρει το νέο smart phone, το αυτοκίνητο για να βγάλει γκόμενα, τα trendy ρούχα για τα trendy party γιατί μόνο αυτά προωθούνται και διαφημίζονται, τώρα αρχίζει να διαφαίνεται το μέγεθος της ευθύνης για την τερατογέννεση που κατάφερε να κάνει η γενιά των πενηντάρηδων στη νεολαία μας.

Continue reading Η εποχή του θερισμού →