Αθώοι οι 4 δολοφόνοι μπάτσοι του Σακελλίων

 

Αθώοι οι 4 δολοφόνοι μπάτσοι του Σακελλίων

«…Η απόφαση για τη ζωή του παιδιού μου βγήκε σε λίγα λεπτά. Μπαίνοντας μέσα, οι δικαστές μετά τη διάσκεψη σηκώθηκαν όλοι και είπαν μια λέξη που δεν ακουγόταν. Συμμάζεψαν τα πράγματά τους κι έφυγαν. Έμεινα με το στόμα ανοιχτό και ρωτούσα “τι έγινε;”. Νόμιζα ότι υπήρχε πάλι διακοπή ή νέα αναβολή. Μόνο όταν ξεκίνησαν να φιλιούνται οι κατηγορούμενοι με τους δικηγόρους τους κατάλαβα ότι τους αθωώσανε…»

Τον Μάιο του 2008 ο 24χρονος Νίκος Σακελλίων πέφτει νεκρός στην οδό Αναξαγόρα στην Αθήνα. Αυτόπτης μάρτυρας δηλώνει πως τέσσερις μπάτσοι ξυλοκοπούσαν τον, δεμένο με χειροπέδες, Σακελλίων με γροθιές στο κεφάλι μέχρι που κατέρρευσε στο πεζοδρόμιο. Μάλιστα ο αυτόπτης μάρτυρας τράβηξε και βίντεο με το κινητό του τηλέφωνο με τους μπάτσους γύρω από τον χτυπημένο Σακελλίωνα. Κατά την μεταφορά του στο νοσοκομείο, οι μπάτσοι εισάγουν τον ισχυρισμό ότι ο Σακελλίων κατάπιε σακουλάκι ηρωίνης και πνίγηκε. Παρόλα αυτά το οι γιατροί του ΕΚΑΒ που παρέλαβαν και μετέφεραν τον Σακελλίων, προχώρησαν σε τραχειακή διασωλήνωση χωρίς να βρεθεί τίποτα σχετικό. Σε μια προσπάθεια συγκάλυψης της φριχτής αυτής δολοφονίας η ΕΛ.ΑΣ εξαφανίζει το άψυχο σώμα για 12 ώρες και το εμφανίζει στην ιατροδικαστική υπηρεσία σε κατάσταση σήψης.

Μετά από έξι χρόνια, συνεχών αναβολών, οι μπάτσοι αθώωνονται για την δολοφονία. Στην διαδικασία η ιατροδικαστής καταθέτει ότι ο θάνατος του Σακελλίων είναι αδύνατο να προήλθε από πνιγμό και χωρίς εξωτερική “παρέμβαση”. Εξάλλου το σακουλάκι της ηρωίνης, δεν βρέθηκε στην ενδοτραχειακή διασωλήνωση των γιατρών του ΕΚΑΒ, αλλά μετά την εξαφάνιση και επανεμφάνιση του σώματος, δηλαδή φυτεύτηκε από τους μπάτσους. Επίσης το δικαστήριο δεν έκανε δεκτό το αίτημα για προβολή του βίντεο του αυτόπτη.

Το αστυνομικό-δικαστικό σύμπλεγμα για μια ακόμη φορά συγκαλύπτει με τρόπο χυδαίο και προκλητικό μια φρικαλέα δολοφονία από τους ένστολους δολοφόνους του καθεστώτος. Είναι η ίδια βιομηχανία παραγωγής ενόχων, φυλακισμένων, χτυπημένων και δολοφονημένων που στρέφεται ενάντια στους εξαθλιωμένους, στους χρεοφειλέτες, στους μετανάστες και τους πρόσφυγες, στους κοινωνικούς αγωνιστές, σε κάθε έναν που εξεγείρεται ή αντιτάσσεται στο σύστημα.

Continue reading Αθώοι οι 4 δολοφόνοι μπάτσοι του Σακελλίων

Σημειώσεις για τον Φασισμό (του Δημήτρη Κωτσάκη)

 

Το κείμενο του Δημήτρη Κωτσάκη “Σημειώσεις για τον φασισμό” δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “σημειώσεις της στέπας” # 3 με θέμα: Φασισμός και καθημερινή ζωή. εκδόσεις των ξένων, Ιούνιος 2013 – Θεσσαλονίκη.

Αναδημοσιεύεται στο scribd στο παρακάτω link:

http://www.scribd.com/doc/150204235/%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B7%CF%82-%CE%9A%CF%89%CF%84%CF%83%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82-%CE%A3%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CE%B9%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%86%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C

Παρουσίαση της θεματικής του περιοδικού “σημειώσεις της στέπας” # 3 από την έκδοση

 

Ο φασισμός δεν είναι κόμμα, δεν είναι πολιτική τάση, δεν είναι μια παραίσθηση βίας που θολώνει το κρύσταλλο της δημοκρατίας και χαμηλώνει τη λάμψη του διαφωτισμού. Είναι τα κόμματα, είναι η πολιτική, είναι η προϋπόθεση της δημοκρατίας στις κοινωνίες του διαφωτισμού. Είναι το δήθεν άκρο που βγαίνει από τα σπλάχνα του κτήνους.
Στο τεύχος αυτό παρουσιάζουμε κείμενα που πραγματεύονται όψεις της γενικής μας αντίληψης ότι οι φασιστικές αξίες (η περιφρόνηση στον αδύναμο, η υποταγή στον δυνατό και οι διάφορες εκφάνσεις των κοινωνικών αυτών παθολογιών):
– διαποτίζουν την καθημερινότητα της αστικής δημοκρατίας,
– είναι απαραίτητες για την καπιταλιστική ανάπτυξη και την άλλη όψη της, την καπιταλιστική λεηλασία,
– στερεώνονται στην ευγονική πολιτική και την αντιμετώπιση του πληθυσμού ως “βιομάζας” – ως σωμάτων που είναι, παράγουν και αναπαράγουν εμπορεύματα, που μπορούν να εξοντωθούν, να διαμελισθούν, να διαιρεθούν, να ανακυκλωθούν, να τηλερυθμιστούν, να γίνουν αόρατα. […]

Μέσω tvxs.gr