Η είδηση πέρασε στα ψιλά: «Υπογράφηκε την Πέμπτη 8 Αυγούστου το πρώτο συμβόλαιο που αφορά την πώληση ακινήτου στην Αττική σε Κινέζο υπήκοο, με βάση τον νέο νόμο 4146/2013, ο οποίος προβλέπει τη χορήγηση αδειών παραμονής σε πολίτες μη Ευρωπαϊκής Ένωσης, αν αυτοί προβούν σε αγορά ακινήτων αξίας άνω των 250.000 ευρώ».

Σκέφτομαι αυτή την είδηση, σε σχέση με δυο μεγάλες ειδήσεις αυτών των ημερών: τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας και την Αμυγδαλέζα. Τραγική ειρωνεία.

Τα πράγματα είναι απλά: είσαι αλλοδαπός, αγοράζεις σπίτι στην Ελλάδα αξίας άνω των 250 χιλιάδων ευρώ και παίρνεις άδεια παραμονής.

Αν δεν έχεις 250 χιλιάδες ευρώ για να αγοράσεις ακίνητο, καταλήγεις στην Αμυγδαλέζα.

Από την άλλη, αν είσαι Έλληνας και δεν μπορείς να πληρώσεις τις δόσεις για το σπίτι, στο παίρνει η Τράπεζα.

Υποθέτω πως δεν έγινε κάποια έρευνα για το πόθεν έσχες του Κινέζου που αγόρασε ακίνητο στην Αττική. Σίγουρα δεν έγινε. Ούτε θα γίνει έρευνα για το πόθεν έσχες των αλλοδαπών που θα ακολουθήσουν.

Η Ελλάδα είναι η ιδανική χώρα για ξέπλυμα χρήματος. Και με την επίσημη έγκριση της κυβέρνησης.

Το ότι ο Κινέζος που αγόρασε το ακίνητο μπορεί να είναι έμπορος όπλων, ενώ οι κρατούμενοι αλλοδαποί στην Αμυγδαλέζα δεν έχουν διαπράξει κάποιο αδίκημα -πέρα από το ότι προσπαθούν να περάσουν από την Ελλάδα και να πάνε σε μια χώρα του ευρωπαϊκού Βορρά αλλά η Ελλάδα τους κρατάει ομήρους, όπως δήλωσε μετεκλογικά ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς– δεν έχει καμία σημασία.

Σημασία έχει να έχεις χρήματα. Αυτό μόνο έχει σημασία.

Έχω γράψει αρκετές φορές πως δεν υπάρχει ρατσισμός για τους ξένους στην Ελλάδα. Υπάρχει ρατσισμός για τους φτωχούς ξένους.

Κανείς δεν στράφηκε εναντίον ενός πλούσιου ξένου που μένει στην Ελλάδα.

Δεν υπάρχει ρατσισμός για τους ξένους. Υπάρχει ρατσισμός για τους φτωχούς. Έλληνες και ξένους.

Ο πλούσιος ξένος ονομάζεται επενδυτής. Ο φτωχός ξένος ονομάζεται μετανάστης.

Το σύστημα ονομάζεται καπιταλισμός.

Και δεν υπάρχει καπιταλισμός χωρίς ρατσισμό. Ο καπιταλισμός είναι ρατσισμός. Ρατσισμός για τους φτωχούς.

Κι αυτό το χώμα δεν είναι δικό τους και δικό μας, όπως έγραψε ο Ρίτσος.

Αυτό το χώμα είναι όποιου μπορεί να το αγοράσει.

Ο Κινέζος μπόρεσε.

Αναδημοσίευση:http://pitsirikos.net