Ο Χίτλερ ίδρυσε τα δικά του τάγματα εφόδου (Sturmabteilung, SA) με επικεφαλής τον Έρνστ Ρεμ από σπαράγματα στρατιωτών του πρώτου παγκοσμίου πολέμου που επέστρεφαν από τα μέτωπα νικημένοι, ταπεινωμένοι και μ’ ένα αίσθημα προδοσίας να τους κατακλύζει.
Σ’ αυτό όμως που πόνταρε ήταν η εξαθλίωση. Σιγά, σιγά και όσο η δύναμη της ναζιστικής χίμαιρας μεγάλωνε, άρχισαν να συστρατεύονται από τις αρχές του 1920 στις τάξεις των ταγμάτων εφόδου με τη μορφή πια των freikorps (ελεύθερο σώμα), άνεργοι και άστεγοι οι οποίοι έβρισκαν μέσα σε παρελάσεις και παραγγέλματα, την ασφάλεια της μάζας, των παρελάσεων, των καταδρομικών επιδρομών. Αγελοποιήθηκαν, καταπίεσαν ενδεχομένως τα όποια απομεινάρια της περηφάνιας τους, όμως ήταν ασφαλεις και με σταθερό μεροκάματο.
Μέχρι που ο Χίτλερ τους εξόντωσε μαζί με τον αρχηγό τους τον Ιούνιο του 1934 μέσα σε ένα τριήμερο βίας και δολοφονιών που ιστορικά έγινε γνωστό ως η νύχτα των μεγάλων μαχαιριών. Ήταν πλέον εδραιωμένος, δημοφιλής στη γερμανική κοινωνία και με τον δρόμο προς την καγκελαρία ανοιχτό ήδη δύο χρόνια νωίτερα με δημοκρατικές διαδικασίες.
Ένα χρόνο μετά την ίδρυση των ταγμάτων εφόδου, δημιουργήθηκε η χιτλερική νεολαία (Hitler-Jugend HJ), με αρχική “εγγραφή” 1.000 μελών. Πέντε χρόνια αργότερα, τα μέλη της έφτασαν τα 25.000. Μέχρι το τέλος του 1932 (μερικές εβδομάδες πριν το Κόμμα έρθει στην εξουσία) τα μέλη της ανέρχονταν σε 107.956. Στο τέλος του 1933, η Χιτλερική Νεολαία έφτασε τα 2.300.000 μέλη.
Αν σας θυμίζουν κάτι ολα αυτά, δεν κάνετε λάθος. Η νομενκλατούρα της χρυσής αυγής, αντέγραψε το τοτέμ της σε όλα τα επίπεδα. Τάγματα εφόδου, με απελπισμένους άνεργους και τοξικομανείς με αντάλλαγμα λίγα ευρώ και την ασφάλεια της αγέλης. Ταυτόχρονα προώθησε το σχέδιο του εισοδισμού στη νεολαία.
Δημιούργησε πρώτα αυτό που ονομάσαμε νεοναζιστικό ταμείο με άφαντους ακόμη χρηματοδότες και χορηγούς, εξοπλίστηκε και άρχισε να δουλεύει πάνω στο καταπιεσμένο θυμικό του άνεργου και άστεγου Έλληνα.
Τί έγινε όμως όταν το ιερατείο του γκρουπούσκουλου (γιατί τέτοιο είναι) συνελήφθη και φόρεσε χειροπέδες. Της έμειναν οι λίγοι 200 να κραυγάζουν άναρθρα και δίχως ουσιαστική καθοδήγηση έξω από τη ΓΑΔΑ,
Αυτοί είναι οι οπαδοί της στην Αθήνα. Ο σκληρός πυρήνας των 200 φανατικών, που όλα τα προηγούμενα χρόνια τις έδιναν στις εκλογικές αναμετρήσεις το ποσοστό του 0,03%. Ο ορισμός δηλαδή ενός γκρουπούσκουλου που αλυχτούσε λυσσαλέα αλλά κανείς δεν του έδινε σημασία.
πηγή: bloko.gr