“Τριάντα ράμματα σε ένα παιδικό πρόσωπο, αποτέλεσμα τυφλής ρατσιστικής βίας. Ένα δεκατετράχρονο παιδί που δεν έκανε τίποτα, που απλά υπάρχει, εισέπραξε την άγρια ναζιστική τιμωρία ενός ακόμη τάγματος εφόδου”, αναφέρεται στο δημοσίευμα.

Η άνανδρη επίθεση πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα του Πάσχα από μαυροντυμένους άνδρες που το ξυλοκόπησαν και του χαράκωσαν το πρόσωπο με σπασμένο μπουκάλι μπίρας.

Continue reading Άνανδρη ρατσιστική επίθεση σε 14χρονο Αφγανό →

Μετά Τις Στάχτες Τι; Η Χαλκιδική Έδειξε Το Δρόμo

Του Κώστα Κουτή

Στην απαρχή της λεηλασίας μιας χώρας πλούσιας σε φυσικούς πόρους, ζηλευτής φυσικής ομορφιάς και βαριάς ιστορικής κληρονομιάς, υπάρχουν ενδείξεις ισχυρής αντίστασης στη λεηλασία αυτή και προσπάθειας διαμόρφωσης μιας άλλης πραγματικότητας: «Είμαστε Εδώ Για Να Μην Το Επιτρέψουμε, Έτοιμοι Για Την Επόμενη Μέρα». Το ερώτημα είναι, βέβαια, πόσο έτοιμοι, αλήθεια, είμαστε για την ποθητή επόμενη μέρα;

Continue reading Χρυσός, Γεωργία Και Σπόροι Ελ Ντοράντο →

πηγή: dimartblog.wordpress.com

Ευρήματα προερχόμενα από πλήθος ερευνών δείχνουν ότι οι προκαταλήψεις, ο ρατσισμός και η έλλειψη ανεκτικότητας είναι πιθανότερο να απαντούν σε άτομα με χαμηλότερη γνωστική ευελιξία και κοινωνική διαδραστικότητα.

Continue reading Ερευνητές καταδεικνύουν τη σχέση μεταξύ ρατσισμού και βλακείας →

του Παναγιώτη Χατζηστεφάνου

Michael Theodosiadis | 09/05/2013

Στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων για όσους συμμετέχουν σε ναζιστικές και ρατσιστικές οργανώσεις ή αρνούνται τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και τις γενοκτονίες, φυλάκιση από τρεις μήνες ως και έξι χρόνια και πρόστιμο ως και 20.000 ευρώ προβλέπει νέο νομοσχέδιο που καταθέτει το υπουργείο Δικαιοσύνης στη Βουλή. Το σύνολο όλων των πολιτικών δυνάμεων, με εξαίρεση του ΚΚΕ και της Χρυσής Αυγής (και ίσως των Ανεξάρτητων Ελλήνων) φαίνεται πως θα υπερασπιστούν τις νέες ρυθμίσεις. Αυτή είναι η απάντηση της κυβέρνησης στην έξαρση του ρατσισμού, μια παράδοξη κίνηση αν συνυπολογίσει κανείς πως το συγκεκριμένο κόμμα κρύβει μέσα στους κύκλους του ανθρώπους οι οποίοι με ευχαρίστηση δήλωναν ότι η ΝΔ με τη Χρυσή Αυγή είναι αδελφές παρατάξεις, ή αν κρίνουμε τα γεγονότα με βάση τις μέχρι τώρα ενέργειές της, όπως το φιάσκο του Ξένιου Δία, την άρνηση απόδοσης ιθαγένειας σε παιδιά μεταναστών αλλά και την κάλυψη των ρατσιστικών επιθέσεων που συμβαίνουν σχεδόν καθημερινά στο κέντρο της Αθήνας.

Continue reading Αντιρατσιστικός νόμος: Μια σύντομη κριτική →

Σαν σήμερα πριν από 37 χρόνια (1976) η Γερμανίδα δημοσιογράφος Ούλρικε Μάινχοφ βρέθηκε κρεμασμένη σε κελί των φυλακών υψίστης ασφαλείας στο Στάμχαϊμ της Στουτγκάρδης.

…ένας θεατρικός μονόλογος του Ντάριο Φο και της Φράνκα Ράμε

ΟΝΟΜΑ: Ουλρίκε
ΕΠΩΝΥΜΟ: Μάϊνχοφ
ΓΕΝΟΥΣ: Θηλυκού
ΗΛΙΚΙΑ: Σαρανταενός χρονών…Ναι! Είμαι παντρεμένη. Έκανα δύο παιδιά με καισαρική. Ναι είμαστε χωρισμένοι με τον άντρα μου.
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ: Δημοσιογράφος
ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ: Γερμανίδα

Συγκρούστηκα με την άρχουσα τάξη και τους νόμους της που τους έχει προστάτες της, για να μπορεί να εκμεταλλεύεται και να κάνει κουμάντο σε όλα, στα πάντα. Ακόμα και στο ίδιο το μυαλό μας, στις σκέψεις μας, τα λόγια μας, τα συναισθήματα μας, τη δουλειά μας, τον τρόπο που μας αρέσει να αγαπάμε ή να κάνουμε έρωτα, ολόκληρη τη ζωή μας.

Continue reading Εγώ η Ουλρίκε Μάινχοφ καταγγέλω… →

της Μαρίνας Βήχου

«Αρχηγέ, εκφράζομεν δι’ υμών τας θερμάς και απείρους ευχαριστίας  μας προς τον αξιότιμον κ. Νικόλαον  Χερτούραν δια το πατρικόν αυτού ενδιαφέρον δια τα μαχητικά στελέχη του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος όπερ εξεδηλώθη δια της χορηγήσεως διαφόρων τροφίμων εις αυτά, και εις τα μεν εύπορα μέλη του Κόμματος επί τη καταβολή της αγοραστικής αυτών αξίας, εις δε τα άπορα εντελώς δωρεάν. Αλλά και ο αλτρουισμός υμών κ. Αρχηγέ, η ανιδιοτέλεια και το πατρικό σας ενδιαφέρον δια τας οικογενείας των Εθνικοσοσιαλιστικών στελεχών, τα άφθαστα ανθρωπιστικά αισθήματα υφ’ ων ανέκαθεν εμφορείσθε και ως άνθρωπος και ως ηγέτης έν Ελλάδι της Μεγάλης Εθνικοσοσιαλιστικής Ιδεολογίας, συγκινεί βαθύτατα πάντας ημάς. Τοιούτοι άνδρες λαμπρύνουν το ελληνικόν  όνομα και τονώνουν το ηθικόν των πενομένων και μαστιζομένων κοινωνικών τάξεων…Πειθαρχικοί εις τα κελεύσματα Σας, Σας ακολουθούμεν πιστώς και δεν θα διστάσωμε να θυσιάσωμεν και την ζωήν μας ακόμη υπέρ του μεγαλείου της Μεγάλης Εθνικοσοσιαλιστικής Ιδεολογίας μας».

Η επιστολή αυτή γράφτηκε στις 20 Μάρτη του 1942 από μέλη του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος Μακεδονίας Θράκης, που συνεργαζόταν με τις γερμανικές αρχές Κατοχής, και απευθυνόταν προς τον Αρχηγό του Κόμματος Γιώργο Σπυρίδη. Η συνεχεία είναι ενδιαφέρουσα. Αποκαλύφθηκε ότι τα τρόφιμα αυτά προέρχονταν από την Υπηρεσία Επισιτισμού και προορίζονταν για τους άπορους Έλληνες, προς τους οποίους οι Ναζί ήθελαν να δείξουν την «φιλανθρωπία»  τους.

Continue reading Συσσίτια: Από τον Αλ Καπόνε & την ΚΚΚ στον Χίτλερ και τη ΧΑ. →

Η συγκλονιστική μαρτυρία της 37χρονης Χατίρα από την Καμπούλ.

Δεν έχω περπατήσει την Αθήνα” λέει διστακτικά η 37χρονη Χάτιρα από την Καμπούλ. “Μέχρι το Πεδίον του Άρεως έχω πάει, κι αυτό μέχρι τη μέση.

Του Νίκου Μπογιόπουλου – “Unfollow”

Φασισμός είναι η υπονόμευση του συλλογικού και η θρησκεία του άφατου ατομισμού. Στην οικονομία, λατρεύει τον «ιδιώτη». Στην πολιτική, διακηρύττει το θατσερικό δόγμα «η κοινωνία δεν είναι τίποτα, το άτομο είναι το παν». Είναι το ανταγωνιστικό μοντέλο συμβίωσης που αναπαράγει το πρότυπο «ο άνθρωπος, λύκος για τον άνθρωπο» και σε συνθήκες κρίσης διαποτίζει τον κοινωνικό ιστό με το δηλητήριο «ο θάνατος σου, η ζωή μου».

Είναι η παραχάραξη της έννοιας «αλληλεγγύη» σε ψαρισαϊκή «φιλανθρωπία». Η προσπάθεια γελοιοποίησης ή και αντιποίησης του «ένας για όλους και όλοι για έναν» ώστε να στρώνεται το έδαφος στη λογική «ο καθένας για την πάρτη του».

Είναι το κράτος του «κοινωνικού αυτοματισμού», που αναγορεύει το «φραγγέλιο» σε «λύση», καλλιεργεί το μικροαστικό ιδεολογικό κατακάθι και ανάγει το λιντσάρισμα σε απενοχοποιημένη «πολιτική δράση».

Continue reading Φασισμός είναι …. →

Πρωτομαγιά 1944

Πρωτομαγιά 1936

Πρωτομαγιά 1936. Η κυβέρνηση Μεταξά δολοφονεί διαδηλωτές.

Ο Τάσος Τούσης από το Ασβεστοχώρι κείτεται νεκρός στη συμβολή των οδών Εγνατίας και Βενιζέλου. Η μάνα του ολοφύρεται. Η εικόνα αυτή ενέπνευσε τον Γιάννη Ρίτσο και μετά από τρεις μέρες δημοσίευσε στον Ριζοσπάστη τον ανυπέρβλητο Επιτάφιο.
”Γιέ μου, σπλάχνο των σπλάχνων μου, καρδούλα της καρδιάς μου
Πουλάκι της φτωχιάς αυλής, ανθέ της ερημιάς μου…”