(Φωτογραφία από την συγκέντρωση αλληλεγγύης του περασμένου Σαββάτου στην Πτολεμαϊδα)

Αναβολή για τις 10 Ιούνη πήρε η δίκη των 3 πρώτων, εκ των συνολικά 13 διωκόμενων αντιφασιστών της Κοζάνης. Ο λόγος της αναβολής, ήταν η απουσία απο το δικαστήριο (το οποίο ήταν προγραμματισμ’ενο να γίνει σήμερα Τρίτη 4 Φλεβάρη)  ενός εκ των αστυνομικών, βασικού μάρτυρα κατηγορίας ενός εκ των 3 αγωνιστών.  Έτσι, συνεχίζεται η άτυπη “ομηρία” των αντιφασιστών με την εκδίκαση ενος εντελώς κατασκευασμένου κατηγορητηρίου να είναι σε εκκρεμότητα μέχρι τον Ιούνιο. Στο κάλεσμα για συγκέντρωση συμπαράστασης ανταποκρίθηκαν περίπου 40 άτομα. Για ακόμη μια φορά στο δικαστικό μέγαρο της Κοζάνης γίναμε μάρτυρες μιας ακόμη υπερπαραγωγής αστυνόμευσης και ελέγχου, προσφορά της τοπικής αστυνομικής δ/νσης.

ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΡΟΜΟΣ, ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ

ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΡΟΜΟΣ, ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ 

       ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΙΩΚΤΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ

Μετά τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα στις 16/9/2013 στο Κερατσίνι από τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής ,ένα κύμα αντιφασιστικών κινητοποιήσεων ξέσπασε πανελλαδικά. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα πραγματοποιήθηκε στην Κοζάνη, στην πλατεία Γιολδάση, απέναντι από τα γραφεία της Χ.Α. στις 20/9/2013, ανοιχτή και δημόσια αντιφασιστική συγκέντρωση-παρέμβαση καταγγελίας της συγκεκριμένης πολιτικής δολοφονίας, στην οποία ανταποκρίθηκε πλήθος κόσμου.

Μετά από τρεισήμισι ώρες παρουσίας μας, με μικροφωνική, κείμενα, πανό, συνθήματα και συζητήσεις με τους κατοίκους της γειτονιάς, δεχθήκαμε απρόκλητη επίθεση από τις αστυνομικές δυνάμεις με γκλομπς και χημικά. Η επίθεση αυτή εντάσσεται στα πλαίσια της στενής συνεργασίας αστυνομίας – Χ.Α. η οποία υλοποιήθηκε στην περιοχή μας, λίγο μετά την προκλητική ανάρτηση στο διαδίκτυο από την τοπική συμμορία ότι “με σύνεση και ψυχραιμία τα γραφεία μας και σήμερα θα λειτουργήσουν κανονικά”. (Τελικά, όχι απλά τα γραφεία τους στην Κοζάνη δεν άνοιξαν την συγκεκριμένη μέρα, αλλά παρέμειναν κλειστά για αρκετές βδομάδες).

Από εκείνο το βράδυ -οπότε και έγινε η πρώτη σύλληψη τραυματία αντιφασίστα στο νοσοκομείο της Κοζάνης- και για τους επόμενους 3 μήνες, απαγγέλθηκαν κατηγορίες σε 13 συνολικά άτομα. Με αυτόν τον τρόπο στήθηκε ένα παράλογο και αλυσιδωτό πανηγύρι διώξεων ενάντια σε αντιφασίστες. Κάποιοι από αυτούς, παρόντες στην συγκέντρωση, εντελώς αυθαίρετα βαπτίστηκαν από την αστυνομία “ένοχοι” για πράξεις που ποτέ δεν έκαναν. Κάποιοι άλλοι από τους εν λόγω κατηγορούμενους δεν ήταν καν παρόντες στη συγκεκριμένη συγκέντρωση, ενώ υπήρχαν και κάποιοι ανάμεσα σε αυτούς που ήταν παντελώς απόντες, ακόμα και από την πόλη της Κοζάνης..!

Φαίνεται ότι στο νομό Κοζάνης διαχρονικά, οι κατασταλτικές δυνάμεις έχουν παράδοση στη σκληρή αντιμετώπιση, στοχοποίηση και εκδικητικότητα ενάντια σε όσους αγωνίζονται και αντιστέκονται στην παθητικότητα της κοινωνίας και τη βαρβαρότητα της εξουσίας. Τους ενοχλούν οι σκέψεις μας, ο  λόγος μας, οι δράσεις μας, η κοινωνική μας απεύθυνση, η σταθερή παρουσία μας στο δρόμο, γιατί επιδιώκουν μια πόλη νεκρή, με αποστειρωμένα, ελεγχόμενα και υποδουλωμένα όντα.

Ας το βάλουν, όμως, καλά στο μυαλό τους, ότι εμείς είμαστε και θα είμαστε στο δρόμο του αγώνα, κόντρα στη λογική του φόβου και στην εγκληματικοποίηση των κοινωνικών αντιστάσεων. Για μας τους διωκόμενους και αλληλέγγυους, αποτελεί πολιτικό ζητούμενο η υπεράσπιση της αντιφασιστικής συγκέντρωσης στην πλατεία Γιολδάση στις 20/9, γιατί πιστεύουμε ότι ο φασισμός δε θα πεθάνει μόνος του. Ο φασισμός τσακίζεται από όλους και όλες μας με την έμπρακτη συλλογική δράση σε κάθε πτυχή της ζωής μας.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ   ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΠΡΩΤΟΥΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΕΣ

ΤΡΙΤΗ, 4 ΦΛΕΒΑΡΗ 2014, 9 π.μ. ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΚΟΖΑΝΗΣ

“Ο φασισμός δεν έρχεται από το μέλλον
καινούριο τάχα κάτι να μας φέρει.
Τι κρύβει μέσ’ στα δόντια του το ξέρω,
καθώς μου δίνει γελαστός το χέρι.

Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν
και χάνονται βαθιά στα περασμένα.
Οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν,
μα όχι και το μίσος του για μένα.

Το φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον.
Δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον.”

οι διωκόμενοι αντιφασίστες/αντιφασίστριες Κοζάνης

& αλληλέγγυοι/αλληλέγγυες

Σήμερα 6 Δεκέμβρη 2013, 5 χρόνια μετά την δολοφονία του Αλέξανδρου  Γρηγορόπουλου από ειδικούς φρουρούς στα εξάρχεια, και έπειτα απο κάλεσμα της συνέλευσης αντιφασιστών/τριών Κοζάνης πραγματοποιήθηκε πορεία στο κέντρο της πόλης. Κατα την διάρκεια της συγκέντρωσης υπήρχε μικροφωνική και δυο πανό ενώ μοιράστηκαν εκατοντάδες κείμενα στους διερχόμενους.

Κατά την διάρκεια της συγκέντρωσης οι μπάτσοι (περιπολικά, αηΔΙΑΣ, ασφαλίτες, γαλόνια) ήταν προκλητικά κοντά στον συγκεντρωμένο κόσμο ενώ την πορεία ακολουθούσαν 2 διμοιρίες ΜΑΤ. Η πορεία -περίπου 60 άτομα- ξεκίνησε λίγο μετά τις 7 και για μια περίπου ώρα κινηθήκαμε στους κεντρικούς δρόμους της πόλης φωνάζοντας συνθηματά. Η πορεία είχε δυνατό παλμό, πετάχτηκαν πολλά τρικάκια και γράφτηκαν συνθήματα σε τοίχους.

ΔΕ ΞΕΧΝΑΜΕ, ΔΕ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ

ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΡΟΜΟΣ

ακολουθεί το κείμενο της πορείας:

ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΠΟΤΕ…

Η οικονομική κρίση βρίσκεται στο ζενίθ της. Τα ‘’Χριστούγεννα’’ έρχονται. Το ελληνικό όνειρο της γιορτινής κατανάλωσης μοιάζει να ραγίζει μπροστά στην υποχρεωμένη πραγματικότητα. Και ενώ πολλοί ψάχνουν να βρουν ψευτο-λύσεις στα οικονομικά τους αδιέξοδα και ελπίζουν στη γιορτινή ‘’κατάνυξη’’, χιλιάδες κολασμένων αυτής της κοινωνίας δεν περιμένουν τίποτα.

5 χρόνια έχουν περάσει από την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από σφαίρα μπάτσου και την κοινωνική εξέγερση του Δεκέμβρη που πήρε μεγάλη έκταση σε όλο τον ελλαδικό χώρο. Εκείνες τις μέρες  του Δεκέμβρη, αμφισβητήθηκαν σχεδόν όλες οι μορφές των καπιταλιστικών σχέσεων εξουσίας από τους χιλιάδες εξεγερμένους που βρίσκονταν στους δρόμους όπου συναντήθηκαν μεταξύ τους για πρώτη φορά. Εργαζόμενοι, άνεργοι, φοιτητές, μαθητές, άστεγοι και κοινωνικά περιθωριοποιημένοι βάδιζαν μαζί στον δρόμο της εξέγερσης. Η μαζικότητα της εξέγερσης, ο αυθορμητισμός της και η επέκταση της έκανε το κυριαρχικό σύνολο να δονηθεί και όλοι αυτοί που το διατηρούν για μικροκομματικά οφέλη θέλησαν τότε να την καταστείλουν, να την χειραγωγήσουν, να την αφομοιώσουν και να την εκμεταλλευτούν.

Ο Δεκέμβρης όμως άνοιξε έναν νέο πολιτικό ορίζοντα που παραμένει έντονα στην κινηματική διαδικασία, αφού μετά από αυτόν δημιουργήθηκαν κινήματα αλληλεγγύης, καταλήψεις, εγχειρήματα και προσπάθειες αντίστασης εναντία στην κυριαρχία, ανοιχτές συνελεύσεις, τοπικοί αγώνες για την προάσπιση δημοσίων αγαθών, κίνημα αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα, δεκάδες πρωτοβάθμια σωματεία κόντρα στον παραδοσιακό ξεπουλημένο συνδικαλισμό.

Ερχόμενοι στο σήμερα βλέπουμε ότι 5 χρόνια μετά όπου η οικονομική και πολιτική εξουσία επιτίθεται συνολικά στα κατώτερα στρώματα, η σημασία της αντίστασης και της αντεπίθεσης των καταπιεσμένων οικονομικά τάξεων είναι πιο επίκαιρη από ποτέ. Η ταξική συνείδηση, η συλλογικοποίηση και η οργάνωση των αντιστάσεων αυτών είναι που θα φέρει νίκες και θα ανιχνεύσει  τον δρόμο προς την συνολική ανατροπή του σήμερα, για την δημιουργία ενός κόσμου αλληλεγγύης, ισότητας και αυτό-οργάνωσης του αύριο.

Την ‘’επέτειο’’ της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου την τιμούμε κάθε φορά που δρούμε αυτό-οργανωμένα και αδιαμεσολάβητα. Κάθε φορά που στο κοινωνικό πεδίο που δραστηριοποιούμαστε επιλεγούμε να απορρίπτουμε κάθε λογική αντιπροσώπευσης και ανάθεσης. Κάθε φορά που στο στόχαστρο  μας μπαίνει τόσο ο καπιταλισμός όσο και οι μηχανισμοί  του κράτους που εξυπηρετούν τα συμφέροντα του. Κάθε φορά που επιλέγουμε να διεκδικήσουμε τη θέση μας στον δρόμο και να σταθούμε αλληλέγγυοι στον κόσμο που δέχεται την κρατική καταστολή. Με άλλα λόγια όλες εκείνες τις στιγμές που η ‘’επέτειος’’ χάνει την αποστειρωμένη σημασία της και παίρνει χαρακτηριστικά πολίτικης και κοινωνικής συνείδησης.

Η  καταπίεση γεννά την αντίσταση. Ο φόβος την υποταγή και η αλληλεγγύη την άρνηση. Όσο υπάρχουν εξουσιαστές και εξουσιαζόμενοι, θα υπάρχει οργή.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ

ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ Ο,ΤΙ ΜΑΣ ΔΥΝΑΣΤΕΥΕΙ

Αντιφασιστική συνέλευση Κοζάνης

Στα πλαίσια των πανελλαδικών δράσεων αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Σπύρο Στρατούλη, την Τετάρτη 4 Δεκέμβρη πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στην κεντρική πλατεία  της Κοζάνης με μικροφωνική, συνθήματα, μοίρασμα κειμένων και πανό.

Μπάτσοι, δικαστές, ρουφιάνοι και ολόκληρο το σύστημά τους, στοχοποιούν για άλλη μια φορά έγκλειστους και μη, αγωνιστές συντρόφους, με κατηγορίες ανυπόστατες, στηριζόμενες σε τηλεφωνικές υποκλοπές με συνομιλίες με αναρχικούς συντρόφους από Θεσ/νίκη.

Το κράτος θέλει να πάρει εκδίκηση από τον Σ. Στρατούλη γιατί φοβάται. Το σύστημα φοβάται τους εξεγερμένους, αυτούς που μάχονται. Θέλει απλά ένα φοβισμένο, μη αξιοπρεπή και καλά κρυμένο στην τρύπα του άνθρωπο. Ο Σ. Στρατούλης έχει δείξει ότι είναι αγωνιστής ακόμη και πίσω από τους τοίχους των φυλακών τους. Δίνει την μάχη του για μια ακόμη φορά. Διεκδικεί το αυτονόητο, την ελευθερία του. Είμαστε μαζί μέχρι το τέλος.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ “ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ” ΤΟΥΣ

ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΑΠ’ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ

Το κείμενο της παρέμβασης:

                              ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ  ΨΗΛΑ!ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ!

                                                ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ!

“Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι ένας φυλακισμένος,που νομίζει πως είναι ελεύθερος,επειδή αποφεύγει  να αγγίξει τους τοίχους του κελιού του.”

Φρέσκο,μπουζού,ψειρού,μπαλαούρο,στενή.Όπως κι αν λέγεται,ηχούν σωστά στα αυτιά μας τα λόγια του λαού:

”Δεν υπάρχουν άσχημες αγάπες,ούτε ωραίες φυλακές.”

Η οργανωμένη βία,που ονομάζεται δικαιοσύνη,στοιβάζει στα σωφρονιστικά της καταστήματα όσους δεν ακολουθούν τη ρότα του συστήματος,στοιβάζει τη διαφορετικότητα,την ανέχεια,την ψυχική πίεση.Η οργανωμένη βία,που ονομάζεται δικαιοσύνη στοιβάζει στα σωφρονιστικά της καταστήματα,την εξέγερση,τον εσωτερικό εχθρό,αυτόν που αντιτάσσεται στην κάθε λογής βία αυτής της κοινωνίας.Η οργανωμένη βία,που ονομάζεται δικαιοσύνη,κοιτά τα συμφέροντα της τάξης της κι εκείνων που τη στηρίζουν.Η οργανωμένη βία,που ονομάζεται δικαιοσύνη,απεχθάνεται το ίδιο το όνομά της.

Continue reading Παρέμβαση αλληλεγγύης στο σύντροφο Σπύρο Στρατούλη →

Το απόγευμα της Παρασκευής 29/11/2013 στην κεντρική πλατεία Κοζάνης, πραγματοποιήθηκε παρέμβαση αλλλεγγύης στους διωκόμενους συντρόφους που κατηγορούνται για τη διπλή απαλλοτρίωση στο Βελβεντό. Η δράση αλληλεγγύης συνεχίστηκε και το πρωί του Σαββάτου 30/11/2013 στην πόλη της Πτολεμα’ί’δας.

Στήθηκε μικροφωνική, αναρτήθηκαν πανό, μοιράστηκαν εκατοντάδες κείμενα και η ανταπόκριση του κόσμου ήτα’ον πολύ θετική. Παρά το τσουχτερό κρύο φωνάχτηκαν συνθήματα με παλμό και συναίσθημα και ανοίχτηκαν ενδιαφέρουσες κουβέντες με τον κόσμο για την πολυμορφία του ανατρεπτικού κινήματος.

Η εξουσία ζητάει επιτακτική καταδίκη της βίας απ’ όπου και αν προέρχεται. Για εμάς καταδικαστέα βία είναι αυτή των καταπιεστών, η βία του συστήματος. Αυτοί ευθύνονται για τη φτώχεια, την πείνα, τους πολέμους, την εξαθλίωση, την καταστροφή του περιβάλλοντος. Από την άλλη ο ΑΓΩΝΑΣ για την ελευθερία. Ενιαίος, πολύμορφος,

ΩΣ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ.

ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΨΗΛΑ… ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ

ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ

Ακολουθεί το κείμενο των παρεμβάσεων

ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΛΗΣΤΕΙΑ ΜΙΑΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ

ΒΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΦΤΩΧΕΙΑ , Η ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΚΙ Η ΜΙΣΘΩΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ

‘’Τι είναι η ληστεία μιας τράπεζας μπροστά στην ίδρυσή της;’’ Μπέρτολτ Μπρεχτ

Σε σένα απευθύνομαι αγέννητο παιδί…Κάποτε θα γεννηθείς με τη βία.Κανείς δε θα σε περιμένει  να συναντήσεις τη ζωή φυσιολογικά .Κάποτε θα πας σχολείο ,όπου θα σε βάλουν σε καλούπια.Δε θα νιώσεις καμιά στιγμή ελευθερίας ,γιατί θα σε υποτάξουν με τη βία .Κάποτε θα φτάσεις στην εφηβεία.Θα σε μαντρώσουν με ξένες γλώσσες ,υπολογιστές ,εξετάσεις ,πιέσεις και στείρες γνώσεις.Τότε θα έχεις χάσει τα καλύτερά σου χρόνια.Κάποτε θα ψάξεις τον κόσμο της γνώσης.Κι εκεί θα έχεις την ίδια αντιμετώπιση .Μα και μεγαλώνοντας σε περιμένει η βία της στράτευσης,της επιβίωσης και των κάθε λογής καταπιεστικών σχέσεων. Σε περιμένει η βία των κατασχέσεων σπιτιών,η ανασφάλιστη/απλήρωτη εργασία,η ανύπαρκτη ιατρική περίθαλψη,τα σκάνδαλα , κλπ.Και θα’ρθει το τέλος ,όπου θα’χεις βιώσει τη βία σε όλες τις μορφές της.

Σε σένα απευθύνομαι αγέννητο παιδί…Κάποτε ίσως βρεθείς μπροστά στη ληστεία μιας τράπεζας.

Τότε σκέψου: Τι είναι αυτό που κινεί τη βία σε όλες της τις μορφές;Μα φυσικά η εκμετάλλευση,το κέρδος ,το χρήμα .Και ποιος κρύβεται πίσω από όλα αυτά;Μα φυσικά οι τράπεζες και το κράτος που τις στηρίζει.Κι έπειτα σου λένε ,πως είναι βία να ληστεύεις μια τράπεζα.Όχι! Η ληστεία μιας τράπεζας δεν είναι βία!

Κι ας έρθουμε στα γεγονότα:Την 1/2/2013 μετά τη διπλή  απαλλοτρίωση της Αγροτικής Τράπεζας και των ΕΛΤΑ στο Βελβεντό Κοζάνης καταδιώκονται,συλλαμβάνονται και κακοποιούνται οι αναρχικοί αγωνιστές Γιάννης Μιχαιλίδης, Δημήτρης Μπουρζούκος, Δημήτρης Πολίτης και Νίκος Ρωμανός.Αυτή η πράξη δεν είχε σκοπό τον προσωπικό τους πλουτισμό,αλλά την επιθετική κίνηση εναντίον ενός ναού του καπιταλισμού.Η πολιτική επιλογή της ληστείας τραπεζών αποτελούσε πάντα και αποτελεί ένα μέσο των αναρχικών,που εκτός από την επίθεση στα θεμέλια του πολιτικού συστήματος,αποτελεί έμπρακτη άρνηση συμμετοχής στη μισθωτή σκλαβιά,ενώ συμβάλλει ταυτόχρονα στην ενίσχυση επαναστατικών οργανώσεων.

Τα βασανιστήρια των τεσσάρων αναρχικών από τα ένστολα καθάρματα στην Κοζάνη και στην Βέροια δε θα μπορούσαν να εκπλήξουν και πολύ το κομμάτι εκείνων που αντιμάχονται καθημερινά το καθεστώς .Δε φοβηθήκαμε ,δε σοκαριστήκαμε βλέποντας τους τέσσερις συντρόφους μας βασανισμένους από τα κρατικά καθάρματα.Όποιος άλλωστε έχει περάσει έστω και μια ώρα στα κελιά ή στα κρατητήρια της «δημοκρατίας» τα γνωρίζει αυτά.Οι φωτογραφίες με τα τέσσερα χτυπημένα πρόσωπα δε δημοσιεύθηκαν μόνο για να φοβίσουν, να τρομοκρατήσουν όσους ακόμα αντιστέκονται στο καθεστώς.Άλλωστε ,όλοι αυτοί έχουν κάνει τις επιλογές τους.Οι φωτογραφίες δημοσιεύθηκαν και ως τρόπαιο της εξουσίας για να λάβουν το χειροκρότημα των θεατών.Των θεατών εκείνων που ζητούν να ξαναδούν τα κεφάλια των ανταρτών στις πλατείες.Στις ίδιες πλατείες που πριν λίγα χρόνια κάποιοι μούντζωναν στη Βουλή ,θεωρώντας το επαναστατική πράξη.

Στις 30/4/13 συλλαμβάνονται στη Φιλαδέλφεια οι σύντροφοι Αργύρης Ντάλιος και Φοίβος Χαρίσης , για την ίδια υπόθεση, με αβάσιμες κατηγορίες και αμφισβητούμενα στοιχεία λήψης γενετικού υλικού (DNA)

Με αφορμή τη δίκη των συντρόφων μας που αρχίζει στις 29/11/2013 υιοθετούμε την άποψη τους ότι τα δικαστήρια ανέκαθεν αποτελούσαν τους χώρους που η εξουσία όφειλε να αποδείξει την κυριαρχία της απέναντι στους “παράνομους” της κοινωνίας.Είναι οι χώροι,όπου ο εχθρός επιδιώκει να επικυρώσει τη νίκη του,είναι οι μηχανισμοί αφομίωσης της κατασταλτικής βίας στη δημοκρατική ιδεολογία.

Οι αποφάσεις των δικαστικών είναι προειλημμένες ,γιατί η δουλειά τους είναι να συνθλίβουν ανθρώπους κάτω από την μπότα της κρατικής εξουσίας.Σε αντίθεση με τους μηχανισμούς αυτούς,της εξόντωσης και της καταστολής,η αλληλεγγύη στους φυλακισμένους επαναστάτες δεν είναι μια πρακτική που αναμοχλεύεται απ’την επικαιρότητα ,είναι ανάγκη ,είναι συναίσθημα ,είναι η συνειδητοποίηση της κοινότητας του αγώνα να συνεχίσει το συντροφικό δεσμό της με τους φυλακισμένους επαναστάτες .Στο δικαστήριο αυτό η ουσία βρίσκεται στο ότι το κράτος κι οι μηχανισμοί του δικάζουν αναρχικούς πολέμιους του συστήματος,ταξικούς τους αντιπάλους.Ως αναρχικοί δεν αναγνωρίζουμε κανένα δίπολο αθωότητας-ενοχής σε καμία δίκη αναρχικών αγωνιστών.Είμαστε ένοχοι για τον κόσμο τους,ένοχοι για την “αθωότητά” τους.

Η σκέψη και η καρδιά μας είναι δίπλα σε κάθε προσπάθεια ,σε κάθε συνειδητή ενέργεια ,που επιχειρεί να πολεμήσει και να ανατρέψει την εξουσία.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ

ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ,ΠΙΣΩ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ

                                                                Αντιφασιστική συνέλευση Κοζάνης

Πρωτοβουλιακη κινηση φοιτητων απο Αυτοδιαχειριζομενο Στεκι ΤΕΙ Κοζανης.

Αναρτηθηκε πανο αλληλεγγυης στον Τ.Θεοφιλου στη κεντρικη εισοδο του ΤΕΙ και κοληθηκαν αφισες απο «συνευλεση αναρχικων για την συνδεση των αγωνων μεσα στη κοινωνια φυλακη»,ως ελαχιστη κινηση συμπαραστασης αλληλεγγυης και αντιπληροφορησης.

Σε μια περιοδο που πλεων το ΚΡΑΤΟΣ ΧΟΥΝΤΑ διαχειριζεται την κριση του με ωμη καταστολη και ποινηκοποιηση ακομα και μονο για τις αντιληψεις σου και τις προσωπικες σου σχεσεις,διχως πραγματικα υπαρκτα στοιχεια κατηγοριας,διωκοντας οσους σηκωνουν κεφαλι και αντιστεκονται.

Ας απαντησουμε με ΑΠΑΞΙΩΣΗ-ΑΡΝΗΣΗ-ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ σε Κρατος-Κεφαλαιο

Με οπλο μας την ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ

Για μια κοινωνια ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ

Ρarty οικονομικης ενισχυσης για τους διωκομενους αντιφασιστες Kοζανης

…all kinds of music!

Ενόψει της πρώτης δίκης -τριών εκ των συνολικά οκτώ κατηγορουμένων- (για την υπόθεση του αποκλεισμού των γραφείων της εγκληματικής-φασιστικής οργάνωσης χρυσή αυγή στην Κοζάνη) που θα πραγματοποιηθεί στις 19 Νοέμβρη πραγματοποιήθηκαν 2 ανοιχτές παρεμβάσεις με μικροφωνική, πανό και μοίρασμα κειμένων.
Η πρώτη παρέμβαση έγινε στην Κοζάνη, στην κεντρική πλατεία, την Παρασκευή το απόγευμα και η δεύτερη το Σάββατο το μεσημέρι, στην κεντρική πλατεία της Πτολεμαΐδας. Κατά την διάρκεια των 2 παρεμβάσεων διαβάστηκε το κείμενο από το μικρόφωνο και μοιράστηκαν 700 κείμενα συνολικά (και στις 2 παρεμβάσεις). Παράλληλα γινόταν “πηγαδάκια” για το θέμα με περαστικούς που ρωτάγαν με ενδιαφέρον για τα σχετικά γεγονότα στις 20 Σεπτέμβρη έξω από τα γραφεία της χ.α., την απρόκλητη επίθεση των ματ στην αντιφασιστική συγκέντρωση -100 και πλέον ατόμων- και τον πάντα υποστηρικτικό προς τους χρυσαυγίτες ρόλο της τοπικής αστυνομίας. Μόνο τυχαίο δεν μπορεί να θεωρηθεί άλλωστε το γεγονός ότι κατά την διάρκεια των πρόσφατων συλλήψεων μελών της εγκληματικής οργάνωσης χρυσή αυγή, ενώ σχεδόν σε όλη την επικράτεια η αστυνομία έκανε έρευνες σε τοπικά γραφεία και σε χρυσαυγίτες ανακαλύπτοντας όπλα, μαχαιριά, έντυπο υλικό και ναζιστικά σύμβολα, στην Κοζάνη δεν είδαμε ούτε μια έρευνα. Έτσι έστω για τα μάτια του κόσμου…

ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΔΕ ΛΥΓΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΙ

ΣΚΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ

Ακολουθεί το κείμενο των παρεμβάσεων:

ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΤΑΔΙΚΕΣ

Ένα όργιο κρατική βίας και καταστολής, χέρι-χέρι με την παρακρατική τρομοκρατία, εφαρμόστηκε στην πόλη της Κοζάνης το διήμερο 20 και 21 Σεπτέμβρη 2013: Ανοιχτή και δημόσια αντιφασιστική συγκέντρωση καταγγελίας της δολοφονίας του αγωνιστή Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι από τα τάγματα εφόδου της ΧΑ, και ενημέρωσης του κόσμου της γειτονιάς στην πλατεία Γιολδάση, χτυπήθηκε εκδικητικά και με τον πιο βάρβαρο τρόπο, απρόκλητα και στοχευμένα, από τις τοπικές δυνάμεις διμοιρίες των ΜΑΤ- ΟΠΚΕ.

Άμεσο αποτέλεσμα της επιλεκτικής και σχεδιασμένης αυτής επίθεσης των «πραιτόρων» του κράτους- «προστατών» του πολίτη, ήταν ο τραυματισμός αρκετών αντιφασιστών διαδηλωτών και η διακομιδή δυο εξ αυτών στο νοσοκομείο, για νοσηλεία. Εκείνο το βράδυ όλη η πλατεία Γιολδάση «έκλαιγε» απ’ τα καρκινογόνα χημικά των ΜΑΤ, και το νοσοκομείο Κοζάνης «στέναζε» απ’ την ασφυκτική και τρομοκρατική παρουσία όλου του κρατικού και του παρακρατικού εσμού: Κλούβες, περιπολικά, συμβατικά, μηχανές ΔΙΑΣ κι ασφαλίτες δίπλα-δίπλα με χρυσαυγίτες που «ενδιαφέρθηκαν» φαίνεται τόσο πολύ για τους τραυματισμένους αντιφασίστες, που ήρθαν στο νοσοκομείο να δηλώσουν την… «αλληλεγγύη» τους!

Ταυτόχρονα, εκείνη τη νύχτα και το πρωί της επόμενης ημέρας τα τοπικά κατασταλτικά «σαΐνια» προβαίνουν σε συλλήψεις τεσσάρων αντιφασιστών, ακόμη και από τους χώρους εργασίας τους, στήνοντας, με την διαδικασία του αυτόφωρου, ένα και σαθρό και υπαγορευμένο από άνωθεν εντολές κατηγορητήριο, με πέντε κατηγορίες ( αντίσταση, εξύβριση, διατάραξη, παράνομη βία και …στάση!), αναζητώντας παράλληλα ( και πάλι με την αυτόφωρη διαδικασία) τρείς άλλους αγωνιστές, με τις ίδιες στημένες κατηγορίες.

Μέσα σ’ ένα τέτοιο, λοιπόν, τρομοκρατικό σκηνικό, φτάνουμε «αισίως» κοντά στην πρώτη δίκη, στην οποία δικάζονται οι τρεις από τους εφτά συνολικά κατηγορούμενους αντιφασίστες. Έπρεπε, βλέπετε, οι τοπικοί κατασταλτικοί μηχανισμοί να αποδείξουν στα αφεντικά τους ότι παράγουν «έργο», ότι πιάσαν «λαβράκια», κι ότι οι «νοικοκυραίοι» του συστήματος μπορούν να κοιμούνται ήσυχα. Το μεγάλο, όμως, ερώτημα παραμένει: Ποιοι όπλισαν και οπλίστηκαν, εδώ και χρόνια τώρα στην περιοχή μας, με εκδικητικότητα και μένος ενάντια σε αγωνιστές, αντιφασίστες, αναρχικούς, αντιεξουσιαστές και όσους-ες αγωνίζονται ενάντια στο γενικευμένο κοινωνικό εκφασισμό και τον καθεστωτικό ολοκληρωτισμό; Μήπως παράγοντες της γνωστής, εντεταλμένης και διαπλεκόμενης συμμορίας; Μήπως οι τοπικοί υπερασπιστές του νόμου και της τάξης, που θέλουν να ξεριζώσουν από την τοπική κοινωνία κάθε κίνηση κριτικής και αμφισβήτησης του συστήματος, που δεν εκφράζεται μέσα από κόμματα και θεσμικούς διαύλους;

Είναι γεγονός ότι εδώ και αρκετό καιρό, σε τοπικό επίπεδο, παρατηρείται δημόσια μια «περίεργη» αντιμνημονιακή ρητορική και αυτονόμηση μέρους των ντόπιων συνδικαλιστών αστυνομικών από το πανελλαδικό τους όργανο. Μια φτηνή ρητορική, που λειτουργεί σε επίπεδο θεαματικής διαδικασίας, αφού με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται τόσο η «δημοτικότητα» του κατασταλτικού και αντιεξεγερτικού έργου, όσο και το ιδιωτικό (μισθολογικό) συμφέρον των ένστολων, την ίδια στιγμή που μισθοί και κοινωνικά αγαθά πετσοκόβονται, δίχως καμία αναστολή και διάκριση. Μια φτηνή ρητορική, που, στην ουσία, δεν αμφισβητεί με κανένα τρόπο την ίδια τη δομή ενός κρατικού μηχανισμού σαν την αστυνομία, που παραμένει πιστός στα κρατικά προγράμματα αναδιάρθρωσης του καπιταλισμού και εξανδραποδισμού της κοινωνίας. Ενδεικτικό είναι ότι κανείς τους δεν αντέδρασε στην πράξη, ή έστω με μια ανακοίνωση, όταν κοζανίτικη αστυνομική δύναμη ( κλούβα-διμοιρία) έλαβε εντολή να κατέβει στην Αθήνα, για να συνδράμει ενεργά στα μέτρα τάξης και φρούρησης της «αρχιτέκτονος» του μνημονίου Άνκελα Μέρκελ, κατά την επίσκεψη της στην Αθήνα, πριν από μερικούς μήνες. Που ήταν λοιπόν, τότε τα αντιμνημονιακά αντανακλαστικά τους; Βέβαια, «αντιμνημονιακή» και… «αντισυστημική» εμφανίζεται και η ΧΑ. Μήπως γι’ αυτό δε βγήκε η τοπική αστυνομική «συνδικαλιστική» ένωση να καταδικάσει και να καταγγείλει την επανειλημμένα αποδεδειγμένη αλλά και δολοφονική και εγκληματική της δράση; Γιατί δεν είπε ούτε λέξη; Γιατί δεν άρθρωσε ούτε λέξη για τις «νόμιμες» χρυσαυγίτικες φθορές και τους «νόμιμους» χρυσαυγίτικους ελέγχους σε φορτηγά και άλλα οχήματα στα σύνορα Ελλάδας-FYROM; Γιατί, πριν από μερικούς μήνες, ήταν λαλίστατη στην εκκωφαντική καταδίκη των ληστών στο Βελβεντό; Γιατί δυο μέτρα και δυο σταθμά;

Δεν έχουμε αυταπάτες. Κράτος, κεφάλαιο και εξουσία γεννούν, τρέφουν και αναπαράγουν τον όποιο φασισμό, ακόμα και τον καθημερινό, που συντηρείται, πολλές φορές, από τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Είναι ο φασισμός, που βιώνουμε καθημερινά στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, στα σχολεία και στα νοσοκομεία, στην αγωνία για δουλειά, στην απαξίωση της ίδιας της ζωής, αλλά και της νοημοσύνης μας, όταν το ολοκληρωτικό κράτος κάνει μαθήματα… δημοκρατίας.

Δεν πέφτουμε από τα σύννεφα, που βλέπουμε το κράτος δήθεν να μαλώνει το τέρας, που το ίδιο κυοφορούσε και έτρεφε μέσα από τους θεσμούς του και τα όργανα καταστολής. Είναι το ίδιο κράτος, που θα χρησιμοποιήσει αυτό το τέρας, όποτε το ξαναχρειαστεί με άλλη (διαφορετική), καινούρια μορφή. Ανοιχτά, ξετσίπωτα, απροκάλυπτα, σε κάθε δεδομένη στιγμή…

Γι’ αυτό και δεν ξεγελιόμαστε από το σύγχρονο «τσίρκο»- παγίδα ενός καθωσπρέπει θεσμικού και καθεστωτικού δήθεν αντιφασισμού, που είναι πολύ της…μόδας τώρα τελευταία:«Όλοι» ξαφνικά γίναν «αντιφασίστες»: Από τους καναλάρχες και τους μεγαλοδημοσιογράφους, που αυτοί ανέδειξαν τη ΧΑ, μέχρι τα τοπικά «παπαγαλάκια» και «γλειφτρόνια» της όποιας εξουσίας.

Ούτε φυσικά πέφτουμε και στην άλλη παγίδα: Στην «πολύπαιγμένη» καθεστωτική θεωρία των δυο άκρων, που εξισώνει τη φασιστική και παρακρατική βία από τη μια, με τους κοινωνικούς αγώνες, τις ταξικές αντιστάσεις, τις απεργίες, τις καταλήψεις και τις διαδηλώσεις απ’ την άλλη.

Ο φασισμός δεν θα πεθάνει μόνος, δε θα τον απαγορεύσουν τα κόμματα, δε θα τον καταστείλει το κράτος, δεν θα τον διαπομπεύσουν τα ΜΜΕ… Γιατί τρέφεται από το φόβο και την επιβολή, από το ρατσισμό και τον εθνικισμό, από την ίδια την εξουσία, από ό,τι πιο σάπιο υπάρχει σ’ αυτόν τον κόσμο.

Ο φασισμός τσακίζεται από όλους και όλες εμάς. Με τις αξίες μας και την έμπρακτη ατομική και συλλογική στάση της ελευθερίας, της ισότητας, της αλληλεγγύης, της αμοιβαιότητας. Σε κάθε πτυχή της ζωή μας, στις καθημερινές μας σχέσεις, στις γειτονιές μας, στους χώρους εργασίας, στα σχολεία, στο δρόμο, στην επιλογή της αξιοπρέπειας και του αγώνα…

ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΔΕ ΛΥΓΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΙ

Αντιφασιστική Συνέλευση Κοζάνης

Την παρασκευή 27/09 στο θεατράκι του αγίου Δημητρίου στην Κοζάνη μετά απο πρωτοβουλία παρεών από χιπχοπάδες, διοργανώθηκε diy live άτυπα στη μνήμη του killah p, παίξανε αρκετές ντόπιες μπάντες και mc’s, το κεντρικό μήνυμα ήταν ότι το χιπχοπ είναι εδώ και δείχνει τα δόντια του, σε κάθε μορφή φασισμού έτοιμο να την τσακίσει. Τα παιδιά δείξαν και με αυτή τους την κίνηση και με την παρουσία τους στα αντιφασιστικά δρώμενα της πόλης το τελευταίο διάστημα ότι δεν θα μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια.

Αντιφασίστες/τριες έδωσαν το παρών, κατά τη διάρκεια του live ακουγόντουσαν αντιφασιστικά/αντικρατικά συνθήματα, έγινε μοίρασμα κειμένων από ραπ συλλογικότητες και ομάδες για την πολιτική δολοφονία και κείμενο για  την καταστολή στην πόλη, (σε κάποια φάση πέρασαν απο δρόμο κοντα στο live 3 μηχανές δίας και μετά απο συνθήματα αποχώρησαν).

Ευχόμαστε να συνεχίσουμε να βλέπουμε τέτοια εγχειρήματα στην πόλη.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΖΕΙ ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ

ΧΙΠ ΧΟΠ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΤΣΑΚΙΣΜΕΝΟΙ

Ενώ η συγκέντρωση ενάντια στους δολοφόνους της Χ.Α στην πλατεία Γιολδάση κυλούσε ομαλά, με πάνω από 80 άτομα συμμετοχή, ειρηνικά και με συνθήματα παλμό και μουσική, λίγο μετά τις 21:00 δέχτηκε επίθεση από τα ΜΑΤ με γκλοπ και δακρυγόνα. Την ώρα που ξεκινούσαμε να αποχωρούμε συντεταγμένα, η συγκέντρωση χτυπήθηκε απρόκλητα και άγρια δις, με μόνο σκοπό να διαλυθεί και να εκδιωχθεί από τον χώρο. Υπήρξε τουλάχιστον ένας τραυματίας διαδηλωτής (ο οποίος προσκομίστηκε στο νοσοκομέιο) από τις φυσουνιές και τα δακρυγόνα των ΜΑΤ. Παρότι ήταν πεσμένος στο έδαφος, με φανερή δυσκολία στην αναπνοή, τα ΜΑΤ ξαναεπιτέθηκαν με δακρυγόνα.

Αυτή  την ώρα υπάρχει πολύς κόσμος στην κεντρική πλατεία και πραγματοποιείται συγκέντρωση αλληλεγγύης από οργάνωση της αριστεράς.

Ήδη  1-2 ώρες μετά τη φασιστική δολοφονία αντιφασίστες/τριες της πόλης συγκεντρώθηκαν  και με ανάρτηση πανό στο ΤΕΙ, το Πανεπιστήμιο και σε κεντρικά σημεία καθώς και με συνθήματα σε τοίχους στα σχολεία της πόλης  έγινε προπαγάνδιση του συμβάντος καθώς και καλέστηκε   συγκέντρωση στη κεντρική πλατεία στις 7μ.μ. .

Από το μεσημέρι είχε καλεστεί συγκέντρωση στις 8μ.μ. από  πρωτοβάθμια σωματεία ΚΚΕ μλ και Σύριζα.

Από το πρωί έπαιζε μικροφωνική στη πλατεία και ήδη από τις 6 η πλατεία άρχισε να γεμίζει με αντιφασίστες/τριες , hiphopαδες και την  οργισμένη νεολαία της  πόλης.

Κατά της 8μιση  και μετά από ανάγνωση κειμένων , συνθήματα και hiphop στα ηχεία   ξεκίνησε η πορεία με πρώτο το antifa μπλοκ,μετά τα πρωτοβάθμια σωματεία και από πίσω χώθηκαν οι αριστεροί της πόλης .

Στο σύνολο η πορεία είχε 550 άτομα περίπου και η συντριπτική πλειοψηφία στο  antifa μπλοκ , ο παλμός δυνατός και σε αρκετά σημεία από την οργή σείστηκε η πόλη. Μια από τις λίγες φορές που υπήρχε περιφρούρηση οργανωμένη – έστω και μέτρια-

Η πορεία αφού κινήθηκε σε κεντρικούς δρόμους  κατευθύνθηκε προς τα γραφεία της ΧΑ τα οποία ήταν κλειστά και οι φασίστες άφαντοι.

Όσον αφορά την πολυαγαπημένη αστυνομία της  πόλης, διμοιρίες μπλε ήταν από πριν στα γύρω στενά αλλά κατάφεραν να παραταχθούν μόνο  στη πλατεία μπροστά από τα γραφεία, με δακρυγόνα ανά χείρας και κουνώντας τις φυσούνες.

Με το που έφτασε η πορεία στα γραφεία η περιφρούρηση στήθηκε μπροστά στις διμοιρίες ώστε να το ξανασκεφτούν  αν έχουν διάθεση για βλαχομαγκιές , μετά από μισάωρη περίπου παραμονή  και τα κατάλληλα συνθήματα για φασίστες,κράτος,αφεντικά,μμε και κοσμητικά στους μπάτσους η πορεία αποχώρησε προς τη πλατεία όπου και έμεινε κόσμος για αρκετές ώρες.

Ραντεβού σήμερα στις 7 ξανά στη πλατεία

Έχουμε ανοιχτούς λογαριασμούς με τους  κανίβαλους αυτού του κόσμου

ΠΙΣΩ ΦOΝΙΑΔΕΣ

ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΕΚΔΙΚHΘΟΥΜΕ

Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου, 19:00 στην Κεντρική Πλατεία

Ο Αντιφασισμός είναι το μοναδικό ανάχωμα στο σύγχρονο φασισμό.
Η φασιστικές δολοφονίες δεν θα μείνουν αναπάντητες.
Να τους τσακίσουμε.

Πολύς κόσμος (κυρίως μαθητές) σε μια ωραία συναυλία.

Τρία συγκροτήματα hip-hop, τα δυο από Κοζάνη.

Φαγήτο, παζάρι και καλή μουσική.

Μια ανοιχτή γιορτή αλληλεγγύης και αντιφασισμού.

Μέχρι την επόμενη φορά που θα το ξανακάνουμε,

ας μιλήσουμε για μας:

Ας μιλήσουμε για εμάς….

Η ελληνική κοινωνία τα  τελευταία χρόνια νοσεί, το ίδιο και η τοπική μας κοινωνία, η  κοζανίτικη κοινωνία.  Και αυτό είναι πραγματικότητα.Στη εποχή των παχιών αγελάδων όλα μπορούσαν να καλυφτούν με μερικά ευρώ παραπάνω. Άλλωστε, τότε  οι τράπεζες, το κράτος και  η ΔΕΗ άφηναν το χρήμα να ρέει  εξαγοράζοντας  εύκολα τις συνειδήσεις μας για ένα εξοχικό στην Χαλκιδική, ένα ακριβό αυτοκίνητο και διακοπές σε τροπικά μέρη. Η μόλυνση του περιβάλλοντος, του αέρα που αναπνέουμε και μεγαλώνουν τα παιδιά μας, τα εργατικά ατυχήματα που στοίχησαν τη ζωή σε δεκάδες συνανθρώπους μας ήταν απλά τα ψιλά γράμματα, οι θυσίες που έπρεπε να κάνουμε για την ανάπτυξη και την ευημερία.

Σε κοινωνικό επίπεδο, αναπτύχθηκε μια lifestyleψευτοκουλτούρα που αναγνωρίζει μόνο ακριβά ρούχα και επικροτεί την επίδειξη και τον  καταναλωτισμό, οδηγώντας στον παραγκωνισμό της συντροφικότητας, της πραγματικής ανάγκης για επικοινωνία, της αλληλοεκτίμησης και της αλληλεγγύης και γεννώντας το έκτρωμα του κοινωνικού κανιβαλισμού που ζούμε καθημερινά.

Τώρα που τα λεφτά τελείωσαν …. Τελείωσαν και οι «αξίες» τους…. Τώρα μας ταΐζουν με μίσος για καθετί ξένο και διαφορετικό, μας θέλουν ρουφιάνους, προσκυνημένους, εκδικητικούς και ατομιστές, δηλαδή μόνους για να συντηρούν την εξουσία τους. Θέλουν να κρυφτούμε στα σπίτια μας από το φόβο, να πιστέψουμε τα παραμύθια που μας πουλάνε, να μας τρομοκρατήσουν, να παραμείνουμε σκλάβοιτου συστήματος τους, στο οποίο διαιωνίζονται ρόλοι αφεντικών και δούλων, καταπιεστών και καταπιεσμένων.

Αυτό είναι φασισμός! Η αντίληψη ότι μπορεί έτσι απλά να αντιμετωπιστεί με ποινικά νομοθετικά μέσα ή και με απαγόρευση πολιτικών κομμάτων είναι σχεδόν παραπλανητική. Ο  «καθημερινός φασισμός» αναδυόταν επί δεκαετίες σε όλο  το φάσμα της ελληνικής κοινωνίας.  Αποτελεί ένα ρεύμα που συντηρούνταν προσεχτικά και σε πολιτικό επίπεδο από παλαιότερες ακροδεξιές αντιλήψειςκαι με την υπάρχουσα οικονομική κρίση νομιμοποιήθηκε από το υπάρχον πολιτικό σύστημα για την εξυπηρέτηση του. Έτσι, φασιστικές πολιτικές με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, τον Ξένιο Δία, την άγρια καταστολή κατοίκων εναντίον των Μεταλλείων Χρυσού, τα βασανιστήρια κρατουμένων, την εκκένωσηαυτοοργανομένων χώρων,  την φίμωση μέσων ενημέρωσης ανεξάρτητων και μη ( AthensIndymedia, ΕΡΤ) έρχονται σε πλήρη σύμπνοια με ακροδεξιές πρακτικές, όπως  δολοφονίες μεταναστών, καθημερινές ρατσιστικές επιθέσεις, ελεημοσύνες και αιμοδοσίες από Έλληνες για Έλληνες, να οδηγήσουν στον πλήρη εκφασισμό της κοινωνίας.

Ως  εδώ όμως!Σηκωνόμαστε από τον καναπέ  και τολμάμε να κάνουμε ένα βήμα έξω από το σπίτι και την οικογένεια. Κλείνουμε την τηλεόραση και βγαίνουμε στο δρόμο. Και ο δρόμος μας ανήκει… γιατίεκεί συνειδητοποιούμε ότι δεν είμαστε μόνοι… γιατί εκεί βρίσκουμε και άλλους που αναρωτιούνται,ψάχνουν, ανησυχούν, φοβούνται και ελπίζουν.           

Μπροστά σε όλα αυτά τα γεγονότα, στην συντονισμένη προσπάθεια εκφασισμού της κοινωνίας, παίρνουμε θέση απέναντι σε κάθε μορφή επιβολής από όπου και αν προέρχεται ( κράτος- αφεντικά- ΜΜΕ) και μαχόμαστε ενάντια σε οτιδήποτε σπείρει τον φασισμό, το φόβο και την τρομοκρατία.

Σε ένα κόσμο βαθιά φασιστικό, αντιστεκόμαστε, αυτοοργανωνόμαστε, κοιτάμε κατάματα τους συνανθρώπους μας με αλληλοσεβασμό και αξιοπρέπεια. Απέναντι σε κάθε φιλανθρωπία και ελεημοσύνη που απαιτεί τονάλλονα είναι κατώτερο, μοιραζόμαστε ιδέες, στιγμές, τον δρόμο και όπως εδώ  φαγητό και ρούχα…  

Λειτουργούμε συλλογικά και αντιεραρχικά μέσα από συνελεύσεις,συνδιαμορφώνουμε σκέψεις και ιδέες,στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε οποιονδήποτε καταπιεσμένο δέχεται καταστολή από το κράτος και τα δεκανίκια του, είτε είναι μετανάστης είτε είναι ντόπιος, γιατί φασισμός είναι οποιαδήποτε μορφή τυραννίας και ρατσισμού.

Αναζητάμε εκείνες τις στιγμές μέσα από τις παρεμβάσεις, τις πορείες, τα συνθήματα στους τοίχους, τα κείμενα και τις σκέψεις, τις συζητήσεις, τις δράσεις και τις αντιδράσεις μας γιατί όλες αυτές τις στιγμές η καρδιά μας χτυπά πιο δυνατά και μόνο τότε έχουμε  συνείδηση πως υπάρχουμε…. Και θέλουμε να υπάρχουμε μόνο κυνηγώντας την  ελευθερία!

Οι εξεγερμένοι σε Τουρκία, Σουηδία, Βραζιλία δείχνουν το δρόμο.

Γιατί σε αντίθεση με το δίκιο και τις πέτρες,

το ψέμα και τα δακρυγόνα κάποια στιγμή εξαντλούνται.

Και τότε, μιλάει το βαθιά καταπιεσμένο ένστικτο της Ελευθερίας…

ΝΑ ΜΗΝ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑΝ ΔΟΥΛΟΙ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ

αντιφασιστική συνέλευση Κοζάνης

—> Antifa Hip Hop Live

—> Χαριστικό-ανταλλακτικό παζάρι

—> Συλλογική κουζίνα

Κοζάνη – Σάββατο 22/6 – κεντρική πλατεία

Ενάντια στον σύχρονο ολοκληρωτισμό kai φασισμό επιλέγουμε την αντίσταση, την αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση. Ελάτε να ανταλλάξουμε πράγματα, να φάμε και να διασκεδάσουμε όλοι μαζί, με αλληλοσεβασμό, απέναντι σε λογικές κέρδους και ελεημοσύνης.