Αναδημοσίευση απο την “Εφημερίδα των συντακτών”.

Δυόμισι μήνες μετά τη ρατσιστική επίθεση που δέχτηκε από χρυσαυγίτες, αποφάσισε να το δημοσιοποιήσει χρησιμοποιώντας το μοναδικό του όπλο

→Πριν από λίγες μέρες του ’χαν στήσει ξανά καρτέρι τέσσερις μοτοσικλετιστές χρυσαυγίτες, στο σχόλασμα από τη δουλειά του

Της Αφροδίτης Τζιαντζή

Ο 40χρονος Μαμαντού Μπα από τη Γουινέα της Δυτικής Αφρικής ζει στα Πατήσια εδώ και εφτά χρόνια. Εχει νόμιμα χαρτιά πολιτικού πρόσφυγα και σταθερή δουλειά ως λαντζέρης σε εστιατόριο του κέντρου τα τελευταία πεντέμισι χρόνια. Οι δεκάωρες και δωδεκάωρες βάρδιες που δουλεύει κάθε νύχτα μάλλον δεν του αφήνουν πολύ χρόνο να παρακολουθεί στα μίντια τα κατορθώματα των νεοναζί -είτε ως εθελοντές δασοπυροσβέστες είτε ως λουόμενους με τατουάζ σβάστικα ή περικεφαλαίες. Ξέρει όμως να τους αναγνωρίζει όταν τους βλέπει στον δρόμο. «Από το στιλ τους», μας λέει. Και από το σημάδι που έχει αφήσει στο μέτωπό του ο σιδηρολοστός, που του κατέβασαν κατακούτελα τα ξημερώματα 22 προς 23 Μαΐου.

Χτύπημα με σιδηρολοστό

Continue reading «Φοβάμαι για τη ζωή μου» →

Αναδημοσίευση από: http://omniatv.com

Στον δρόμο για την κατασταλτική δυστοπία : Ο αγώνας των κρατουμένων στην Καλιφόρνια και η εξέλιξη της ποινικής καταστολής στην Ελλάδα.

1

Η Καλιφόρνια είναι η πατρίδα της επιστημονικής δυστοπίας. Αποτελεί τη μεγαλύτερη πολιτεία των Ε.Π.Α. βάση πληθυσμού, με 38.000.000 κατοίκους, ενώ ταυτόχρονα και την πολιτεία με την μεγαλύτερη αναλογία κρατουμένων ανά πληθυσμό. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν περίπου 120.000 κρατούμενοι σε φυλακές εντός της πολιτείας, ενώ άλλοι 8.500 βρίσκονται σε ιδιωτικές φυλακές άλλων πολιτειών, υπό τη νομοθεσία και τον έλεγχο της Καλιφόρνιας. Σε αυτό το σημείο πρέπει να σημειωθεί, πως η επίσημη χωρητικότητα των φυλακών εντός της πολιτείας είναι “μόνο” για 84.000 κρατουμένους. Από το 1982 ως το 2000 οι κρατούμενοι έχουν αυξηθεί κατά 500%, ενώ ο πληθυσμός κορυφώθηκε το 2006 με συνολικά 163.000 κρατούμενους.

Continue reading Κείμενο του Τ. Θεοφίλου και του Ρ. Συριανού για την εξέλιξη της ποινικής καταστολής στην Ελλάδα →

Κατά τη διάρκεια της τετραετούς διακυβερνήσεώς του αρκετοί φιλεργατικοί νόμοι θεσπίστηκαν που ισχύουν έως τις μέρες μας. Αξίζει να σημειωθεί ότι το ΙΚΑ είναι δημιούργημα του Ιω. Μεταξά.
Livepedia.gr

Το καθεστώς της 4ης Αυγούστου, προσπαθώντας να κατευνάσει την κοινωνική αναταραχή, προώθησε κάποια φιλολαϊκά μέτρα, όπως το 8ωρο και κάποιες υποχρεωτικές βελτιώσεις στο εργατικό περιβάλλον, ενώ επένδυσε στην άμυνα, όσο αυτό του επιτρεπόταν από τις μεγάλες δυνάμεις.
el.wikipedia.org

Η λήψη, για πρώτη φορά, σοβαρών μέτρων στον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης -όπως ιδιαίτερα η σύσταση του ΙΚΑ, το 1937- προσφερόταν για να αμβλύνει την κοινωνική αντίδραση, χωρίς όμως να μπορέσει να την εξαλείψει.
Σχολικό βιβλίο της Γ’ Λυκείου, σελ 107

Δύο από τις πιο έγκριτες, υποτίθεται, ιστοσελίδες εγκυκλοπαιδικού χαρακτήρα κι ένα έγκριτο, υποτίθεται πάλι, σχολικό βιβλίο αναπαράγουν τους αγαπημένους μύθους των εθνικιστών για να εξωραΐσουν το φασιστικό πρόσωπο του Ιωάννη Μεταξά, τον παρουσιάζουν ως ένα φιλολαϊκό κυβερνήτη με μεγάλη απήχηση στην ελληνική κοινωνία απαλύνοντας τις κοινωνικές και τις πολιτικές επιπτώσεις από το στυγνό καθεστώς . Όμως, όπως συμβαίνει πάντοτε σε αυτές τις περιστάσεις, η επιλεκτική άγνοια στοιχειωδών πτυχών της νεοελληνικής ιστορίας καταρρίπτει με πάταγο κάθε απόπειρα διαστρέβλωσής της αν και φαίνεται πως με βάση τις συγκεκριμένες ιστοσελίδες, κάποια επετειακά άρθρα της Καθημερινής, μια επίσης επετειακή εκπομπή του Αλέξη Παπαχελά και το σχολικό βιβλίο της Γ’ Λυκείου, η συστηματική απάλειψη σκοτεινών πλευρών της μεταξικής ιστορίας κερδίζει έδαφος προς όφελος της καλλιέργειας ενός σύγχρονου «βελούδινου» εθνικισμού χωρίς τις ακρότητες του παρελθόντος.

Continue reading Οι μεταξικοί μύθοι και ο βελούδινος εθνικισμός – το ΙΚΑ και το 8ωρο →

Αθώοι οι 4 δολοφόνοι μπάτσοι του Σακελλίων

«…Η απόφαση για τη ζωή του παιδιού μου βγήκε σε λίγα λεπτά. Μπαίνοντας μέσα, οι δικαστές μετά τη διάσκεψη σηκώθηκαν όλοι και είπαν μια λέξη που δεν ακουγόταν. Συμμάζεψαν τα πράγματά τους κι έφυγαν. Έμεινα με το στόμα ανοιχτό και ρωτούσα “τι έγινε;”. Νόμιζα ότι υπήρχε πάλι διακοπή ή νέα αναβολή. Μόνο όταν ξεκίνησαν να φιλιούνται οι κατηγορούμενοι με τους δικηγόρους τους κατάλαβα ότι τους αθωώσανε…»

Τον Μάιο του 2008 ο 24χρονος Νίκος Σακελλίων πέφτει νεκρός στην οδό Αναξαγόρα στην Αθήνα. Αυτόπτης μάρτυρας δηλώνει πως τέσσερις μπάτσοι ξυλοκοπούσαν τον, δεμένο με χειροπέδες, Σακελλίων με γροθιές στο κεφάλι μέχρι που κατέρρευσε στο πεζοδρόμιο. Μάλιστα ο αυτόπτης μάρτυρας τράβηξε και βίντεο με το κινητό του τηλέφωνο με τους μπάτσους γύρω από τον χτυπημένο Σακελλίωνα. Κατά την μεταφορά του στο νοσοκομείο, οι μπάτσοι εισάγουν τον ισχυρισμό ότι ο Σακελλίων κατάπιε σακουλάκι ηρωίνης και πνίγηκε. Παρόλα αυτά το οι γιατροί του ΕΚΑΒ που παρέλαβαν και μετέφεραν τον Σακελλίων, προχώρησαν σε τραχειακή διασωλήνωση χωρίς να βρεθεί τίποτα σχετικό. Σε μια προσπάθεια συγκάλυψης της φριχτής αυτής δολοφονίας η ΕΛ.ΑΣ εξαφανίζει το άψυχο σώμα για 12 ώρες και το εμφανίζει στην ιατροδικαστική υπηρεσία σε κατάσταση σήψης.

Μετά από έξι χρόνια, συνεχών αναβολών, οι μπάτσοι αθώωνονται για την δολοφονία. Στην διαδικασία η ιατροδικαστής καταθέτει ότι ο θάνατος του Σακελλίων είναι αδύνατο να προήλθε από πνιγμό και χωρίς εξωτερική “παρέμβαση”. Εξάλλου το σακουλάκι της ηρωίνης, δεν βρέθηκε στην ενδοτραχειακή διασωλήνωση των γιατρών του ΕΚΑΒ, αλλά μετά την εξαφάνιση και επανεμφάνιση του σώματος, δηλαδή φυτεύτηκε από τους μπάτσους. Επίσης το δικαστήριο δεν έκανε δεκτό το αίτημα για προβολή του βίντεο του αυτόπτη.

Το αστυνομικό-δικαστικό σύμπλεγμα για μια ακόμη φορά συγκαλύπτει με τρόπο χυδαίο και προκλητικό μια φρικαλέα δολοφονία από τους ένστολους δολοφόνους του καθεστώτος. Είναι η ίδια βιομηχανία παραγωγής ενόχων, φυλακισμένων, χτυπημένων και δολοφονημένων που στρέφεται ενάντια στους εξαθλιωμένους, στους χρεοφειλέτες, στους μετανάστες και τους πρόσφυγες, στους κοινωνικούς αγωνιστές, σε κάθε έναν που εξεγείρεται ή αντιτάσσεται στο σύστημα.

Continue reading Αθώοι οι 4 δολοφόνοι μπάτσοι του Σακελλίων →

Το κείμενο του Δημήτρη Κωτσάκη “Σημειώσεις για τον φασισμό” δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “σημειώσεις της στέπας” # 3 με θέμα: Φασισμός και καθημερινή ζωή. εκδόσεις των ξένων, Ιούνιος 2013 – Θεσσαλονίκη.

Αναδημοσιεύεται στο scribd στο παρακάτω link:

http://www.scribd.com/doc/150204235/%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B7%CF%82-%CE%9A%CF%89%CF%84%CF%83%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82-%CE%A3%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CE%B9%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%86%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C

Παρουσίαση της θεματικής του περιοδικού “σημειώσεις της στέπας” # 3 από την έκδοση

Ο φασισμός δεν είναι κόμμα, δεν είναι πολιτική τάση, δεν είναι μια παραίσθηση βίας που θολώνει το κρύσταλλο της δημοκρατίας και χαμηλώνει τη λάμψη του διαφωτισμού. Είναι τα κόμματα, είναι η πολιτική, είναι η προϋπόθεση της δημοκρατίας στις κοινωνίες του διαφωτισμού. Είναι το δήθεν άκρο που βγαίνει από τα σπλάχνα του κτήνους.
Στο τεύχος αυτό παρουσιάζουμε κείμενα που πραγματεύονται όψεις της γενικής μας αντίληψης ότι οι φασιστικές αξίες (η περιφρόνηση στον αδύναμο, η υποταγή στον δυνατό και οι διάφορες εκφάνσεις των κοινωνικών αυτών παθολογιών):
– διαποτίζουν την καθημερινότητα της αστικής δημοκρατίας,
– είναι απαραίτητες για την καπιταλιστική ανάπτυξη και την άλλη όψη της, την καπιταλιστική λεηλασία,
– στερεώνονται στην ευγονική πολιτική και την αντιμετώπιση του πληθυσμού ως “βιομάζας” – ως σωμάτων που είναι, παράγουν και αναπαράγουν εμπορεύματα, που μπορούν να εξοντωθούν, να διαμελισθούν, να διαιρεθούν, να ανακυκλωθούν, να τηλερυθμιστούν, να γίνουν αόρατα. […]

Μέσω tvxs.gr

Κατέληξε στο Σισμανόγλειο ένας Αφγανός μετανάστης που νοσηλευόταν εκεί από τις αρχές του μήνα σε κρίσιμη κατάσταση.

Ο Μοχαμάντ Χασάν ήταν κρατούμενος στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Κορίνθου από το Σεπτέμβρη του 2012, μετά από τις περιβόητες “σκούπες” των μπάτσων.

Εκεί παραπονιόταν επί μήνες για πόνους αλλά οι μπάτσοι αδιαφορούσαν εντελώς και δεν είχε καμία φροντίδα.

Οι γιατροί διέγνωσαν «λοίμωξη αναπνευστικού-αναπνευστική ανεπάρκεια τύπου 1», που παραπέμπει σε πνευμονία ή παρόμοια σοβαρή ασθένεια.

Το γεγονός πως ο άτυχος Χασάν έμεινε για πολύ καιρό χωρίς φροντίδα, κλεισμένος σε μιά φυλακή-προκατ χωρίς δίκη και χωρίς να έχει κάνει κάποιο αδίκημα, μας κάνει να θεωρούμε το κράτος και τους μηχανισμούς του σαν κοινούς δολοφόνους.

Αφού λοιπόν δολοφόνησαν με αυτο τον τρόπο έναν από μας, καιρός είναι να δούμε και αν θα λογοδοτήσει κανείς στη “δημοκρατία” τους και τους μηχανισμούς της.

Από:https://athens.indymedia.org

Τα πτώματα ενός 10χρονου κοριτσιού, δύο γυναικών και ενός άνδρα, εντοπίστηκαν σε ακτή της Κω. Πιθανότατα πρόκειται για Σύρους μετανάστες, ο οποίοι επέβαιναν σε βάρκα που βυθίστηκε την Πέμπτη, μεταξύ Κω και Ψερίμου.

Οι τοπικές λιμενικές αρχές κινητοποιήθηκαν από την μαρτυρία ενός Σύρου που περισυλλέγη την Πέμπτη από αλιευτικό σκάφος, ο οποίος ανέφερε ότι επέβαινε σε βάρκα με άλλα 11 άτομα, που είχαν ξεκινήσει από τις ακτές της Τουρκίας με προορισμό κάποιο από τα ελληνικά νησιά.

Την ίδια ώρα, χορηγήθηκαν οι πρώτες άδειες παραμονής σε ξένους επενδυτές στην ελληνική αγορά ακινήτων.

Η Διεθνής Αμνηστία για τις τραγωδίες με νεκρούς μετανάστες στη θάλασσα

πηγή: aeisixtir.blogspot.com

Οι ξένοι δημοσιογράφοι που κάλυψαν τη διανομή τροφίμων στα γραφεία της Χρυσής Αυγής, παρατήρησαν κάτι που διέφυγε σχεδόν από όλους τους Έλληνες που ήταν παρόντες. Δημοσιογράφους, αλλά και απλούς πολίτες.

Λίγο πριν από την έναρξη της ομιλίας του γ.γ. Ν. Μιχαλολιάκου ακούστηκε από τα μεγάφωνα ένας «ύμνος» με τον τίτλο: «Ορθό το Λάβαρο».

Το συγκεκριμένο κομμάτι (εδώ ολόκληρη η ελληνική εκδοχή, με τους στίχους προσαρμοσμένους) είναι πιστή αντιγραφή του Horst Wessel, γνωστό και ως “Die Fahne hoch”, το οποίο σε απλή μετάφραση σημαίνει «το Λάβαρο ψηλά» (εδώ η γερμανική εκτέλεση).

Το “Horst Wessel” ήταν ο επίσημος ύμνος της ναζιστικής Γερμανίας. Σήμερα στη Γερμανία απαγορεύεται η μετάδοσή του πόσο μάλλον η νέα εκτέλεσή του σε δημόσιο χώρο.

Πηγή: protagon.gr/?i=protagon

Η επέτειος της μεταπολίτευσης συνοδεύεται από ένα κύμα συκοφάντησης αυτής της κρίσιμης ιστορικής καμπής που σφράγισε την κατάρρευση της δικτατορίας. Κάποιοι καραδοκούν να πάρουν την εκδίκησή τους

Αν θελήσει να γκουγκλάρει κανείς τη φράση-κλισέ «τέλος της μεταπολίτευσης» (έτσι σε εισαγωγικά) θα διαπιστώσει ότι υπάρχουν στο Διαδίκτυο σχεδόν ένα εκατομμύριο σελίδες με αυτή την αναφορά. Για την ακρίβεια, προχθές ήταν 993.000 οι ιστοσελίδες με την τόσο χιλιοειπωμένη διατύπωση. Και φυσικά συνοδεύονταν τα κείμενα αυτά με κάθε λογής επιθετικούς χαρακτηρισμούς γι’ αυτό το «τέλος» που όλοι το θεωρούν δεδομένο, και άλλοι το περιγράφουν «παταγώδες», άλλοι «άδοξο», άλλοι «άγριο».

Δεν πρέπει να ξαφνιαζόμαστε. Η μεταπολίτευση «τελειώνει» εδώ και τριάντα χρόνια. Αλλά ακόμα και σήμερα το φάντασμά της πλανιέται σαν σκιάχτρο πάνω από τους πολιτικούς σχεδιασμούς των κυρίαρχων ελίτ, λες και η ανάμνηση της δημοκρατικής τομής τού 1974 μπορεί από μόνη της να σταθεί τροχοπέδη στον αντιδημοκρατικό κατήφορο όπου οδηγούν οι εφαρμοζόμενες πολιτικές, στο όνομα της αντιμετώπισης της κρίσης.

Continue reading Η αντιστροφή της μεταπολίτευσης-Πως στρατολογείται ένας φασίστας →

Μια επίσκεψη σε μια παραλία όπου έχουν παραχωρηθεί δικαιώματα χρήσης και εκμετάλλευσης σε ιδιωτικά συμφέροντα πάσης φύσεως (κυρίως μπαρ που απλώνουν ξαπλώστρες) θα πείσει καθέναν ότι η πρόσβαση και το στήσιμο μιας ομπρέλας είναι ουσιαστικά απαγορευμένα. Χιλιόμετρα παραλιών έχουν ουσιαστικά ιδιωτικοποιηθεί μέσω της παραχώρησης τους σε ιδιωτικές επιχειρήσεις από τις δημοτικές αρχές με ένα καθεστώς διαπλοκής και συνήθως αδιαφανούς διαδικασίας. Δεκάδες χιλιόμετρα παραλίας υπό κατάληψη από εκμεταλλευτές όπου η πρόσβαση είναι εφικτή μονάχα σε μικρά κομμάτια όπου στοιβάζονται όσοι αρνούνται τη διαχείριση της παραλίας και του δικαιώματος στο θαλασσινό μπάνιο από τα αφεντικά.

Σύμφωνα με την πρόσφατη πρόταση νόμου για το ελεύθερο camping το πρόστιμο ανά κατασκηνωτή ή μεταφορικό μέσο ορίζεται στα 300€ από 150€ που ήταν το προηγούμενο. Η αυταρχικοποίηση της κατασταλτικής πολιτικής στο ζήτημα της ελεύθερης κατασκήνωσης δεν είναι άσχετη με τη αναγωγή της καταστολής ως το αναγκαίο μέσο επιβολής των νεοφιλελεύθερων αντιδραστικών ρυθμίσεων στο κοινωνικό πεδίο. Ωστόσο, η κατεύθυνση που προδιαγράφει η πρόταση νόμου υποκρύπτει και μια άλλη διάσταση από την προφανή της διαχείρισης των κοινωνικών σχέσεων από την εξουσία με το μέσο της “νόμιμης μονοπωλιακής βίας του κράτους”. Διαφαίνεται η παρέμβαση των εξουσιαστικών μηχανισμών στον μονομερή καθορισμό του δικαιώματος στο δημόσιο χώρο που επιβάλλεται στην κοινωνία.

Continue reading Το δικαίωμα στο δημόσιο χώρο – Η περίπτωση του ελεύθερου camping →

Βγαίνει ο βουλευτής Καστοριάς του Σύριζα Ευάγγελος Διαμαντόπουλος από το βήμα της βουλής και κάνει την παρακάτω δήλωση

“Είμαστε αυτοί που θα ενώσουμε ξανά αυτόν τον κύκλο που έσπασε το σάπιο πολιτικό σας σύστημα: από το λαό στη Βουλή και ξανά στο λαό. Είμαστε έξω και ακούμε όλους αυτούς που δεν έχουν καταθέσεις, που δεν είναι στη λίστα Λαγκάρντ, που δεν έχουν να πληρώσουν το λογαριασμό του ρεύματος, του νερού, του τηλεφώνου, που δεν έχουν να ταίσουν τα παιδιά τους… Όλοι αυτοί μας λένε το εξής: Δεν εκβιάζονται, είναι αποφασισμένοι για ρήξη και ανατροπή. Έχουν την αποφασιστικότητα που θα πει αυτό που έλεγε και ο Άρης Βελουχιώτης: Ραντεβού στα γουναράδικα”

Το γνωστό συρφετό της ημινόμιμης Digea νομίζει ή ίσως θέλει να νομίζει -γιατί ως γνωστόν η τακτική του Γκέμπελς με την λάσπη ποτέ δεν έπαψε να εφαρμόζεται παγκοσμίως- ότι έβγαλε λαβράκι και θέλει να το εκμεταλλευτεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Έτσι λοιπόν από τις πλύσεις εγκεφάλου των 20.00, Πρετεντέρηδες, Πορτοσάλτοι και λοιπές φερεφωνικές δυνάμεις αρχίζουν και μιλάνε για απίστευτες απειλές από τον βουλευτή του Σύριζα, για τρομοκρατικά μανιφέστα που ακούγονται στο κοινοβούλιο μεταφράζοντας τα λεγόμενα του Διαμαντόπουλου ως επαίσχυντο εκφοβισμό προς την κυβέρνηση και απειλές για “γδαρσίματα” και συνθήματα που οδηγούν σε εμφυλιοπολεμικά μονοπάτια. Τί πραγματικά σημαίνει όμως η φράση “Ῥαντεβού στα γουναράδικα;”

Continue reading Ραντεβού στα γουναράδικα… →

Αναδημοσίευση από εφημερίδα ΔΡΑΣΗ

Αναδημοσίευουμε από την εφημερίδα ΔΡΑΣΗ το άρθρο του Αποστόλη Καψάλη, παρότι η γλώσσα που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας του άρθρου (η χώρα “μας” κτλ) είναι αποτρεπτική. Ο λόγος που το αναδημοσιεύουμε είναι ότι με αρκετά συγκροτημένο τρόπο εξηγεί το μηχανισμό παραγωγής της ειδικής σχέσης της Χρυσής Αυγής με τη μαύρη εργασία. Η γενίκευση των όρων της μαύρης εργασίας σε ολόκληρη την αγορά εργασίας αποτελεί συστατικό στοιχείο της τρέχουσας φάσης της αναδιάρθρωσης, διαδικασία που μπορεί σύντομα να μετατραπεί στη γενίκευση της ίδιας της μαύρης εργασίας. Δες προηγούμενο post για το ίδιο θέμα εδώ.

Το άρθρο:

Continue reading Σχέδιο “Άρτεμις”: Αστυνομία και Χρυσή Αυγή αναλαμβάνουν την “εκκαθάριση” των εργασιακών χώρων →

Απόσπασμα του μεγαλύτερου μέρους κειμένου που δημοσιεύτηκε στις 15/1/13 από τον Taco.

Από http://communisation.espivblogs.net

Κράτος, «κοινωνία» και ελληνικός φασισμός

Η προσέγγιση του φασισμού από τη σκοπιά της ιστορικής του ανάδυσης, καθώς αντιβαίνει στην τρέχουσα αντίληψη γι’ αυτόν η οποία αποτελεί και το «αυτονόητο» σημείο εκκίνησης κάθε συζήτησης, έχει κάποιες κρίσιμες όσο και ενοχλητικές συνέπειες. Το ξεπέρασμα της απλής αμεσότητας του σύγχρονου φασισμού σημαίνει πως για να τον κατανοήσει κανείς είναι ανάγκη να κινηθεί πέρα και έξω από αυτό που σήμερα αναγνωρίζεται γενικά ως φασισμός. Να στραφεί προς κοινωνικές και πολιτικές περιοχές που δεν θεωρούνταν (και συνεχίζουν να μην θεωρούνται) φασιστικές, αναζητώντας μέσα στις «κανονικές», «δημοκρατικές» συνθήκες τις διαδικασίες και τη δυναμική της συγκρότησής του. Μολονότι το σήμερα δεν είναι ίδιο με το χτες, είναι αδύνατο να γίνει κατανοητό αν δεν διακρίνουμε μέσα στο χτες αυτά που προετοίμαζαν και ωθούσαν στο σήμερα.

Continue reading Προκαταρκτικές σημειώσεις για τον σύγχρονο φασισμό και τον αντιφασισμό →

Το καζάνι των Βαλκανίων: η Σρεμπρένιτσα των Ελλήνων

Η συγγνώμη των αθώων – Μια άρνηση και μια μήνυση – Η συμμετοχή των Ελλήνων παραστρατιωτικών στη Βοσνία – Αποκλειστικό: τα ντοκουμέντα της ντροπής – Η αποθήκη της Κράβιτσα – Πως σκοτώνουμε 300 μουσουλμάνους μέσα σε 13 λεπτά – Οι συμπληρωματικές μαρτυρίες των Ελλήνων παραστρατιωτικών της ΕΕΦ – Η ανείπωτη φρίκη του πολέμου μέσα από ένα σκληρό βίντεο

Η 11η Ιουλίου του 1995 θα παραμείνει βαθιά χαραγμένη στην βαλκανική ιστορία ως η ημέρα που η Ευρώπη γνώρισε τη χειρότερη αγριότητα μετά το τέλος του Β’ ΠΠ και τους εμφύλιους της Ισπανίας και της Ελλάδας. Η σφαγή στη Σρεμπρένιτσα, όπως και οι άλλες σφαγές που συνέβησαν την ίδια μέρα και τις ακόλουθες (λχ στη Βλασένιτσα και στην Κράβιτσα), είναι παραδομένη ως γεγονός που δεν σηκώνει καμία αμφιβολία. Μόνο στη Σρεμπρένιτσα, 8.000 φονευθέντες Βόσνιοι μουσουλμάνοι και 30.0000 πρόσφυγες πλήρωσαν τις συνέπειες της επεκτατικής σερβικής πολιτικής, με σχεδιαστή τον Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς και εκτελεστές τους Σερβοβόσνιους Ράντοβαν Κάρατζιτς και Ράτκο Μλάντιτς. Πάνω από 70 ομαδικοί τάφοι ανακαλύφτηκαν ως τεκμήρια της πρωτοφανούς αγριότητας που επισκίασε τις υπόλοιπες αγριότητες των Κροατών και των Βόσνιων μουσουλμάνων. Στην επίσημη παραδοχή αυτών των εγκλημάτων προχώρησε τον περασμένο Μάρτιο η σημερινή Σερβική κυβέρνηση ζητώντας δημόσια συγνώμη από τα θύματα[1].

Πολλοί όμως επιμένουν να μην δέχονται την αλήθεια και προσπαθούν να παρουσιάσουν αλλιώς γεγονότα τα οποία είναι πλέον αποδεδειγμένα και καταδικαστέα από τη διεθνή κοινότητα, εκτός από εμάς βέβαια που διατρανώνουμε την αλάνθαστη ορθόδοξη πίστη πως όλα είναι κατασκευασμένα στα διευθυντήρια της Αμερικής, της Μπίλντενμπεργκ και του ποταπού εβραιοσιωνισμού. Ένας εξ αυτών των αρνητών, ο δημοσιογράφος Σταύρος Βιτάλης, πρώην πολιτευτής του ΛΑ.Ο.Σ. και νυν εκπρόσωπος τύπου στο ΠΑ.Μ.ΜΕ. του Στέλιου Παπαθεμελή και του Κώστα Ζουράρι, έκανε μήνυση κατά του δημοσιογράφου Τάκη Μίχα με αφορμή ένα δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας[2]. Από το δελτίο τύπου που δημοσιεύτηκε στο ιστολόγιο του κόμματος[3] αντιγράφουμε τα εξής:

Continue reading 18 χρόνια από τη σφαγή στην Σρεμπρένιτσα →

Επιχείρηση ελέγχων στην παραλία της Πρέβελης έκανε κλιμάκιο της ΕΛΑΣ, συλλαμβάνοντας και κάνοντας προσαγωγές ατόμων για μικροποσότητες ναρκωτικών αλλά και ατόμων που είχαν στήσει τις σκηνές τους κάνοντας ελεύθερο κάμπινγκ.

Σημειώνεται ότι σύμφωνα με την ΕΛΑΣ, πρόκειται για στοχευμένους ελέγχους που  αποσκοπούν στην τήρηση της νομιμότητας και την εύρυθμη λειτουργία και ευταξία των τουριστικών κυρίως προορισμών, και που θα συνεχιστούν με αμείωτη ένταση και ενδιαφέρον, σε όλες τις περιοχές της Περιφέρειας Κρήτης.

(θα έβαζα λινκ προς το άρθρο της λιφο, αλλά μετά απ’ το κατάπτυστο άρθρο για τον Σακκά, δεν βάζω τίποτα)

Η χώρα που χαλαρώνει πίνοντας φρέντο καπουτσίνο, αναλογιζόμενη αν θα σκοτώσει ή όχι έναν απεργό πείνας, δεν ενδιαφέρεται να έχει δικαίωμα ζωής και θανάτου μόνο πάνω στους ανθρώπους που έτυχε να κατοικούν εντός της. Διπλασιάζει το πρόστιμο για το ελεύθερο κάμπινγκ. Αλλά ας πούμε ότι αυτό είναι μια πολιτική επιλογή. Έπειτα τρέχει, κάνει ελέγχους, πεσίματα, ελέγχους, συντονισμένες επιχειρήσεις για να ανακαλύψει όσους επιμένουν να μην πλένονται και να μην πληρώνουν 60 ευρώ το δίκλινο. Η πολιτεία επεμβαίνει, αρπάζει το τσιγαριλίκι απ’ το χέρι του κοριτσιού που κάνει διακοπές και ρεμβάζει έξω απ’ τη σκηνή της. Τη σώζει απ’ τις καταχρήσεις και επιτέλους επαναφέρει την ευταξία του τουριστικού προορισμού.

Η χώρα μιλάει με αστυνομική γλώσσα, πάντα και σε κάθε περίσταση. Προστατεύει όλους εμάς τους διψασμένους για ασφάλεια και κυβερνησιμότητα πολίτες, από όλα τα κακά που έχουν πέσει πάνω στον πανέμορφο τόπο μας. Ελεύθερη κατασκήνωση, φούντα, αναρχία, συνδικαλισμός, απεργίες, ομοφυλοφιλία, ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ.

Continue reading Σχετικά με την εύρυθμη λειτουργία και ευταξία των τουριστικών κυρίως προορισμών →