Σκουριές, Μεταλλεία και Αίμα
Τους τελευταίους μήνες παρατηρούμε μια έξαρση της κρατικής καταστολής απέναντι στις δράσεις των κατοίκων της βόρειας Χαλκιδικής για την αποτροπή της εξόρυξης χρυσού από την Eldorado Gold. Θυμόμαστε επίσης ότι προς τα τέλη της δεκαετίας του ’90 στην ΒΑ Χαλκιδική, η τότε εταιρεία εξόρυξης TVX GOLD είχε ξεσηκώσει και εκείνη θύελλα αντιδράσεων και συγκρούσεων των κατοίκων με την αστυνομία. Δύο συσχετίσεις που μπορούμε να κάνουμε με το τότε και το τώρα είναι το σταθερό επιχειρηματικό ενδιαφέρον καναδικών εταιριών και οι επίμονες προσπάθειες μερίδας των κατοίκων για αποτροπή της εξόρυξης. Και εάν το δεύτερο θα έπρεπε να είναι αυτονόητο για κάθε ανθρώπινο ον και κάθε κοινότητα που σέβεται την ύπαρξή της, η σταθερή παρουσία καναδικών εταιρειών μάς κίνησε το ενδιαφέρον. Και αυτό γιατί: πώς γίνεται σε ένα κράτος που προβάλλεται ως θεματοφύλακας και προστάτης του περιβάλλοντος και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ταυτόχρονα να «ευδοκιμούν» στην επικράτειά του μεταλλευτικές εταιρείες με εντελώς αντίθετο προσανατολισμό; Να τονίσουμε ότι η πραγματικότητα δεν είναι άσπρο-μαύρο ούτε στο θέμα του περιβάλλοντος, ούτε στο θέμα του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι γνωστές άλλωστε οι αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ ιθαγενών-ινδιάνων και του καναδικού κράτους μέχρι την πρόσφατη ιστορία, για την διακριτή μεν, αλλά αφομοίωση-ενσωμάτωση δε, του γηγενούς στοιχείου. Σήμερα, η κυριότερη μορφή έντασης μεταξύ κράτους και Πρώτων Εθνών γίνεται επί το πλείστον για θέματα μόλυνσης και ρύπανσης του περιβάλλοντος και της γης τους. Ο καναδικός Μεταλλευτικός Κώδικας υπερισχύει του καναδικού Συντάγματος που προβλέπει ότι προστατεύονται οι ιθαγενείς κοινότητες. Έτσι έχουν αποφανθεί ομοσπονδιακά δικαστήρια στις δίκες αυτοχθόνων με μεταλλευτικές εταιρείες, όπου ορισμένοι καναδοί ινδιάνοι οδηγήθηκαν στη φυλακή.