(Με αφορμή την απόφαση του Α. Γεωργιάδη να επαναφέρει την υγειονομική διάταξη του Α. Λοβέρδου για τις οροθετικές ιερόδουλες.)

Ένα τσούρμο φοιτητών, θα ήταν περίπου 20 χρονών, περπατούσε στο διάδρομο του 7ου ορόφου του νοσοκομείου. Μπροστά ο καθηγητής, πίσω αυτά ακολουθούσανε. Σταθήκανε μπροστά στην πόρτα ενός θαλάμου. Κάτι τους είπανε, τους δώσανε μάσκες και μπήκανε.

Στο μοναδικό κατειλημμένο κρεββάτι, μία γυναίκα. Σκεπασμένη με ένα σεντόνι ως το λαιμό, μόνο το κεφάλι και τα χέρια έξω απ’ αυτό. Διάσπαρτες στο δέρμα της, οι χαρακτηριστικές σκουροκόκκινες κηλίδες των ανθρώπων που νοσούν από AIDS. Όση ώρα ο καθηγητής τις έδειχνε στους φοιτητές, αυτή κοιτούσε έξω από το παράθυρο.

Continue reading Ντρέπομαι →

«Ας σεβαστεί (σ.σ. ο σύριζα), έστω και για μια φορά, τους θεσμούς και ας πάψει να υπερασπίζεται κάθε λογής κατηγορούμενο για αναρχία και τρομοκρατία».

Την Τετάρτη το απόγευμα χρειάστηκε να διαβάσουμε δυο και τρεις φορές την παραπάνω ανακοίνωση της Νέας Δημοκρατίας, για να την πιστέψουμε.

Η ανακοίνωση αναφέρεται στην υπόθεση του Κώστα Σακκά, προφυλακισμένου απ’ το Δεκέμβριο του 2010. Ο άνθρωπος αυτός είναι προφυλακισμένος και περιμένει να δικαστεί εδώ και δυόμιση χρόνια. Ανεξαρτήτως των νομικών αναλύσεων και της συζήτησης σχετικά με το νόμιμο ή όχι της διαρκούς παράτασης της προφυλάκισης, αντιλαμβανόμαστε, νομίζω, ότι αν κάποιος κρατείται για δυόμιση χρόνια πριν τη δίκη, τότε έχουμε να κάνουμε με μια de facto κατάργηση του τεκμηρίου της αθωότητας. Πρόκειται για μια επιλογή από την πλευρά της πολιτείας και της δικαιοσύνης, η οποία τιμωρεί και εξοντώνει έναν άνθρωπο, πριν αυτός κριθεί από το δικαστήριο. Ο άνθρωπος αυτός, απ’ την πλευρά του, την ημέρα της συμπλήρωσης 30 μηνών στην φυλακή, ξεκίνησε απεργία πείνας.

Continue reading “σε θέλουνε ακίνδυνη” →

Μπέλο Οριζοντε, Δευτέρα 17.06.2013

Αγαπητέ φίλε,

ναι μιλάω σε εσένα που ακους Βραζιλία και σκέφτεσαι παραλίες, τακουνάκια, ανάποδα ψαλίδια, υπερμεγέθεις κώλους και ατελείωτα πάρτι. Συγγνώμη που σου χαλάω το όνειρο, αλλά το πάρτι τελείωσε. Η μάλλον έχει τελειώσει εδώ και πολλά χρόνια αλλά δεν σου το είπανε. Εδώ εξάγουμε, αλλά δεν πίνουμε καφέ, δεν χορεύουμε σάμπα εκτός των ορίων του Ρίο ντε Ζανέιρο ή μάλλον χορεύουμε σπάνια έτσι κι αλλιώς. Μέχρι και στην μπάλα εξάγουμε πλέον αμυντικά χαφ και στόπερ. Τα στερεότυπα μας τελείωσαν όπως και η υπομονή.

Continue reading Γράμμα από τη Βραζιλία →

Τα γεγονότα στην Τουρκία έχουν φέρει σε αμηχανία τον αυτοαποκαλούμενο «πατριωτικό χώρο» στην Ελλάδα. Λόγω του μίσους που τρέφουν για τη γείτονα χώρα, δεν ξέρουν ποιά πλευρά να πρωτομισήσουν περισσότερο. Το εξεγερμένο λαό ή το κράτος και την αστυνομία; Τα οπαδικά τους ένστικτα έχουν μπλοκάρει και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα αν κάνει κανείς μια βόλτα στα social media του χώρου.

Τα γεγονότα στην Τουρκία έχουν φέρει, όμως, σε αμηχανία και την κυβέρνηση Σαμαρά. Είναι προφανές ότι το τελευταίο που θα ήθελε, είναι αυτά να αποτελέσουν πηγή έμπνευσης και για τους Έλληνες. Και το γεγονός ότι επικρατεί ένα γενικό κλίμα αλληλεγγύης και συμπαράστασης στο ελληνικό διαδίκτυο για τον εξεγερμένο τουρκικό λαό, κάνει την κυβερνητική ανησυχία να μεγαλώνει.

Η γαλάζια σαμαρική εφημερίδα «Παραπολιτικά», που ο ίδιος ο Σαμαράς προσωπικά προσπαθεί να προωθήσει για να αυξηθούν οι πωλήσεις της, επιχείρησε χθες να βάλει τα πράγματα στη θέση τους κατασκευάζοντας εξολοκλήρου ένα ρεπορτάζ δικής της εμπνεύσεως που το χρέωσε στο ABC Australia. Στόχος της σαμαρικής εφημερίδας είναι όχι μόνο να πάψει η ελληνική κοινή γνώμη να βλέπει θετικά την αντίσταση του τουρκικού λαού απέναντι στην κυβέρνηση Ερντογάν, αλλά και να στραφεί εναντίον αυτής της εξέγερσης, γιατί πρόκειται δήθεν για μια συνωμοσία που ο απώτερος σκοπός της είναι …να πλήξει την Ελλάδα.

Continue reading Η εφημερίδα «Παραπολιτικά» κατασκεύασε και χρέωσε στο ABC Australia ψεύτικο ρεπορτάζ για την Τουρκία →

του Γαλαξιάρχη

Είσαι αντιεξουσιαστής και πέφτεις νεκρός από θωρακισμένο κανόνι νερού της αστυνομίας; Το άξιζες. Και το άξιζες για ένα λόγο παραπάνω: επειδή ήθελες να αυτοκτονήσεις μπροστά στην κάμερα μόνο για το θέαμα. Ακόμη και σήμερα το πλέον ρυπαρό μιντιακό εργοστάσιο διαστροφής της πραγματικότητας καταφέρνει να εντυπωσιάζει  με το πόσο πιο χαμηλά μπορεί να φτάνει.

Η εξέγερση στη γειτονική Κωνσταντινούπολη, με αφορμή την παράδοση ενός πάρκου στα χέρια των κατασκευαστών πολυκαταστημάτων (σ.σ. διόλου πρωτότυπο), δεν έπιασε μόνο την κυβέρνηση Ερντογάν απροετοίμαστη αλλά και τα περισσότερα ελληνικά μαγαζιά ενημέρωσης, που σε αυτές τις περιπτώσεις τρεκλίζουν μεταξύ της παραδοσιακής καταδίκης κάθε λαϊκής αντίδρασης και της επίσης παραδοσιακής προβολής των εικόνων καταστολής αποκλειστικά των “άλλων” κυβερνήσεων, για χάρη του θεάματος. Μόνο ο Όμιλος Αλαφούζου επέδειξε ακλόνητη σταθερότητα στην εσωτερική γραμμή παραπληροφόρησης. Γραμμή που συνοψίζεται στο απλουστευτικό σχήμα: Εναντιώθηκες στην κυβέρνησή σου; Πέθανε!

Μην προκαλείς το κανόνι

Continue reading Είναι αντιεξουσιαστής, άρα του αξίζει να πεθάνει… →

Πώς οι Τούρκοι πολίτες που είναι πασίγνωστοι για το φόβο τους για την αναρχία και το πάθος τους για το Κράτος έγιναν έτσι;…
Aπό το Facebook του Ιωακείμ Βραβά

Γνώρισα τον Durukan, όταν προσπαθούσαμε να οργανώσουμε ένα forum νεολαίας με…
άξονα τον ποταμό ΈΒρο, για τη δημοκρατία και το περιβάλλον. Το σχέδιό μας δεν προχώρησε, αλλά έμεινα να παρακολουθώ τις δράσεις του. Να τον θαυμάζω για την τόλμη και τον λόγο του, για τη δύναμή του μέσα από τις πράξεις.

Και την πιο δυνατή από όλες την έκανε χθες. Δίνοντας μια μαρτυρία θεωρητική, πρακτική αλλά κυρίως γεμάτη συναίσθημα και ελπίδα από την πλατεία Ταξίμ. Ίσως φανούν μεγαλόστομα όσα γράφεί, όμως ξέρω ότι αυτό το μεγαλείο το αισθάνεται και το πιστεύει.

Όταν του ζήτησα την άδειά του να το μεταράσω, μου απαντά “Ναι! Εμπνεόμαστε από την Ελλάδα, όλοι εδώ λένε: γινόμαστε πλεον δυνατοί νέοι, όπως στην Ελλάδα”, είστε λοιπόν το μοντέλο μας”.

Hell no, dude! Μη γίνετε σαν κι εμάς. Εσείς να κερδίσετε! Εσείς τουλάχιστον να πολεμήσετε!

Continue reading Πλατεία Ταξίμ, 2 Ιουνίου 2013. του Durukan Dudu →

Του Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*
Χτες ο «Ρ» υπενθύμισε (αλήθεια, το είχαν ξεχάσει;…) το απόρρητο έγγραφο της ίδιας της Αστυνομίας, με ημερομηνία 10/12/1999, που αναφέρεται στις διασυνδέσεις και στις σχέσεις της… Αστυνομίας με τη Χρυσή Αυγή.

Στο έγγραφο, μεταξύ άλλων, αναφέρεται ότι:
«β) Η οργάνωση (σ.σ.: η Χρυσή Αυγή) διατηρεί πολύ καλές σχέσεις και επαφές με εν ενεργεία αξιωματικούς και μόνιμους υπαξ/κούς του στρατού, αλλά και με αποστράτους.
γ) Διατηρεί πολύ καλές σχέσεις και επαφές με εν ενεργεία και αποστράτους αξ/κούς της ΕΛ.ΑΣ., αλλά και με απλούς αστυνομικούς.
δ) Στο παρελθόν, κατά τη διάρκεια των επετείων της 17ης Νοέμβρη, αλλά και άλλων εκδηλώσεων του αριστερίστικου και αναρχικού χώρου, η αστυνομία τούς προμήθευε με ασυρμάτους και κλομπς, για να τους εντοπίζουν και να τους κτυπούν, εμφανιζόμενοι ως “αγανακτισμένοι” πολίτες.
(…)
στ) Τα περισσότερα μέλη της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ οπλοφορούν παράνομα, προμηθευόμενα όπλα από βουλευτές (της ΝΔ) παρουσιαζόμενοι ως συνοδοί τους».

Continue reading ΤΙ ΕΓΙΝΕ; ΔΥΣΚΟΛΕΥΟΜΑΣΤΕ;… →

Σκουριές, Μεταλλεία και Αίμα

Τους τελευταίους μήνες παρατηρούμε μια έξαρση της κρατικής καταστολής απέναντι στις δράσεις των κατοίκων της βόρειας Χαλκιδικής για την αποτροπή της εξόρυξης χρυσού από την Eldorado Gold. Θυμόμαστε επίσης ότι προς τα τέλη της δεκαετίας του ’90 στην ΒΑ Χαλκιδική, η τότε εταιρεία εξόρυξης TVX GOLD είχε ξεσηκώσει και εκείνη θύελλα αντιδράσεων και συγκρούσεων των κατοίκων με την αστυνομία. Δύο συσχετίσεις που μπορούμε να κάνουμε με το τότε και το τώρα είναι το σταθερό επιχειρηματικό ενδιαφέρον καναδικών εταιριών και οι επίμονες προσπάθειες μερίδας των κατοίκων για αποτροπή της εξόρυξης. Και εάν το δεύτερο θα έπρεπε να είναι αυτονόητο για κάθε ανθρώπινο ον και κάθε κοινότητα που σέβεται την ύπαρξή της, η σταθερή παρουσία καναδικών εταιρειών μάς κίνησε το ενδιαφέρον. Και αυτό γιατί: πώς γίνεται σε ένα κράτος που προβάλλεται ως θεματοφύλακας και προστάτης του περιβάλλοντος και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ταυτόχρονα να «ευδοκιμούν» στην επικράτειά του μεταλλευτικές εταιρείες με εντελώς αντίθετο προσανατολισμό; Να τονίσουμε ότι η πραγματικότητα δεν είναι άσπρο-μαύρο ούτε στο θέμα του περιβάλλοντος, ούτε στο θέμα του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι γνωστές άλλωστε οι αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ ιθαγενών-ινδιάνων και του καναδικού κράτους μέχρι την πρόσφατη ιστορία, για την διακριτή μεν, αλλά αφομοίωση-ενσωμάτωση δε, του γηγενούς στοιχείου. Σήμερα, η κυριότερη μορφή έντασης μεταξύ κράτους και Πρώτων Εθνών γίνεται επί το πλείστον για θέματα μόλυνσης και ρύπανσης του περιβάλλοντος και της γης τους. Ο καναδικός Μεταλλευτικός Κώδικας υπερισχύει του καναδικού Συντάγματος που προβλέπει ότι προστατεύονται οι ιθαγενείς κοινότητες. Έτσι έχουν αποφανθεί ομοσπονδιακά δικαστήρια στις δίκες αυτοχθόνων με μεταλλευτικές εταιρείες, όπου ορισμένοι καναδοί ινδιάνοι οδηγήθηκαν στη φυλακή.

Continue reading Σκουριές, Μεταλλεία και Αίμα →

Μια ενδιαφέρουσα ανάλυση των σκέψεων και της πραγματικότητας ενός εργαζομένου σήμερα

Διεθνής διαμαρτυρία για την προστασία των σπόρων.

«Όχι» στον έλεγχο τροφής και σπόρων από πολυεθνικές.

Έλεος

ΜΑΡΙΑΝΙΝΑ ΠΑΤΣΑ
22.05.2013

Όπως λέει κι εκείνο το σύνθημα, «τα δέντρα δεν ανήκουν σε κανέναν, οι καρποί ανήκουν σε όλους». Και οι σπόροι το ίδιο, οι παραδοσιακοί, που αλλάζουν χέρια και όχι μόνο αναπαράγουν τη γήινη ζωή, αλλά και την υγεία μας.

Στις 25 Μαΐου, ακτιβιστές από όλο τον κόσμο θα ενώσουν τις φωνές τους. Πάνω από 350 πόλεις από όλες τις ηπείρους λένε ένα μεγάλο όχι στη Monsanto και τον έλεγχο της τροφής και των σπόρων από τις πολυεθνικές. Αφορμή η πρόσφατη ψήφιση νόμου, που δεν επιτρέπει στα δικαστήρια να απαγορεύσουν την πώληση των γενετικά τροποποιημένων σπόρων.

Continue reading ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΑΛΕΣΜΑ: Oι σπόροι είναι δικοί μας ρε! →

πηγή: www.lifo.gr

Από το omniatv.com. Διατηρούμε τη στίξη και την ορθογραφία του αρχικού κειμένου.

Πηγαίνοντας αρκετά συχνά στη Μανωλάδα για να βρεθώ δίπλα στους πρόσφυγες εργάτες γης και να σταθώ αλληλέγγυος μαζί τους , βρέθηκα και σε ένα άλλο πλήθος προβλημάτων – καταστάσεων που συντηρούνται – απορρέουν εξαιτίας του βασικού προβλήματος.

Την Κυριακή 28/04 , κατά την διάρκεια της πορείας από τη Μανωλάδα μέχρι το αστυνομικό τμήμα της Βάρδας (4klm περίπου) είχα την ευκαιρία να μιλήσω με αρκετούς πρόσφυγες – εργάτες γης. Κάποια στιγμή ρωτάω έναν μπαγκλαντεσιανό συνοδοιπόρο –

”Ρε φίλε , εσείς εδώ , που γαμάτε , υπάρχουν γυναίκες που τις πληρώνεται για να πάτε μαζί τους; ” Η απάντησή του ήταν ξεκάθαρη: – ”Υπάρχουν σπίτια , τα περισσότερα μέσα στα χωράφια , που έχουν γυναίκες και με 20 ευρώ πάμε” Τον ρώτησα αν οι γυναίκες είναι ελληνίδες ή ξένες και μου απάντησε ότι υπάρχουν από όλο τον κόσμο ακόμα και ”chinese girls” όπως μου είπε χαρακτηριστικά ! Τον ρώτησα για το ποιος έχει τα σπίτια και τις γυναίκες και μου είπε ότι τα έχουν έλληνες , αλλά πολύ σπάνια πάνε οι ίδιοι και στο πόδι τους αφήνουν ρουμάνους και βούλγαρους ”γύφτους” !

Continue reading Πού κάνουν σεξ οι 8000 πρόσφυγες της #manolada; →