Το απόγευμα της Παρασκευής 29/11/2013 στην κεντρική πλατεία Κοζάνης, πραγματοποιήθηκε παρέμβαση αλλλεγγύης στους διωκόμενους συντρόφους που κατηγορούνται για τη διπλή απαλλοτρίωση στο Βελβεντό. Η δράση αλληλεγγύης συνεχίστηκε και το πρωί του Σαββάτου 30/11/2013 στην πόλη της Πτολεμα’ί’δας.
Στήθηκε μικροφωνική, αναρτήθηκαν πανό, μοιράστηκαν εκατοντάδες κείμενα και η ανταπόκριση του κόσμου ήτα’ον πολύ θετική. Παρά το τσουχτερό κρύο φωνάχτηκαν συνθήματα με παλμό και συναίσθημα και ανοίχτηκαν ενδιαφέρουσες κουβέντες με τον κόσμο για την πολυμορφία του ανατρεπτικού κινήματος.
Η εξουσία ζητάει επιτακτική καταδίκη της βίας απ’ όπου και αν προέρχεται. Για εμάς καταδικαστέα βία είναι αυτή των καταπιεστών, η βία του συστήματος. Αυτοί ευθύνονται για τη φτώχεια, την πείνα, τους πολέμους, την εξαθλίωση, την καταστροφή του περιβάλλοντος. Από την άλλη ο ΑΓΩΝΑΣ για την ελευθερία. Ενιαίος, πολύμορφος,
ΩΣ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ.
ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΨΗΛΑ… ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ
ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ
Ακολουθεί το κείμενο των παρεμβάσεων
ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΛΗΣΤΕΙΑ ΜΙΑΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ
ΒΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΦΤΩΧΕΙΑ , Η ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΚΙ Η ΜΙΣΘΩΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ
‘’Τι είναι η ληστεία μιας τράπεζας μπροστά στην ίδρυσή της;’’ Μπέρτολτ Μπρεχτ
Σε σένα απευθύνομαι αγέννητο παιδί…Κάποτε θα γεννηθείς με τη βία.Κανείς δε θα σε περιμένει να συναντήσεις τη ζωή φυσιολογικά .Κάποτε θα πας σχολείο ,όπου θα σε βάλουν σε καλούπια.Δε θα νιώσεις καμιά στιγμή ελευθερίας ,γιατί θα σε υποτάξουν με τη βία .Κάποτε θα φτάσεις στην εφηβεία.Θα σε μαντρώσουν με ξένες γλώσσες ,υπολογιστές ,εξετάσεις ,πιέσεις και στείρες γνώσεις.Τότε θα έχεις χάσει τα καλύτερά σου χρόνια.Κάποτε θα ψάξεις τον κόσμο της γνώσης.Κι εκεί θα έχεις την ίδια αντιμετώπιση .Μα και μεγαλώνοντας σε περιμένει η βία της στράτευσης,της επιβίωσης και των κάθε λογής καταπιεστικών σχέσεων. Σε περιμένει η βία των κατασχέσεων σπιτιών,η ανασφάλιστη/απλήρωτη εργασία,η ανύπαρκτη ιατρική περίθαλψη,τα σκάνδαλα , κλπ.Και θα’ρθει το τέλος ,όπου θα’χεις βιώσει τη βία σε όλες τις μορφές της.
Σε σένα απευθύνομαι αγέννητο παιδί…Κάποτε ίσως βρεθείς μπροστά στη ληστεία μιας τράπεζας.
Τότε σκέψου: Τι είναι αυτό που κινεί τη βία σε όλες της τις μορφές;Μα φυσικά η εκμετάλλευση,το κέρδος ,το χρήμα .Και ποιος κρύβεται πίσω από όλα αυτά;Μα φυσικά οι τράπεζες και το κράτος που τις στηρίζει.Κι έπειτα σου λένε ,πως είναι βία να ληστεύεις μια τράπεζα.Όχι! Η ληστεία μιας τράπεζας δεν είναι βία!
Κι ας έρθουμε στα γεγονότα:Την 1/2/2013 μετά τη διπλή απαλλοτρίωση της Αγροτικής Τράπεζας και των ΕΛΤΑ στο Βελβεντό Κοζάνης καταδιώκονται,συλλαμβάνονται και κακοποιούνται οι αναρχικοί αγωνιστές Γιάννης Μιχαιλίδης, Δημήτρης Μπουρζούκος, Δημήτρης Πολίτης και Νίκος Ρωμανός.Αυτή η πράξη δεν είχε σκοπό τον προσωπικό τους πλουτισμό,αλλά την επιθετική κίνηση εναντίον ενός ναού του καπιταλισμού.Η πολιτική επιλογή της ληστείας τραπεζών αποτελούσε πάντα και αποτελεί ένα μέσο των αναρχικών,που εκτός από την επίθεση στα θεμέλια του πολιτικού συστήματος,αποτελεί έμπρακτη άρνηση συμμετοχής στη μισθωτή σκλαβιά,ενώ συμβάλλει ταυτόχρονα στην ενίσχυση επαναστατικών οργανώσεων.
Τα βασανιστήρια των τεσσάρων αναρχικών από τα ένστολα καθάρματα στην Κοζάνη και στην Βέροια δε θα μπορούσαν να εκπλήξουν και πολύ το κομμάτι εκείνων που αντιμάχονται καθημερινά το καθεστώς .Δε φοβηθήκαμε ,δε σοκαριστήκαμε βλέποντας τους τέσσερις συντρόφους μας βασανισμένους από τα κρατικά καθάρματα.Όποιος άλλωστε έχει περάσει έστω και μια ώρα στα κελιά ή στα κρατητήρια της «δημοκρατίας» τα γνωρίζει αυτά.Οι φωτογραφίες με τα τέσσερα χτυπημένα πρόσωπα δε δημοσιεύθηκαν μόνο για να φοβίσουν, να τρομοκρατήσουν όσους ακόμα αντιστέκονται στο καθεστώς.Άλλωστε ,όλοι αυτοί έχουν κάνει τις επιλογές τους.Οι φωτογραφίες δημοσιεύθηκαν και ως τρόπαιο της εξουσίας για να λάβουν το χειροκρότημα των θεατών.Των θεατών εκείνων που ζητούν να ξαναδούν τα κεφάλια των ανταρτών στις πλατείες.Στις ίδιες πλατείες που πριν λίγα χρόνια κάποιοι μούντζωναν στη Βουλή ,θεωρώντας το επαναστατική πράξη.
Στις 30/4/13 συλλαμβάνονται στη Φιλαδέλφεια οι σύντροφοι Αργύρης Ντάλιος και Φοίβος Χαρίσης , για την ίδια υπόθεση, με αβάσιμες κατηγορίες και αμφισβητούμενα στοιχεία λήψης γενετικού υλικού (DNA)
Με αφορμή τη δίκη των συντρόφων μας που αρχίζει στις 29/11/2013 υιοθετούμε την άποψη τους ότι τα δικαστήρια ανέκαθεν αποτελούσαν τους χώρους που η εξουσία όφειλε να αποδείξει την κυριαρχία της απέναντι στους “παράνομους” της κοινωνίας.Είναι οι χώροι,όπου ο εχθρός επιδιώκει να επικυρώσει τη νίκη του,είναι οι μηχανισμοί αφομίωσης της κατασταλτικής βίας στη δημοκρατική ιδεολογία.
Οι αποφάσεις των δικαστικών είναι προειλημμένες ,γιατί η δουλειά τους είναι να συνθλίβουν ανθρώπους κάτω από την μπότα της κρατικής εξουσίας.Σε αντίθεση με τους μηχανισμούς αυτούς,της εξόντωσης και της καταστολής,η αλληλεγγύη στους φυλακισμένους επαναστάτες δεν είναι μια πρακτική που αναμοχλεύεται απ’την επικαιρότητα ,είναι ανάγκη ,είναι συναίσθημα ,είναι η συνειδητοποίηση της κοινότητας του αγώνα να συνεχίσει το συντροφικό δεσμό της με τους φυλακισμένους επαναστάτες .Στο δικαστήριο αυτό η ουσία βρίσκεται στο ότι το κράτος κι οι μηχανισμοί του δικάζουν αναρχικούς πολέμιους του συστήματος,ταξικούς τους αντιπάλους.Ως αναρχικοί δεν αναγνωρίζουμε κανένα δίπολο αθωότητας-ενοχής σε καμία δίκη αναρχικών αγωνιστών.Είμαστε ένοχοι για τον κόσμο τους,ένοχοι για την “αθωότητά” τους.
Η σκέψη και η καρδιά μας είναι δίπλα σε κάθε προσπάθεια ,σε κάθε συνειδητή ενέργεια ,που επιχειρεί να πολεμήσει και να ανατρέψει την εξουσία.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ
ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ,ΠΙΣΩ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ
Αντιφασιστική συνέλευση Κοζάνης
