Αν ξυπνήσεις μια Πέμπτη πρωί σ’ αυτή τη χώρα που ονομάζεται Ελλάδα μπορεί να καταλάβεις κάτι απ’ αυτό που συμβαίνει. Οι ειδήσεις σε κυνηγούν να σε πιάσουν απ’ το λαιμό.
Στο Εφετείο στην Αθήνα, χρυσαυγίτες γεμίζουν την αίθουσα όπου γίνεται η δίκη ενός βουλευτή του κόμματος. Κάποιοι απ’ αυτούς, πλησιάζουν όσους δεν είναι δικοί τους, του κοιτάζουν με νόημα, ενώ κάποιοι άλλοι φωτογραφίζουν τους συγκεντρωμένους έξω απ’ το κτίριο. Στην αίθουσα μάρτυρες ακούνε όλων των ειδών τις – χαμηλόφωνες πάντως – κουβέντες. Στη δίκη της Δευτέρας δικηγόροι αντιμετώπιζαν φράσεις του στιλ, σας ξέρουμε, σας θυμόμαστε.
Στο κέντρο της Αθήνας, λίγες ώρες νωρίτερα, πραγματοποιείται η επιχείρηση «Θέτις». Η αστυνομία μάζεψε τα – κατά Ντινόπουλο – πρεζόνια, τους τοξικοεξαρτημένους, τους μετέφερε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Αμυγδαλέζα, προκειμένου να τους καταμετρήσει (;) και να τους κάνει κάποιες εξετάσεις με τη συνεργασία του περίφημου ΚΕΕΛΠΝΟ. Ύστερα τους άφησε ελεύθερους.
