ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΝΑΖΙΣΜΟΥ

Ποιος κακόπιστος είπε ότι το μόνο που διδάσκει στα μέλη της η Χρυσή Αυγή είναι να δέρνουν και να μαχαιρώνουν; Οι άνθρωποι έχουν μεταβάλει τα γραφεία τους σε φροντιστήρια «ελληνισμού». Μόνο που ο «ελληνισμός» αυτός είναι απολύτως εισαγόμενος.

Σοκάρισε τις προάλλες η ανάρτηση στον ιστότοπο της Χρυσής Αυγής φωτογραφιών από τα «μαθήματα» για μικρά παιδιά που οργανώνει το ναζιστικό μόρφωμα στα κατά τόπους γραφεία του. Η ίδια η οργάνωση έσπευσε να δικαιολογηθεί λέγοντας ότι φροντίζει να μαθαίνουν τα παιδάκια την ελληνική μυθολογία, έτσι ώστε να εξασφαλίσει την εθνοπρεπή διαπαιδαγώγησή τους εξ απαλών ονύχων. Αλλά τι ακριβώς εννοεί λέγοντας «ελληνική μυθολογία» η Χρυσή Αυγή; Και γενικότερα: Ποια είναι η άποψη του Μιχαλολιάκου και των θεωρητικών του για αυτά που αποτελούν τη διδακτέα ύλη ενός οποιουδήποτε σχολείου;

Οσα ακολουθούν βασίζονται σε επίσημα κείμενα, ντοκουμέντα και δημοσιεύσεις στον ιστότοπο της οργάνωσης. Τα περισσότερα απ’ αυτά είναι εντελώς πρόσφατα, «παραγωγές» του 2013. Κατά συνέπεια δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι αυτές είναι οι «παλιές θέσεις», τις οποίες έχουν αντικαταστήσει «άλλες», «νεότερες».

Μια που το έθεσε μόνη της η οργάνωση, ας ξεκινήσουμε από τη μυθολογία. Ηδη από το πρώτο μάθημα καταλαβαίνουμε ότι κάτι δεν πάει καλά. Κάποια περίεργα ονόματα συναντάμε δίπλα στα γνωστά της ελληνικής μυθολογίας. Για την ακρίβεια, υπάρχει μια περίεργη «μεταγλώττιση». Ο Δίας ονομάζεται για τη Χρυσή Αυγή Βόταν, o Χριστός είναι ταυτόσημος με τον Φοίβο και τον Μίθρα (σε μία εκδοχή), με τον Αδωνη και τον Μπάλντερ (σε μια άλλη), ενώ η Ηρα μετονομάζεται Φρέγια. Αντιγράφουμε ένα σχετικό απόσπασμα από τα «κατηχητικά» εγχειρίδια της οργάνωσης: «Το φωτοβόλο βρέφος της φάτνης κατέρχεται από τον ουρανό, σαν ενσαρκωμένη Ηλιακή Δύναμη, τις ίδιες μέρες που ο πλανήτης φθάνει και ξεπερνάει το Χειμερινό Ηλιοστάσιο. Τότε, που η νύχτα φθάνει στο ύπατο σημείο της κι αμέσως αρχίζει να φθίνει, δίνοντας τη θέση της στο ολόχρυσο φως της ημέρας. Για μια ακόμη φορά, ο Προστάτης του Ωραίου και του Αγαθού, ο Αχούρα Μάζδα, καταβάλλει τον βέβηλο και σκοτεινό Αριμάν, στέλνοντας ανάμεσα στους Αρίους τον Μίθρα-Χριστό. Δεν είναι καθόλου τυχαία η καθιέρωση των Χριστουγέννων (που μέχρι και τον 4ο μ.Χ. αιώνα γιορτάζονταν μαζί με τα Θεοφάνεια) στις ημέρες της πανάρχαιης Yule (Julletinde-Jullfest), της μεγάλης γιορτής των Πρωτο-Αρίων, που επέζησε στον βορειοευρωπαϊκό χώρο, τιμώντας με πολυποίκιλους τρόπους στο Χειμερινό Ηλιοστάσιο τα γενέθλια του Ηλιου. Ο ενσαρκωμένος Ηλιος-Χριστός, νεότερη όψη του Απόλλωνα, του Διονύσου, του Μίθρα, εμφανίζεται στον κόσμο σταλμένος από τον Ενα, τον Υψιστο Θεό Πατέρα του κόσμου, Δία, Βόταν, Αχούρα Μάζδα, για να προσφέρει την ευλογία του στους λάτρεις του Ουράνιου και να συντρίψει τις δαιμονικές λεγεώνες του σκότους και του ψύχους. Θεραπευτής, Διδάσκαλος, Μουσηγέτης, φορέας της συγχώρεσης και δαιμονοκτόνος, εμφανίζεται ο Χριστός, Αδωνις και Μπάλντερ μαζί, Διόνυσος Ελευθερεύς και Σωτήρ. Τα Θεοφάνεια ή Επιφάνεια είναι τα γενέθλια του Ανίκητου Ηλίου, του ενσαρκωμένου Θείου Λόγου, του Λατρευτού παιδιού του Υψίστου. Ολόκληρη η Φύση καλωσορίζει τον ερχομό του κι οι Λαοί μας ξεσπούν σε ξεφάντωμα».

Πρόκειται για μια κατά λέξη αντιγραφή της ναζιστικής μυθολογίας, που είχε επιχειρήσει να συνδυάσει στοιχεία της βορειοευρωπαϊκής (κυρίως σκανδιναβικής) παράδοσης με αρχαιοελληνικά, πασπαλισμένα με ολίγα πέρσικα. Ο πυρήνας της ανάμεικτης αυτής μυθολογίας είναι βέβαια καθαρά παγανιστικός.

Οσα γνωρίζατε για τη νίκη των συμμάχων της Ελλάδας στο Β” Παγκόσμιο Πόλεμο, ξεχάστε τα. Αυτοί που νίκησαν, σύμφωνα με το νέο ωρολόγιο πρόγραμμα των φροντιστηρίων της Χρυσής Αυγής, είναι οι εχθροί της Ελλάδας, δηλαδή «οι καπιταλιστές Αγγλοαμερικάνοι και οι μπολσεβίκοι Ρώσοι». Οι πραγματικοί σύμμαχοί μας ήταν οι Γερμανοί, όσο κι αν αυτό δεν έγινε κατανοητό κατά τη διάρκεια της κατοχής.

«Ο Β” Παγκόσμιος Πόλεμος», γράφει ο Αρχηγός της Χρυσής Αυγής, «δεν διστάζω να το πω και ούτε έχω σκοπό να απολογηθώ δι’ αυτό, ήταν δι’ όλους εμάς μία χαμένη μάχη, αλλά και μία δυνατότης να αποσαφηνισθούν ορισμένα πράγματα και να αποκλεισθεί εις το μέλλον κάθε περίπτωσις μιας ολοκληρωτικής νίκης».

Το ενδιαφέρον είναι ότι και σήμερα η Χρυσή Αυγή είναι απολύτως γερμανόφιλη. Αντίθετα με το αντιγερμανικό ρεύμα της υπόλοιπης λαϊκιστικής ακροδεξιάς, η οργάνωση θεωρεί ότι η ρήξη και η εχθρότητα μεταξύ Ελλήνων και Γερμανών είναι «πολύτροπα εξυφαινόμενη και μεθοδικά τροφοδοτούμενη», με στόχο να στερηθεί η Γερμανία την πιθανότητα «να αναλάβει ισχυρή παρουσία και ηγεμονικό ρόλο στα δρώμενα της Ανατολικής Μεσογείου».

Ενώ στα καθημερινά συνθήματα της οργάνωσης υιοθετούνται τα γνωστά κοσμητικά για τη Μέρκελ και τη «γερμανοκρατούμενη τρόικα», τα πολιτικά μανιφέστα υιοθετούν μια φανατική φιλογερμανική στάση και καταγγέλλουν ως έργο των «σιωνιστών» την «υποδαύλιση περιφρόνησης και μίσους κατά της Ελλάδας» στον «γερμανόφωνο» χώρο, με βασικό παράδειγμα το «σιωνοκρατούμενο Focus». Η οργάνωση αντιτίθεται στη «μεθοδευμένη αναζωπύρωση έντονων αντιγερμανικών συναισθημάτων (με μεταπολεμική στερεοτυπική κι ενοχική «ναζιστική σάλτσα») σ’ ολόκληρο τον ευρωπαϊκό Νότο, ώστε η επί του παρόντος κατεχόμενη, αλλά συνάμα και μόνη δυνητική υποψήφια φυσική ηγέτις της Ευρώπης, ν’ αποκτήσει ακόμη ένα ασφυκτικό χαλινάρι».

Μ’ άλλα λόγια, η Γερμανία θεωρείται από την οργάνωση «κατεχόμενη» και υποδεικνύεται ως λύση μια «γερμανοελληνική σύμπραξη» (!), η οποία θα προκύψει όταν το επιτρέψουν οι πολιτικές συνθήκες. Προφανώς εδώ έχει εφαρμογή η ρήση που αποδίδεται στον Γκέμπελς και αποτελεί μόνιμο σύνθημα της οργάνωσης: «Θα γυρίσουμε κι η γη θα τρέμει».

Εδώ το μάθημα γίνεται πιο ρηξικέλευθο. Σύμφωνα με τα νέα δεδομένα της οργάνωσης, η Ελλάδα δεν βρίσκεται στη Νότια αλλά στη Βόρεια Ευρώπη. Η μετατόπιση αυτή είναι αναγκαία για τη Χρυσή Αυγή, προκειμένου οι Ελληνες να ενταχθούν στην αρία φυλή και ειδικότερα στη «βορειοευρωπαϊκή» εκδοχή της, την παραλλαγή «Nordic», η οποία είναι ανώτερη όλων των άλλων. Βέβαια, για να είναι συνεπής με το δόγμα της «ινδοευρωπαϊκής φυλής», η οργάνωση θεωρεί υπόδειγμα για την Ελλάδα την Ινδία και εισηγείται τη μίμηση του καθεστώτος των καστών, σύμφωνα με τις διδαχές των Γερμανών συντηρητικών θεωρητικών των αρχών του περασμένου αιώνα.

Θα φανταζόταν κανείς ότι στον τομέα αυτό θα μπορούσε η οργάνωση να μετριάσει τον εξτρεμιστικό της χαρακτήρα και εφόσον επαγγέλλεται την «επανελλήνιση των Ελλήνων» να χρησιμοποιεί παραδείγματα από την αρχαία ελληνική τέχνη, τα οποία δεν λείπουν από καμιά γωνιά της ελληνικής γης. Αλλωστε, ακόμα και το ίνδαλμα του κ. Μιχαλολιάκου, ο Χίτλερ, στην τέχνη της αρχαιότητας αναφερόταν και αυτήν επιδίωκε να μιμηθεί. Για τη Χρυσή Αυγή υπάρχει όμως μιαν άλλη τέχνη, ανώτερη. Το διαπιστώνουμε στην εικονογράφηση των θεωρητικών της κειμένων. Πριν από λίγες μέρες δημοσιεύτηκε το άρθρο με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Ουσία του Ελληνισμού και Αγώνας». Το κείμενο συνοδεύεται από το σύμβολο της οργάνωσης και από τη φωτογραφία ενός ανδριάντα. Ως προς το σύμβολο, δεν είναι άλλο από τον μαίανδρο. Η οργάνωση το έχει επιλέξει επειδή ο διπλός μαίανδρος δεν είναι άλλος από τη σβάστικα. Αν προσέξει κανείς το άγαλμα που εκφράζει την «Ουσία του Ελληνισμού», θα διαπιστώσει ότι δεν πρόκειται για κάποιο δείγμα αρχαιοελληνικής, ή έστω ρωμαϊκής, τέχνης. Είναι δημιούργημα σχετικά πρόσφατο. Το φιλοτέχνησε ο αγαπημένος καλλιτέχνης του Χίτλερ Αρνο Μπρέκερ, ο επίσημος γλύπτης του Τρίτου Ράιχ, το 1937. Το άγαλμα αυτό έχει ιδιαίτερη συμβολική αξία για τους ναζιστές όλου του κόσμου. Παραγγέλθηκε μαζί με ένα δεύτερο, ίδιου μεγέθους, από τον ίδιο τον Χίτλερ για να κοσμήσει την είσοδο της μεγαλοπρεπούς καγκελαρίας που είχε χτίσει με εντολή του στο Βερολίνο ο Αλμπερτ Σπέερ. Ο Γερμανός δικτάτορας ονόμασε αυτό τον ανδριάντα «Η Βέρμαχτ» (επειδή έφερε ξίφος), ενώ τον δεύτερο ονόμασε «Το Κόμμα» (επειδή έφερε πυρσό).

Φυσικά και πολλά άλλα σχετικά άρθρα στον ιστότοπο της οργάνωσης συνοδεύονται από ανάλογα δημιουργήματα της γερμανικής προπαγανδιστικής τέχνης. Η σειρά «Για τον Ελληνικό Εθνικισμό», λ.χ., συνοδεύεται από τον έφιππο Μέγα Αλέξανδρο του ίδιου γλύπτη που ανέδειξε ο Χίτλερ. Με δυο λόγια: Ελλάς σημαίνει Γερμανία του Τρίτου Ράιχ.

Το μήνυμα στο «μάθημα τέχνης» είναι ξεκάθαρο: πραγματική τέχνη είναι μόνον αυτή που αποτέλεσε την επίσημη εγκεκριμένη τέχνη του γερμανικού εθνικοσοσιαλιστικού καθεστώτος. Αυτό είναι που πραγμάτωσε τον «ελληνισμό», έτσι όπως τον αντιλαμβάνεται η οργάνωση. Ολα τα άλλα αποτελούν δημιουργήματα της «εκφυλισμένης τέχνης», με αποκορύφωμα τη μοντέρνα τέχνη. Φυσικά και πάλι εδώ αντιγράφουν τους προπαγανδιστές του Τρίτου Ράιχ που διοργάνωσαν την περιβόητη Εκθεση για την «Εκφυλισμένη Τέχνη» το 1937 για να αποκηρύξουν τον εξπρεσιονισμό, τον σουρεαλισμό, τον κυβισμό. Ειδικά για τον Πικάσο, γράφει ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος, υιοθετώντας τις απόψεις του Γκέμπελς: «Δεν είναι ποτέ δυνατόν να θεωρηθεί ότι εκφράζει το Ωραίον η εκτρωματική Γκουέρνικα του Εβραίου Πικάσο. Η θεωρούμενη ως «αριστούργημα», εφιαλτική, διαστροφική, παρακμιακή και φρικώδης Γκουέρνικα. Θα πρέπει δε να λυπάται κανείς όλους αυτούς, οι οποίοι βλέποντες το έργον του διεστραμμένου αυτού Εβραίου και μη κατανοούντες τίποτε, υποθέτουν ότι περιέχει ένα βαθύ νόημα, το οποίον αυτοί δεν δύνανται να αντιληφθούν. Πρέπει να τους λυπάται, διότι δεν σκέπτονται, ότι δεν είναι δυνατόν να αντιληφθούν το νόημα αυτό, διότι απλούστατα δεν υπάρχει».

Βέβαια ο Πικάσο δεν ήταν Εβραίος, αλλά ήδη από το 1942 η ναζιστική προπαγάνδα τον κατέτασσε στους «ψυχικά Εβραίους», εφόσον υπήρξε επιφανής εκπρόσωπος μιας μορφής «εκφυλισμένης» τέχνης. Την εβραϊκή καταγωγή του Πικάσο υποστήριξε το 1960 ο Αμερικανός ναζί Τζορτζ Λίνκολν Ρόκγουελ, τον οποίο θαυμάζει και αντιγράφει η Χρυσή Αυγή.

Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες ορισμένων (ευτυχώς λίγων) μητροπολιτών να εμφανίσουν συμβατή τη δράση της Χρυσής Αυγής με την καθ’ ημάς Ορθοδοξία, η ίδια η οργάνωση φροντίζει να μας ανοίξει τα μάτια με κάθε ευκαιρία. «Τελείως ξένη προς τα ελληνικά δεδομένα η νέα θρησκεία», αποφαίνεται για τον χριστιανισμό ο Μιχαλολιάκος. Και ξεκαθαρίζει: «Εάν εξαιρέσωμεν δε τα στοιχεία τα παγανιστικά, τα οποία είναι γεγονός ότι επέζησαν και εις το χριστιανικόν τυπικόν, όλο το υπόλοιπο τελετουργικόν μέρος της λατρείας είναι σκοτεινόν και ακατανόητον».

Το μίσος της οργάνωσης για τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο ξεχειλίζει. Τον ονομάζει «Βαρθολομαίο Αρχοντώνη» και δεν του συγχωρεί το κήρυγμα κατά του ρατσισμού και του αντισημιτισμού. «Θα ήταν ηλίθια ασυνέπεια», γράφουν οι χρυσαυγίτες, «να μην τονίσουμε ότι για μας τους Ελληνες ο «ιερέας» αυτός κι ο εσμός των ακολούθων και πιστών του είναι τουλάχιστον επικίνδυνος για την Ελευθερία και την επιβίωση της Λαϊκής Κοινότητας. Τον απορρίπτουμε λοιπόν με μύχια [sic] περιφρόνηση στ’ αζήτητα της Ιστορίας, να ξαργυρώνει το χρέος στον «θεό τους», δοξάζοντας κοινούς προπάτορες και πατριάρχες κι εξυπηρετώντας τις νεοοθωμανικές βλέψεις της Τουρκίας, με την ύπουλη κι αλαζονική κοσμική του παρέμβαση ενάντια στην ελληνική αυτοκέφαλη Εκκλησία. Οι «αφοσιωμένοι» του Ελλαδίτες κι απανταχού Ελληνες, «θεούσοι» και «θεούσες», ας κάνουν έρανο να του αγοράσουν ένα φέσι πασά να φοράει αντί για καλυμμαύχι, μιαν επτάφωτη «μενοράχ» να βαστάει αντί για δικηροτρίκηρα κι ένα πρόστηθο «χοσέν» με τα 12 μαγικά πολύτιμα πετράδια, σαν αρχιερέας στο ναό του Σολομώντα».

Αντί για τον Πατριάρχη, η οργάνωση εμφανίζεται να επιλέγει τον Πάπα Βενέδικτο. Φυσικά ο λόγος είναι ότι ο Πάπας «αναίρεσε τον αφορισμό του αρνητή του Ολοκαυτώματος καρδιναλίου Ρίτσαρντ Γουίλιαμσον και στηρίζει την αγιοποίηση του «φιλοφασίστα» και «αντισημίτη» Πάπα Πίου του 12ου».

Η άσκηση σωματικής βίας είναι το μάθημα γυμναστικής της Χρυσής Αυγής. «Η βία», διδάσκει η οργάνωση, «είναι μέσο για την επίτευξη σκοπών. Ενα από τα πολλά μέσα που μπορεί να μεταχειριστεί κάποιος προκειμένου να πετύχει κάτι. Και ως μέσον δεν μπορεί να είναι καλό ή κακό. Το μέσον ποτέ δεν διαθέτει χρώμα, παρά χρωματίζεται από το πού αποσκοπεί».

Ακολουθώντας το παράδειγμα των Γερμανών εθνικοσοσιαλιστών η οργάνωση θεωρεί την αρχαία Σπάρτη ιδεώδες καθεστώς, αντλώντας απ’ αυτήν επιχειρήματα για τη βίαιη δράση της στο πεζοδρόμιο. Σύμφωνα με τη Χρυσή Αυγή, «η Σπάρτη μπορεί να μην ονόμαζε επισήμως το πολίτευμά της Εθνικοσοσιαλιστικό, όμως η πολιτική και η πνευματική της κληρονομιά είναι καθαρά Εθνικοσοσιαλιστική, όπως άλλωστε το παραδέχεται και το σύνολο των φιλολόγων».

Αυτό που κυρίως αντιγράφει από την αρχαία Σπάρτη η Χρυσή Αυγή είναι ο θεσμός της Κρυπτείας. Πρόκειται για μια παράδοση, για την οποία υπάρχουν ελάχιστες και ελαφρώς αντιφατικές αναφορές σε αρχαία κείμενα (κυρίως στον Ηρόδοτο και τον Πλάτωνα). Οι περισσότεροι ερμηνευτές συμφωνούν πάντως ότι επρόκειτο για ένα βάρβαρο έθιμο, σύμφωνα με το οποίο οι νέοι Σπαρτιάτες στέλνονταν στην ύπαιθρο και έμεναν κρυμμένοι την ημέρα, ενώ τη νύχτα αιφνιδίαζαν και κατέσφαζαν Είλωτες.

Την Κρυπτεία υπέδειξε σε ομιλία του ο Κασιδιάρης ως μέθοδο δράσης της Χρυσής Αυγής, αποκαλύπτοντας άθελά του την εγκληματική δράση της οργάνωσής του: «Αναμένουμε τη στιγμή της μεγάλης αντεπίθεσης, βαδίζοντας στα χνάρια της αρχαίας Κρυπτείας που έπληττε αθόρυβα μέσα στο απόλυτο σκότος και τη σιωπή τούς εσωτερικούς εχθρούς της πόλεως». Το ποιους θεωρεί εσωτερικούς εχθρούς η οργάνωση και τους πλήττει στο σκοτάδι είναι πολύ γνωστό.

Σε πολύ πρόσφατο κείμενό της, η οργάνωση επανέρχεται στο ζήτημα: «Απ’ τα 18 μέχρι τα 20 τους χρόνια, οι νέοι ήταν υποχρεωμένοι να συμμετέχουν ενεργά στην Κρυπτεία: Επίλεκτες ομάδες νεαρών Σπαρτιατών στέλνονταν στη λακωνική ύπαιθρο, με ελάχιστα εφόδια και υποτυπώδη εξοπλισμό. Περνούσαν την ημέρα σε σκοτεινά κρησφύγετα, ενώ τη νύχτα εξορμούσαν στους αγρούς και σκότωναν τους πιο ισχυρούς και επικίνδυνους για την πόλη είλωτες. Την οργάνωση και την εκτέλεση αυτών των επιχειρήσεων, καθώς και το άρτια οργανωμένο δίκτυο πληροφοριών που απαιτεί αυτή η δραστηριότητα, κάλυπτε άκρα μυστικότητα. Ο Θουκυδίδης γράφει πως στα χρόνια του Πελοποννησιακού πολέμου εξαφανίσθηκαν περισσότεροι από δύο χιλιάδες είλωτες από την ύπαιθρο χώρα της Λακεδαίμονος, χωρίς ποτέ να υπάρξει οποιοδήποτε στοιχείο για αυτή τη μαζική «εκκαθάριση»».

Αυτές τις «εκκαθαρίσεις» διδάσκει στα μέλη της η Χρυσή Αυγή. Αλλά δεν είναι μόνη της στην εξύμνηση της Κρυπτείας. Ο στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού Παναγιώτης Μπαλτάκος έχει συγγράψει δύο ιστορικά μυθιστορήματα, βασισμένα στον εξωραϊσμό του βάρβαρου αυτού θεσμού. Για τον γενικό γραμματέα της κυβέρνησης η Κρυπτεία είναι μια θαυμαστή και παντοδύναμη μυστική υπηρεσία των Σπαρτιατών, η οποία μάλιστα ανέλαβε και την εκτέλεση του Εφιάλτη δέκα χρόνια μετά την προδοσία των Θερμοπυλών. Ο κ. Μπαλτάκος απασχόλησε πρόσφατα την επικαιρότητα με τον σκαιό τρόπο που αντιμετώπισε την Εθνική Επιτροπή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.

Η απέχθεια της Χρυσής Αυγής στη δημοκρατία είναι δεδομένη. Τον κοινοβουλευτισμό τον θεωρεί «κτηνωδία». Αλλά ενδιαφέρον έχει η ανάλυση των δύο βασικών όρων που συγκροτούν την πολιτειακή πρόταση της Χρυσής Αυγής. Η ίδια ως πολιτικό μόρφωμα αυτοπροσδιορίζεται ως «Λαϊκός Σύνδεσμος» και το καθεστώς που θέλει να εγκαθιδρύσει το ονομάζει «Λαϊκή Κοινότητα». Οι όροι αυτοί δεν είναι τίποτα άλλο παρά μετάφραση της ναζιστικής Volksgemeinschaft, της κοινωνικής δομής που οραματίστηκαν οι Γερμανοί εθνικοσοσιαλιστές βασισμένοι στο δόγμα «Αίμα και Γη».

Βέβαια όλα αυτά έχουν και την αρχαιοελληνική τους διάσταση, εφόσον για την οργάνωση ο ολοκληρωτισμός που πρεσβεύει παράγεται από τη σκέψη του Πλάτωνα, ενώ «είναι σίγουρο ότι ο Πλάτων θα μπορούσε να είχε προσυπογράψει τα μουσολινικά συνθήματα». Οσο για τον Σωκράτη, αυτός, σύμφωνα με την οργάνωση «αν ζούσε σήμερα θα ήταν χρυσαυγίτης»!

Δεν είναι ανάγκη να περιλάβουμε και άλλα «μαθήματα» από το πλούσιο ρεπερτόριο της οργάνωσης. Αρκούν αυτά για να πιστοποιήσει κάποιος ότι με κανενός είδους «ελληνισμό» δεν έχουν σχέση οι αυτοδίδακτοι «δάσκαλοι» της οργάνωσης. Το πιστεύω τους προέρχεται από μια φαντασιακή εκδοχή «γερμανισμού» των αρχών του περασμένου αιώνα, εμπλουτισμένη με παγανιστικές θεωρήσεις των αποκρυφιστών εθνικοσοσιαλιστών και βέβαια ως βασικές πηγές γνώσης δεν έχει παρά τις θεωρίες του Αλφρεντ Ρόζενμπεργκ, του Χάινριχ Χίμλερ και του Χανς Γκίντερ.

Ο πρώτος εκτελέστηκε μετά τη δίκη του με άλλους εγκληματίες πολέμου στη Νυρεμβέργη, ο δεύτερος αυτοκτόνησε μετά τη σύλληψή του από τους Συμμάχους, ο τρίτος έμεινε μόνο τρία χρόνια έγκλειστος για τη δράση του στο ναζιστικό κίνημα.

—————————–

Από μικρά τα μέλη της οργάνωσης πρέπει να συνηθίσουν στις αρχές της μυστικής διπλωματίας που εφαρμόζει ο Αρχηγός. Στις αρχές του περασμένου μήνα αποκαλύφθηκε ότι η ηγεσία της Χρυσής Αυγής είχε προσκαλέσει στην ελληνική Βουλή αντιπροσωπεία γερμανικής νεοναζιστικής οργάνωσης. Τότε εμφανίστηκε η Χρυσή Αυγή να αγνοεί την πολιτική ιδιότητα των προσκεκλημένων και τους παρουσίασε ως… δημοσιογράφους.

Σήμερα αποκαλύπτουμε ότι τις ίδιες μέρες βρίσκονταν στην Ελλάδα αντιπροσωπείες και δύο άλλων ομοειδών ευρωπαϊκών οργανώσεων. Και οι τρεις αντιπροσωπείες είχαν κληθεί από τη Χρυσή Αυγή να παραβρεθούν στη συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου. Η πρώτη αντιπροσωπεία ήταν οι Γερμανοί του NPD και του Freies Netz Süd, η δεύτερη οι Ιταλοί της Forza Nuova και η τρίτη οι Ρουμάνοι της Noua Dreapta. Για τις γερμανικές οργανώσεις δημοσιεύσαμε ρεπορτάζ στην «Εφ.Συν.» (11.2.2013). Η ιταλική οργάνωση είναι ένα νεοφασιστικό μόρφωμα, το οποίο εμπνέεται από τις ιδέες του Τζούλιους Εβολα. Οσο για τη ρουμανική οργάνωση, πρόκειται για την ανοιχτά ρατσιστική ομάδα που εμπνέεται από τον μεσοπολεμικό εθνικοσοσιαλιστή ηγέτη Κορνίλιου Κοντρεάνου και προσβλέπει στη Μεγάλη Ρουμανία. Σε ανακοινώσεις που έβγαλαν μετά την επίσκεψή τους στην Ελλάδα, όλοι αναφέρουν ότι επισκέφτηκαν τη χώρα μας προσκεκλημένοι από τη Χρυσή Αυγή, την οποία παρουσιάζουν ως βασική «εθνικιστική σύμμαχό τους».

Για ποιο λόγο κρύβει η οργάνωση την παρουσία στη χώρα μας αυτών των οργανώσεων; Πρώτα πρώτα γιατί δεν μπορεί ακόμα να χωνέψει το γεγονός ότι το «αδελφό» NPD διοργάνωσε τον Οκτώβρη του 2010 συγκέντρωση έξω από το ελληνικό προξενείο στο Ντίσελντορφ, με σύνθημα «Γερμανικά χρήματα για γερμανικές επιχειρήσεις, καμιά οικονομική βοήθεια στην Ελλάδα». Αλλά υπάρχει και σοβαρότερος λόγος. Μετά την εκλογική της επιτυχία και με δεδομένη την οικονομική της ενίσχυση η Χρυσή Αυγή φιλοδοξεί να αναδειχθεί σε βασικό πόλο τής υπό διαμόρφωση ευρωπαϊκής «Μαύρης Διεθνούς». Το NPD, η Forza Nuova και η Noua Dreapta, μαζί με τη Χρυσή Αυγή, μετείχαν εδώ και χρόνια στο λεγόμενο ENF (European Nationalist Front). Από το ίδιο σχήμα πέρασαν και άλλα ακροδεξιά και νεοφασιστικά σχήματα, αλλά έχουν μείνει τώρα αυτά τα τέσσερα, μαζί με το πολωνικό NOP και τα ισπανικά Falange-MSR. Τον περασμένο Νοέμβριο αντιπροσωπεία της Χρυσής Αυγής είχε προσκληθεί στη Μαδρίτη για το 7ο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο του MSR.

Αυτές όλες τις κινήσεις επιδιώκει να κρατήσει στο σκοτάδι η οργάνωση, γιατί βέβαια είναι λίγο δύσκολο να εξηγήσει πώς θα συμβιβαστούν και θα συνεργαστούν οι αποκλίνοντες εθνικισμοί, παρά μόνο αν υπάρξει ένας κεντρικός «Αξονας»…

——————————-

Γ. Λύκος

«Η Παγκοσμιοποίηση»

(εκδ. Διοτίμα, Αθήνα 2013)

Το πιο πρόσφατο μανιφέστο της οργάνωσης ακολουθεί πιστά τις διδαχές των Γερμανών εθνικοσοσιαλιστών θεωρητικών και έχει μοναδικό στόχο τον «αιώνιο Ιουδαίο».

Ν. Γ. Μιχαλολιάκος

«Περικλῆς Γιαννόπουλος: Ο Απολλώνιος Λόγος»

(Δ” έκδ. Χρυσή Αυγή, Αθήνα 2012)

Παλιό κείμενο του Αρχηγού, το οποίο επανεκδίδεται μέχρι σήμερα, σημάδι ότι οι απόψεις που διατυπώνονται σ” αυτό θεωρούνται επίκαιρες. Αντιγραφή και εξύμνηση του Ρόζενμπεργκ, του Γκίντερ και άλλων διαβόητων ναζί θεωρητικών.

«Η μεγάλη γιορτή της Φυλής»

(http://xryshaygh.wordpress.com/2007/12/25/iliostasion)

Ενα από τα δεκάδες «ιδεολογικά» κείμενα στον παλιό ιστότοπο της οργάνωσης με την προβολή της παγανιστικής μυθολογίας.

Birgit Bressa

«Nach-Leben der Antike. Klassische Bilder des Körpers in der NS-Skulptur Arno Brekers»

(διδακτορική διατριβή, Τίμπιγκεν 2001)

Ο ιδιαίτερος ρόλος της γλυπτικής του Αρνο Μπρέκερ στο ναζιστικό καθεστώς.

…………………………………………………………………………

ΔΕΙΤΕ

«The Cleaners» (2012)

του Κωνστανίνου Γεωργούση

Το ντοκιμαντέρ που προκάλεσε πανευρωπαϊκό σάλο, μετά την προβολή μικρών αποσπασμάτων από το Channel 4. Η καθημερινότητα των στελεχών της Χρυσής Αυγής, ο εσωτερικός της λόγος, η δράση της στο πεζοδρόμιο κατά την περσινή προεκλογική περίοδο. Εχει ήδη προβληθεί στο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ του Αμστερνταμ και ελπίζουμε να το δούμε σύντομα στην Ελλάδα.

……………………………………………………………………….

 ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΥ ΙΟΥ: Τάσος Κωστόπουλος, Αντα Ψαρρά. Δημήτρης Ψαρράς    ios@efsyn.gr

Πηγές: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ