Του Νίκου Μπογιόπουλου – “Unfollow”
Φασισμός είναι η υπονόμευση του συλλογικού και η θρησκεία του άφατου ατομισμού. Στην οικονομία, λατρεύει τον «ιδιώτη». Στην πολιτική, διακηρύττει το θατσερικό δόγμα «η κοινωνία δεν είναι τίποτα, το άτομο είναι το παν». Είναι το ανταγωνιστικό μοντέλο συμβίωσης που αναπαράγει το πρότυπο «ο άνθρωπος, λύκος για τον άνθρωπο» και σε συνθήκες κρίσης διαποτίζει τον κοινωνικό ιστό με το δηλητήριο «ο θάνατος σου, η ζωή μου».
Είναι η παραχάραξη της έννοιας «αλληλεγγύη» σε ψαρισαϊκή «φιλανθρωπία». Η προσπάθεια γελοιοποίησης ή και αντιποίησης του «ένας για όλους και όλοι για έναν» ώστε να στρώνεται το έδαφος στη λογική «ο καθένας για την πάρτη του».
Είναι το κράτος του «κοινωνικού αυτοματισμού», που αναγορεύει το «φραγγέλιο» σε «λύση», καλλιεργεί το μικροαστικό ιδεολογικό κατακάθι και ανάγει το λιντσάρισμα σε απενοχοποιημένη «πολιτική δράση».
Continue reading Φασισμός είναι …. →