Η Χρυσή Αυγή στη Καλαμάτα υπέστη μια τεραστίων διαστάσεων και με μεγάλη σημασία ήττα. Οι φασίστες επεδίωκαν να εξορμήσουν σε μια μεγάλη πόλη, «κάστρο» υποτίθεται της δεξιάς και να ηγεμονεύσουν. Να στρατολογήσουν πιτσιρικάδες, να τρομοκρατήσουν τους αντιφασίστες και τις αντιφασίστριες, να θέσουν τις βάσεις για τη δημιουργία δολοφονικών ταγμάτων εφόδου. ΟΥΤΕ ΠΟΥ ΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΑΝ. Ακόμη περισσότερο αποδείχτηκε πως παρόλα τα εκλογικά τους ποσοστά εξακολουθούν να βρίσκονται στα μεγέθη μιας συμμορίτικης ομάδας θρασύδειλων. Ούτε 50 από δαύτους δε μαζεύτηκαν για να περιφρουρήσουν τα γραφεία τους, ενώ ακόμη και με τη προστασία της αστυνομίας έμειναν κλειδαμπαρωμένοι εκεί μέσα από το ΦΟΒΟ των χιλιάδων αντιφασιστών και αντιφασιστριών που διαδήλωναν στα 200 μέτρα!
ΝΑ ΤΡΕΜΟΥΝ…
Είναι προφανές πως η ακύρωση του φασιστοφεστιβάλ από τη περιφέρεια δεν έγινε παρά έπειτα από κυβερνητική εντολή. Το κράτος τους έκανε τη χάρη να τους το ακυρώσει για να μην εξαναγκαστούν να το ακυρώσουν μόνοι τους τη τελευταία στιγμή και επιπλέον για να μπορούν να δικαιολογήσουν στα μέλη τους την αδυναμία τους. Ξέρανε καλά πως το αντιφασιστικό κίνημα θα κέρδιζε αυτή τη μάχη ακόμη κι αν επιβαλλόταν μια ολομέτωπη σύγκρουση!
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ…
Στη περίπτωση της Καλαμάτας συναντήθηκαν ο συντονισμός και η διάθεση για τη μέγιστη δυνατή συμπόρευση στο δρόμο με τον μαχητικό αντιφασισμό και τη βεβαιότητα της νίκης. Η νύχτα του Σαββάτου ήταν μαγική γιατί το αντιφασιστικό κίνημα αναδύθηκε σε όλη του τη πανσπερμία αναδεικνύοντας παράλληλα τα πιο θετικά και ριζοσπαστικά του στοιχεία. Μαζικότητα, υποδειγματική περιφρούρηση, παλμός.
ΔΥΝΑΜΗ…
Η επιτυχία της Καλαμάτας αφήνει σημαντικές παρακαταθήκες για τις μάχες που δίνουμε και για εκείνες που έρχονται. Για κάθε σχολείο, για κάθε γειτονιά, οι φασίστες το ένιωσαν καλά. Στον αγώνα που δίνουμε είμαστε πολλοί και πολλές, είμαστε πανίσχυροι.
ΟΙ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΠΥΚΝΩΝΟΥΝ…
ΥΓ. Εννοείται πως επαγρυπνούμε. Καμιά φασιστοφιέστα ποτέ και πουθενά.
(Από μέλη της συνέλευσης που δημιουργήθηκε, για να συζητήσει και να οργανώσει τη συμμετοχή στη πορεία της Καλαμάτας).
10λεπτο κομμάτι του ντοκυμαντέρ “Ο Αγώνας”.
Μέσα σε 10 λεπτά δείτε:
Έλληνες και Πακιστανούς εργάτες της εταιρείας ΙΤΤ στον Πειραιά (που είχε βάλει το χεράκι της και στη χούντα του Πινοτσέτ στη Χιλή…), να απεργούν και να διαδηλώνουν ΜΑΖΙ, με κοινά συνθήματα κι αιτήματα, ως εργάτες.1200 εργαζομένους άλλης εταιρείας να απεργούν ΟΛΟΙ, μένοντας μέσα στο εργοστάσιο και αποφασίζοντας συλλογικά μέσα από γενικές αμεσοδημοκρατικές συνελεύσεις, χώνοντάς τα στα αφεντικά κατάμουτρα («να μας πεις τι μισθό παίρνεις ρε, να δεις αν και ποιος πεινάει εδώ μέσα…») και τελικά νικώντας. Συνέντευξη με καθαρίστριες σε απεργία, να βγάζουνε μια συλλογική συνείδηση…τρομαχτική. Απίστευτα μαζικά γιουχαϊσματα στους ελάχιστους απεργοσπάστες. Συνέντευξη με πιτσιρικά 14 χρονών (εργάτη…), που έμεινε ανάπηρος από εργατικό ατύχημα. Αγρότες να κατεβαίνουν σε μπλόκα, με το κάθαρμα τον Κοντογιαννόπουλο, νέο ακόμα τότε βουλευτή της Ν.Δ. (ω ναι, αυτό τον αληταρά που ως υπουργός παιδείας το ’91 ήταν ο ηθικός αυτουργός για τη δολοφονία Τεμπονέρα) να προσπαθεί να τους κατευνάσει.
Τέλος, θα δείτε στα τελευταία 2’ τους χρυσαυγίτες της εποχής («νεοταξίτες» τους αναφέρουν οι απεργοί, από το όνομα της οργάνωσης «Νέα Τάξη») να παρακολουθούν τους απεργούς εργαζομένους παρέα με τους αστυφύλακες και τους ασφαλίτες (οποιαδήποτε ομοιότητα με τους σημερινούς ομοϊδεάτες τους, οπωσδήποτε δεν είναι καθόλου συμπτωματική…) και να καταγγέλονται από τους εργαζόμενους στους δημοσιογράφους. Μάλιστα, αυτός που φαίνεται στο τέλος πρέπει να ‘ναι ο Καλέντζης (με μαύρο πουκάμισο και γυαλιά).
Σοκάρουν τα λόγια ενός 11χρονου κοριτσιού από την Υεμένη, το οποίο απειλεί ότι θα αυτοκτονήσει εάν η οικογένειά της επιμείνει να την παντρέψει. Η 11χρονη προσπάθησε να αποφύγει το γάμο που της είχαν κανονίσει οι δικοί της, με παρέμβαση του θείου της.
«Εμπρός λοιπόν, παντρέψτε με. Θα αυτοκτονήσω» φαίνεται να λέει στο βίντεο, που ανέβηκε στις αρχές του μήνα στο διαδίκτυο, γράφει η Daily Mail.
«Μα δεν έχουν καθόλου συμπόνοια; Θα είμαι καλύτερα νεκρή. Προτιμώ να πεθάνω» υπογραμμίζει και συμπληρώνει ότι «Δε φταίνε σε τίποτα τα παιδιά. Δεν είμαι η μόνη που τής συμβαίνει. Αυτό μπορεί να συμβεί σε κάθε παιδί. Κάποια αποφάσισαν να πέσουν στη θάλασσα. Πνίγηκαν. Αυτό είναι εγκληματικό, απλά εγκληματικό».
Η 11χρονη εξηγεί τους λόγους για τους οποίους δεν θέλει να φύγει από το σπίτι της: «Δε θα έχω καθόλου ζωή, καθόλου εκπαίδευση», τονίζει και απευθυνομένη στους γονείς της λέει.,
«Τελείωσα μαζί σας. Μού καταστρέψατε τα όνειρα που είχα» λέει ακόμη απευθυνόμενη στους γονείς της.
Η ανήλικη μαθήτρια είναι ένα από τα οκτώ παιδιά της οικογένειας, η οποία μεγάλωσε με το θείο της Abdel Salam al-Ahdal από την ηλικία των 3 ετών.
Όταν όμως πριν από λίγο καιρό, ένας Υεμενίτης που ζει στη Σαουδική Αραβία, ζήτησε από τους γονείς της να τήν παντρευτεί, εκείνοι συμφώνησαν αμέσως.
Η Nada, μιλώντας στην εφημερίδα National Yemen, κατηγόρησε τη μητέρα της ότι κανόνισε το γάμο με αντάλλαγμα χρήματα. «Δεν είμαι αντικείμενο προς πώληση» είχε πει και πρόσθεσε: «Είμαι άνθρωπος και θα προτιμούσα να πεθάνω, από το να παντρευτώ σε αυτήν την ηλικία».
Η επέτειος της μεταπολίτευσης συνοδεύεται από ένα κύμα συκοφάντησης αυτής της κρίσιμης ιστορικής καμπής που σφράγισε την κατάρρευση της δικτατορίας. Κάποιοι καραδοκούν να πάρουν την εκδίκησή τους
Αν θελήσει να γκουγκλάρει κανείς τη φράση-κλισέ «τέλος της μεταπολίτευσης» (έτσι σε εισαγωγικά) θα διαπιστώσει ότι υπάρχουν στο Διαδίκτυο σχεδόν ένα εκατομμύριο σελίδες με αυτή την αναφορά. Για την ακρίβεια, προχθές ήταν 993.000 οι ιστοσελίδες με την τόσο χιλιοειπωμένη διατύπωση. Και φυσικά συνοδεύονταν τα κείμενα αυτά με κάθε λογής επιθετικούς χαρακτηρισμούς γι’ αυτό το «τέλος» που όλοι το θεωρούν δεδομένο, και άλλοι το περιγράφουν «παταγώδες», άλλοι «άδοξο», άλλοι «άγριο».
Δεν πρέπει να ξαφνιαζόμαστε. Η μεταπολίτευση «τελειώνει» εδώ και τριάντα χρόνια. Αλλά ακόμα και σήμερα το φάντασμά της πλανιέται σαν σκιάχτρο πάνω από τους πολιτικούς σχεδιασμούς των κυρίαρχων ελίτ, λες και η ανάμνηση της δημοκρατικής τομής τού 1974 μπορεί από μόνη της να σταθεί τροχοπέδη στον αντιδημοκρατικό κατήφορο όπου οδηγούν οι εφαρμοζόμενες πολιτικές, στο όνομα της αντιμετώπισης της κρίσης.
Μια επίσκεψη σε μια παραλία όπου έχουν παραχωρηθεί δικαιώματα χρήσης και εκμετάλλευσης σε ιδιωτικά συμφέροντα πάσης φύσεως (κυρίως μπαρ που απλώνουν ξαπλώστρες) θα πείσει καθέναν ότι η πρόσβαση και το στήσιμο μιας ομπρέλας είναι ουσιαστικά απαγορευμένα. Χιλιόμετρα παραλιών έχουν ουσιαστικά ιδιωτικοποιηθεί μέσω της παραχώρησης τους σε ιδιωτικές επιχειρήσεις από τις δημοτικές αρχές με ένα καθεστώς διαπλοκής και συνήθως αδιαφανούς διαδικασίας. Δεκάδες χιλιόμετρα παραλίας υπό κατάληψη από εκμεταλλευτές όπου η πρόσβαση είναι εφικτή μονάχα σε μικρά κομμάτια όπου στοιβάζονται όσοι αρνούνται τη διαχείριση της παραλίας και του δικαιώματος στο θαλασσινό μπάνιο από τα αφεντικά.
Σύμφωνα με την πρόσφατη πρόταση νόμου για το ελεύθερο campingτο πρόστιμο ανά κατασκηνωτή ή μεταφορικό μέσο ορίζεται στα 300€ από 150€ που ήταν το προηγούμενο. Η αυταρχικοποίηση της κατασταλτικής πολιτικής στο ζήτημα της ελεύθερης κατασκήνωσης δεν είναι άσχετη με τη αναγωγή της καταστολής ως το αναγκαίο μέσο επιβολής των νεοφιλελεύθερων αντιδραστικών ρυθμίσεων στο κοινωνικό πεδίο. Ωστόσο, η κατεύθυνση που προδιαγράφει η πρόταση νόμου υποκρύπτει και μια άλλη διάσταση από την προφανή της διαχείρισης των κοινωνικών σχέσεων από την εξουσία με το μέσο της “νόμιμης μονοπωλιακής βίας του κράτους”. Διαφαίνεται η παρέμβαση των εξουσιαστικών μηχανισμών στον μονομερή καθορισμό του δικαιώματος στο δημόσιο χώρο που επιβάλλεται στην κοινωνία.
Βγαίνει ο βουλευτής Καστοριάς του Σύριζα Ευάγγελος Διαμαντόπουλος από το βήμα της βουλής και κάνει την παρακάτω δήλωση
“Είμαστε αυτοί που θα ενώσουμε ξανά αυτόν τον κύκλο που έσπασε το σάπιο πολιτικό σας σύστημα: από το λαό στη Βουλή και ξανά στο λαό. Είμαστε έξω και ακούμε όλους αυτούς που δεν έχουν καταθέσεις, που δεν είναι στη λίστα Λαγκάρντ, που δεν έχουν να πληρώσουν το λογαριασμό του ρεύματος, του νερού, του τηλεφώνου, που δεν έχουν να ταίσουν τα παιδιά τους… Όλοι αυτοί μας λένε το εξής: Δεν εκβιάζονται, είναι αποφασισμένοι για ρήξη και ανατροπή. Έχουν την αποφασιστικότητα που θα πει αυτό που έλεγε και ο Άρης Βελουχιώτης: Ραντεβού στα γουναράδικα” Το γνωστό συρφετό της ημινόμιμης Digea νομίζει ή ίσως θέλει να νομίζει -γιατί ως γνωστόν η τακτική του Γκέμπελς με την λάσπη ποτέ δεν έπαψε να εφαρμόζεται παγκοσμίως- ότι έβγαλε λαβράκι και θέλει να το εκμεταλλευτεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Έτσι λοιπόν από τις πλύσεις εγκεφάλου των 20.00, Πρετεντέρηδες, Πορτοσάλτοι και λοιπές φερεφωνικές δυνάμεις αρχίζουν και μιλάνε για απίστευτες απειλές από τον βουλευτή του Σύριζα, για τρομοκρατικά μανιφέστα που ακούγονται στο κοινοβούλιο μεταφράζοντας τα λεγόμενα του Διαμαντόπουλου ως επαίσχυντο εκφοβισμό προς την κυβέρνηση και απειλές για “γδαρσίματα” και συνθήματα που οδηγούν σε εμφυλιοπολεμικά μονοπάτια. Τί πραγματικά σημαίνει όμως η φράση “Ῥαντεβού στα γουναράδικα;”
Το βιντεο από την Αντιφασιστική μοτοπορεία που έγινε στην Αθήνα την Πέμπτη 20 Ιουνίου 2013,
Στις 30/9/2012 στην ευρύτερη περιοχή του Αγ.Παντελεήμονα Αχαρνών η Αντιφασιστική Μοτοπορεία δέχεται επίθεση της αστυνομίας η οποία έσπευσε να συνδράμει ακροδεξιούς που προκάλεσαν τους αντιφασίστες.Εγιναν 15 συλλήψεις αντιφασιστών οι οποίοι βασανίστηκαν στη ΓΑΔΑ. Τα βασανιστήρια έκαναν το γύρο του κόσμου και απέδειξαν για ακόμα μια φορά τη συνεργασία φασιστών-αστυνομίας.Οκτώ μήνες μετά στις 15/5/2013 οι ίδιοι φασίστες που τότε βαφτίστηκαν “κάτοικοι της περιοχής” συλλαμβάνονται για εμπρησμό.
Ομολογούν ότι από το Σεπτέμβρη του 2012 είχαν συγκροτήσει ομάδα εφόδου υπό την κάλυψη της Χρυσής Αυγής που πραγματοποιούσε περιπολίες από τις 7μμ εως τις 4 τα ξημερώματα σε Κυψέλη και Αγ.Παντελεήμονα.
Οπως ήταν αναμενόμενο, παρά την ομολογία τους αφήνονται ελεύθεροι.
ΔΕ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ
Τους δρόμους της Αθήνας έρμαιο στα “τάγματα εφόδου” των νεοναζί που προστατεύονται από το κράτος.
Και τώρα ένα σύνθημα που όλους μας ενώνει: Ακούστε το καλά ανθρωποφύλακες κάτω τα χέρια από τους αγωνιστές… Το κράτος τους αγωνιστές αποκαλεί αλήτες, αλήτες είναι τα ματ κι οι ασφαλίτες, κτλ, κτλ, κτλ, …
Αναδημοσίευουμε από την εφημερίδα ΔΡΑΣΗ το άρθρο του Αποστόλη Καψάλη, παρότι η γλώσσα που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας του άρθρου (η χώρα “μας” κτλ) είναι αποτρεπτική. Ο λόγος που το αναδημοσιεύουμε είναι ότι με αρκετά συγκροτημένο τρόπο εξηγεί το μηχανισμό παραγωγής της ειδικής σχέσης της Χρυσής Αυγής με τη μαύρη εργασία. Η γενίκευση των όρων της μαύρης εργασίας σε ολόκληρη την αγορά εργασίας αποτελεί συστατικό στοιχείο της τρέχουσας φάσης της αναδιάρθρωσης, διαδικασία που μπορεί σύντομα να μετατραπεί στη γενίκευση της ίδιας της μαύρης εργασίας. Δες προηγούμενο post για το ίδιο θέμα εδώ.
Απόσπασμα του μεγαλύτερου μέρους κειμένου που δημοσιεύτηκε στις 15/1/13 από τον Taco.
Από http://communisation.espivblogs.net
Κράτος, «κοινωνία» και ελληνικός φασισμός
Η προσέγγιση του φασισμού από τη σκοπιά της ιστορικής του ανάδυσης, καθώς αντιβαίνει στην τρέχουσα αντίληψη γι’ αυτόν η οποία αποτελεί και το «αυτονόητο» σημείο εκκίνησης κάθε συζήτησης, έχει κάποιες κρίσιμες όσο και ενοχλητικές συνέπειες. Το ξεπέρασμα της απλής αμεσότητας του σύγχρονου φασισμού σημαίνει πως για να τον κατανοήσει κανείς είναι ανάγκη να κινηθεί πέρα και έξω από αυτό που σήμερα αναγνωρίζεται γενικά ως φασισμός. Να στραφεί προς κοινωνικές και πολιτικές περιοχές που δεν θεωρούνταν (και συνεχίζουν να μην θεωρούνται) φασιστικές, αναζητώντας μέσα στις «κανονικές», «δημοκρατικές» συνθήκες τις διαδικασίες και τη δυναμική της συγκρότησής του. Μολονότι το σήμερα δεν είναι ίδιο με το χτες, είναι αδύνατο να γίνει κατανοητό αν δεν διακρίνουμε μέσα στο χτες αυτά που προετοίμαζαν και ωθούσαν στο σήμερα.
Η συγγνώμη των αθώων – Μια άρνηση και μια μήνυση – Η συμμετοχή των Ελλήνων παραστρατιωτικών στη Βοσνία – Αποκλειστικό: τα ντοκουμέντα της ντροπής – Η αποθήκη της Κράβιτσα – Πως σκοτώνουμε 300 μουσουλμάνους μέσα σε 13 λεπτά – Οι συμπληρωματικές μαρτυρίες των Ελλήνων παραστρατιωτικών της ΕΕΦ – Η ανείπωτη φρίκη του πολέμου μέσα από ένα σκληρό βίντεο
Η 11η Ιουλίου του 1995 θα παραμείνει βαθιά χαραγμένη στην βαλκανική ιστορία ως η ημέρα που η Ευρώπη γνώρισε τη χειρότερη αγριότητα μετά το τέλος του Β’ ΠΠ και τους εμφύλιους της Ισπανίας και της Ελλάδας. Η σφαγή στη Σρεμπρένιτσα, όπως και οι άλλες σφαγές που συνέβησαν την ίδια μέρα και τις ακόλουθες (λχ στη Βλασένιτσα και στην Κράβιτσα), είναι παραδομένη ως γεγονός που δεν σηκώνει καμία αμφιβολία. Μόνο στη Σρεμπρένιτσα, 8.000 φονευθέντες Βόσνιοι μουσουλμάνοι και 30.0000 πρόσφυγες πλήρωσαν τις συνέπειες της επεκτατικής σερβικής πολιτικής, με σχεδιαστή τον Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς και εκτελεστές τους Σερβοβόσνιους Ράντοβαν Κάρατζιτς και Ράτκο Μλάντιτς. Πάνω από 70 ομαδικοί τάφοι ανακαλύφτηκαν ως τεκμήρια της πρωτοφανούς αγριότητας που επισκίασε τις υπόλοιπες αγριότητες των Κροατών και των Βόσνιων μουσουλμάνων. Στην επίσημη παραδοχή αυτών των εγκλημάτων προχώρησε τον περασμένο Μάρτιο η σημερινή Σερβική κυβέρνηση ζητώντας δημόσια συγνώμη από τα θύματα[1].
Πολλοί όμως επιμένουν να μην δέχονται την αλήθεια και προσπαθούν να παρουσιάσουν αλλιώς γεγονότα τα οποία είναι πλέον αποδεδειγμένα και καταδικαστέα από τη διεθνή κοινότητα, εκτός από εμάς βέβαια που διατρανώνουμε την αλάνθαστη ορθόδοξη πίστη πως όλα είναι κατασκευασμένα στα διευθυντήρια της Αμερικής, της Μπίλντενμπεργκ και του ποταπού εβραιοσιωνισμού. Ένας εξ αυτών των αρνητών, ο δημοσιογράφος Σταύρος Βιτάλης, πρώην πολιτευτής του ΛΑ.Ο.Σ. και νυν εκπρόσωπος τύπου στο ΠΑ.Μ.ΜΕ. του Στέλιου Παπαθεμελή και του Κώστα Ζουράρι, έκανε μήνυση κατά του δημοσιογράφου Τάκη Μίχα με αφορμή ένα δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας[2]. Από το δελτίο τύπου που δημοσιεύτηκε στο ιστολόγιο του κόμματος[3] αντιγράφουμε τα εξής:
Επιχείρηση ελέγχων στην παραλία της Πρέβελης έκανε κλιμάκιο της ΕΛΑΣ, συλλαμβάνοντας και κάνοντας προσαγωγές ατόμων για μικροποσότητες ναρκωτικών αλλά και ατόμων που είχαν στήσει τις σκηνές τους κάνοντας ελεύθερο κάμπινγκ.
Σημειώνεται ότι σύμφωνα με την ΕΛΑΣ, πρόκειται για στοχευμένους ελέγχους που αποσκοπούν στην τήρηση της νομιμότητας και την εύρυθμη λειτουργία και ευταξία των τουριστικών κυρίως προορισμών, και που θα συνεχιστούν με αμείωτη ένταση και ενδιαφέρον, σε όλες τις περιοχές της Περιφέρειας Κρήτης.
(θα έβαζα λινκ προς το άρθρο της λιφο, αλλά μετά απ’ το κατάπτυστο άρθρο για τον Σακκά, δεν βάζω τίποτα)
Η χώρα που χαλαρώνει πίνοντας φρέντο καπουτσίνο, αναλογιζόμενη αν θα σκοτώσει ή όχι έναν απεργό πείνας, δεν ενδιαφέρεται να έχει δικαίωμα ζωής και θανάτου μόνο πάνω στους ανθρώπους που έτυχε να κατοικούν εντός της. Διπλασιάζει το πρόστιμο για το ελεύθερο κάμπινγκ. Αλλά ας πούμε ότι αυτό είναι μια πολιτική επιλογή. Έπειτα τρέχει, κάνει ελέγχους, πεσίματα, ελέγχους, συντονισμένες επιχειρήσεις για να ανακαλύψει όσους επιμένουν να μην πλένονται και να μην πληρώνουν 60 ευρώ το δίκλινο. Η πολιτεία επεμβαίνει, αρπάζει το τσιγαριλίκι απ’ το χέρι του κοριτσιού που κάνει διακοπές και ρεμβάζει έξω απ’ τη σκηνή της. Τη σώζει απ’ τις καταχρήσεις και επιτέλους επαναφέρει την ευταξία του τουριστικού προορισμού.
Η χώρα μιλάει με αστυνομική γλώσσα, πάντα και σε κάθε περίσταση. Προστατεύει όλους εμάς τους διψασμένους για ασφάλεια και κυβερνησιμότητα πολίτες, από όλα τα κακά που έχουν πέσει πάνω στον πανέμορφο τόπο μας. Ελεύθερη κατασκήνωση, φούντα, αναρχία, συνδικαλισμός, απεργίες, ομοφυλοφιλία, ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ.
Κρεμασμένος στην τουαλέτα του Α.Τ Σερβίων βρέθηκε 26χρονος Πακιστανός σήμερα το πρωί στις 08:30 το πρωί.
Τα όργανα του κράτους δεν αντιλήφθηκαν τίποτα. Ο μετανάστης από το Πακιστάν ήταν κρατούμενος ως “παράνομος” στο Α.Τ Σερβίων.
Και επειδή αυτή η αυτοκτονία-κρατική δολοφονία αποτελεί ακόμα ένα τάφο στη κοινωνία νεκροταφείο που οραματίζεται το κράτος, παραθέτουμε το τελευταίο μέρος της ανακοίνωσης του ελεύθερου με εγγύηση και περιοριστικούς όρους Κώστα Σακκά. Έτσι, γιατί τίποτα δεν είναι τυχαίο.
” Είναι οι ίδιοι μηχανισμοί και οι ίδιοι άνθρωποι πίσω απ’ αυτούς, που αποτελούν τους φυσικούς αυτουργούς της νομιμότητας των επιστρατεύσεων των απεργών, των χιλιάδων πλειστηριασμών και αστέγων, της κατάργησης των εργασιακών διεκδικήσεων, των απολυμένων, της κατάργησης των κοινωνικών παροχών, των χιλιάδων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, των εκατοντάδων αυτόχειρων κάθε χρόνο που βάζουν τέλος στη ζωή τους επειδή αδυνατούν να ανταπεξέλθουν αξιοπρεπώς, της νομιμότητας των στοιβαγμένων ανθρώπων σε στρατόπεδα χαρακτηρίζοντας τους ως λαθραίους.
Είναι οι φυσικοί αυτουργοί της νομιμότητας των βασανιστηρίων και των ξυλοδαρμών στα αστυνομικά τμήματα, των τυχαίων εκπυρσοκροτήσεων, της φίμωσης των αντικαθεστωτικών μέσων πληροφόρησης…
Είναι οι φυσικοί αυτουργοί της δημιουργίας μίας κοινωνίας νεκροταφείο στο όνομα του νόμου.
Είναι οι φυσικοί αυτουργοί της δημιουργίας μίας κοινωνίας νεκροταφείο αν χρειαστεί ακόμα και εκτός νόμου…”
Στη Μ. Παναγία εδώ και ώρες γίνονται μάχες μεταξύ ΜΑΤ και κατοίκων ενώ έχουν πέσει μεγάλες ποσότητες χημικών. Υπάρχουν τραυματίες πολίτες, ενώ ένας έχει συλληφθεί ένας 73χρονος κάτοικος. Η Ομάδα Διάσωσης της Μ. Παναγίας προσπαθεί να σβήσει τις φωτιές που έβαλαν τα δακρυγόνα των ΜΑΤ. Η επίθεση των ΜΑΤ ξεκίνησε επειδή οι κάτοικοι είχαν κλείσει το δρόμο Μ. Παναγίας- Παλαιοχωρίου σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τους δυο προφυλακισθέντες αγωνιστές. Στα Πλανά υπάρχει μπλόκο της αστυνομίας για να εμποδίσει την επικοινωνία μεταξύ Ιερισσού και Μ. Παναγίας. Πριν από λίγο μάθαμε ότι τα ΜΑΤ οπισθοχώρησαν και ο δρόμος ξανάκλεισε.
Σήμερα στις 12 στην Ακρόπολη είχε κανονιστεί πορεία ενημερωτικού χαρακτήρα σχετικά με την απεργία πείνας του Κ. Σακκα.
Κατά τη διάρκεια της πορείας όπου συμμετείχαν 100 με 150 άτομα γράφονταν συνθήματα, μοιράζονταν ενημερωτικά φυλλάδια, ρίπτονταν τρικάκια, και όλα αυτά κυρίως στην Αγγλική γλώσσα, δεδομένου ότι η περιοχή είναι γεμάτη τουρίστες.
Όταν εμποδίστηκε η συνέχιση της πορείας προς την Ακρόπολη από την ομάδα Δέλτα, οπισθοχώρησε χωρίς να συμβεί το παραμικρό, και συνέχισε προς τους πεζόδρομους.
Σε εκείνο το σημείο με πρόσχημα την αναγραφή συνθημάτων που γινόντουσαν σε τοίχους η πορεία δέχθηκε επίθεση από την ομάδα Δέλτα, οπού και ξεκίνησαν προσαγωγές.
Ο κόσμος που διαμαρτυρόταν για τις προσαγωγές δέχθηκε επίθεση με κρότου λάμψης αλλά και με χημικά.
Από εκεί και πέρα μπορώ να μεταφέρω την προσωπική μου εμπειρία.
Και οι τέσσερις κρότου λάμψης, ενδεχομένως στοχευμένα γιατί κρατούσα την κάμερα, έσκασαν στα πόδια μου. Άρχισα να ζαλίζομαι και για λίγο έχασα σχεδόν εντελώς την ακοή μου. Γονάτισα για λίγο στο πεζούλι ενός παγωτατζίδικου. Αντιλήφθηκα ότι πίσω μου άρχισαν να γίνονται προσαγωγές ενώ δεχόταν λεκτική και σωματική επίθεση μια κοπέλα που κρατούσε κάμερα (απ’ ότι έμαθα ήταν τελικά η @kinimatini). Έστρεψα αμέσως την κάμερά μου προς τα εκεί και προσπαθούσα να καταγράψω τις βιαιοπραγίες της αστυνομίας.
Τότε ένας από τους δελτάδες μπήκε στο παγωτατζίδικο και με άρπαξε. Αμέσως πέταξα την κάμερά μου σε άλλα άτομα που βρισκόταν εντός του χώρου, για να σωθεί το υλικό μου. Φωνάζοντας, βρίζοντας και χτυπώντας με έριξαν κάτω δίπλα από τους υπόλοιπους προσαχθέντες. Όταν σιγουρεύτηκαν ότι δεν υπάρχουν άλλες κάμερες, άρχισαν να χτυπούν να βρίζουν χυδαία τόσο εμάς όσο και άλλο κόσμο που διαμαρτυρόταν. Τελικά η κάμερά μου βρέθηκε στα χέρια ενός Δελτά. Απ’ ότι έμαθα εισέβαλαν στο παγωτατζίδικο απειλώντας τις υπαλλήλους αλλά και μια διαδηλώτρια.
Βρίζοντάς χυδαία μου έδωσαν την κάμερα για να τη βάλω στο τσαντάκι μου, και εκδικητικά μου έδεσαν πισθάγκωνα και υπερβολικά σφιχτά τα χέρια με δυο πλαστικές χειροπέδες. Κάπου εκεί κατέφθασαν τα ΜΑΤ τα οποία μας έβαλαν στα περιπολικά για να μας οδηγήσουν στον 6ο όροφο της ΓΑΔΑ. Εκεί μας έβγαλαν τις χειροπέδες. Οι δικές μου συγκεκριμένα ήταν τόσο σφιχτά δεμένες που δε μπορούσαν να κοπούν πράγμα που είχες ως συνέπεια να τραυματιστώ ελαφρά και από το ψαλίδι.
Κατέφτασαν και οι Δελτάδες που με απομόνωσαν από τους υπόλοιπους προσαχθέντες και ζήτησαν να δουν το υλικό που τράβηξα με την κάμερα χωρίς να χάνουν ευκαιρία να με προσβάλουν συνεχώς. Τους ρώτησα αν αυτό είναι νόμιμο και απλά με χλεύασαν. Είδαν το βίντεο και ζητωκραύγαζαν “Πόσο πολύ τους γ***σαμε” και “τι μ***κες είσαστε που σας γ****ε και ανεβάζετε από μόνοι σας τα βίντεο στο YouTube” και διάφορά άλλα χουλιγκανικά-συμμοριακά. Μετά από διάφορα άλλα άνοιξαν το τσαντάκι που κουβαλούσα μαζί μου χλευάζοντάς με για το περιεχόμενό του, και για παθήσεις που συνδέονται με κάποια φάρμακα που είχα κλπ. Τέλος πήραν το τσαντάκι και την κάμερά στο γραφείο του αξιωματικού υπηρεσίας.
Συνολικά ήμασταν 13 άτομα και εκεί διαπίστωσα ότι και οι υπόλοιποι έχουν δεχτεί χτυπήματα, είχαν σκισμένα ρούχα κλπ. Οδηγηθήκαμε ένας ένας στο γραφείο για να δώσουμε τα στοιχεία μας, όπου μας πήραν τα κινητά.
Έπειτα ένας αστυνομικός με πολιτικά με οδήγησε σε ένα γραφείο όπου μου επέβαλλε να διαγράψω το βίντεο. Σε γενικές γραμμές οι δελτάδες ρωτούσαν συνεχώς αν έχει διαγραφεί το βίντεο, καθώς φοβόταν για τα όσα είχα καταγράψει.
Λίγη ώρα αργότερα επέστρεψαν τα προσωπικά μας αντικείμενα και άφησαν όλους τους προσαχθέντες κρατώντας δυο άτομα που είχαν συλληφθεί.
Καθώς η ακοή μου δεν έχει αποκατασταθεί πλήρως και νιώθω πόνο στα τύμπανα, επισκέφτηκα ωτορινολαρυγγολόγο, ο οποίος διέγνωσε ακουστικό τραύμα και στα δυο μου αφτιά. Ευτυχώς δε φαίνεται να είναι σοβαρό και η ακοή μου αναμένεται να αποκατασταθεί εντός 10ημέρου.
Υ.Γ. 1 Απλώς θεωρώ σημαντική την καταγραφή του γεγονότος. Για την ιστορία αλλά και για την διαπίστωση της πραγματικότητας. Δεν προσπαθώ να θυματοποιήσω τον εαυτό μου. Θεωρώ πως ζούμε σε έναν ιδιότυπο πόλεμο, στον οποίο έχω διαλέξει στρατόπεδο.
Υ.Γ. 2 Περαστικά σας. Δε θα μπορέσετε ποτέ να καταστρέψετε το υλικό μου. Τζάμπα η βενζίνη για την προσαγωγή.. Τζάμπα και οι πλαστικές χειροπέδες. Τζάμπα το ρεύμα για το ασανσέρ.. Το βίντεο που προσπαθήσατε να κρύψετε από τη δημοσιότητα είναι διαθέσιμο παρακάτω.
Και το βίντεο της @kinimatini που απλά και μόνο επειδή κατέγραφε το περιστατικό, κατέληξε κάπως έτσι.
Η ΕΛΑΣ και η ΕΥΠ παρακολουθούσαν τα τηλέφωνα περισσότερων από 50.000 πολιτών! Μόνο τον τελευταίο χρόνο οι επίσημες παρακολουθήσεις τηλεφώνων, με επίκληση θεμάτων «κρατικής ασφάλειας», αυξήθηκαν κατα 70%! Επιπλέον, επτά εταιρείες επικοινωνιών κατέθεσαν αναφορές ότι υπήρχαν προβλήματα ασφαλείας του δικτύου τους.
Τα εντυπωσιακά αυτά συμπεράσματα προκύπτουν από την τελευταία έκθεση της Αρχής Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) που συντάχθηκε με αντικείμενο τις παρακολουθήσεις τηλεφώνων αλλά και τις καταγγελίες για παραβίαση επικοινωνιών.
