Η πραγματική ανάγκη για αντίσταση απέναντι σε ένα δήθεν θρησκευτικό καθεστώς, ξεπουλημένο από την αρχή στους κερδοσκόπους του ΔΝΤ, ένωσε τους οπαδούς των 3 μεγάλων ομάδων της Κωνσταντινούπολης, που συντεταγμένα κατέβηκαν στο δρόμο και ενώθηκαν με τις εκατοντάδες χιλιάδες άλλους διαδηλωτές.

Τα οδοφράγματα και η ανάγκη για την ελευθερία, απέναντι στην τρομερά σκληρή κρατική καταστολή, αποτέλεσαν την καλύτερη κόλλα στους μέχρι χθες άσπονδους οπαδικούς εχθρούς.

Μακάρι να είχε συμβεί και εδώ πέρα αυτό όπως φημολογούνταν στην εξέγερση στις 12 Φλεβάρη 2012, αλλά ποτέ δεν έγινε, γιατί τότε θα είχε πέσει και η ίδια η Βουλή.

Αλλά οι οπαδοί σε αυτή τη χώρα είναι κατά κύριο λόγο υποταγμένοι στα μεγάλα αφεντικά των ομάδων και ακολουθούν συμπεριφορά οπαδικών προβάτων. Έτσι εξυπηρετούν τους “επιχειρηματίες” και τα συμφέροντα τους. Οι μόνοι που ξεχώρισαν εκείνη την ημέρα ήταν οι Φενταγίν. Ήταν μια μεγάλη ευκαιρία που χάθηκε τότε και σίγουρα η ζωή μας θα ήταν εντελώς διαφορετική.

Αλλά αφού δεν μπορούμε να παραδειγματιστούμε από τους άλλους ας τους τιμήσουμε τουλάχιστον και να τους υποβάλουμε τα σέβη μας για την μεγάλη νίκη που κατάφεραν απέναντι στην κρατική καταστολή.

Από:http://sxoliastesxwrissynora.wordpress.com

Πηγή:http://mpalothia.com