Αργά το πρωί της Κυριακής πάνω στο τραπέζι: καφές, μήλα, μαρκαδόροι, κόλλα UHU, υπολείμματα ψωμιού με μαρμελάδα, οι εφημερίδες του Σαββατοκύριακου, βιβλία μισάνοιχτα. Πάνω πάνω “Οι δώδεκα Θεοί του Ολύμπου”, και το Τετράδιο Εργασιών της Ιστορίας της Γ´Δημοτικού.  Οτι έχει ξεμείνει από το πρωινό, από την προηγούμενη μέρα, από την εβδομάδα που πέρασε. Ολα μαζί.

Έξω έχει μια συννεφιά-μία ήλιο, η χθεσινή πορεία τελείωσε ειρηνικά, δεν έπιασε ακόμα κρύο, δεν επείγει κάτι. Ισως περισσότερο απ´όλα, η μελέτη της Δευτέρας. Σελίδα 6, κεφάλαιο 2, άσκηση 3: “Παρατηρώ με προσοχή τα νομίσματα και γράφω αποκάτω ποιούς θεούς παριστάνουν και τι προστάτευε ο κάθε θεός.” Παρακάτω, σημειωμένο με μολύβι: “να βρω και να φέρω φωτογραφίες των ίδιων θεών”. (Αραγε, σκέφτηκε ο ευφυής νονός της επιχείρησης-σκούπας τα αμέτρητα παιδάκια που θα “γκουγκλάρουν” το προσωνύμιο του ευσεβούς θεού, και τί θα αντικρύσουν; Κάντε μια δοκιμή…)

Πίσω από τα φύλλα της εφημερίδας, κρυφοκοιτάζω το χέρι που γράφει και σβήνει, κρυφακούω τον συλλαβιστό συλλογισμό: “Είναι ο Δίας. Ο βασιλιάς των Θεών. Ποιόν προστατεύει; Κάτσε να θυμηθώ. Προστατεύει τους ξένους, τους φτωχούς και τους ικέτες. Μισό λεπτό να ξαναδώ.” Αφήνω κάτω την εφημερίδα και ξανακοιτάζω κι εγώ. Το λέει. Σελίδα 10, δεύτερη παράγραφος: “Επέβαλλε την τάξη και τη δικαιοσύνη. Εριχνε αστραπές και κεραυνούς για να τιμωρήσει τους κακούς, επέβαλε την τήρηση των νόμων, προστάτευε τους ξένους, τους φτωχούς και τους ικέτες.”

Αυτό λέει. Αυτό ακριβώς και τίποτα άλλο. Κοιτάζω ξανά. Μια το βιβλίο, μια τις εφημερίδες δίπλα.

“Συνεχίζεται ο Ξένιος Ζευς με προσαγωγές και συλλήψεις”

Και παραδίπλα:

“Σβάστικες σε σχολεία”

“Δίωξη εκπαιδευτικού μετά από παρέμβαση της Χρυσής Αυγής”

“Στον αέρα ο νόμος για την ιθαγένεια”

“Χτύπησαν θανάσιμα και εγκατέλειψαν αλλοδαπό”

“Διεθνής κατακραυγή για τον βασανισμό Αιγυπτίου”

“Λουκέτο στο φούρνο του βασανιστή της Σαλαμίνας”

“Πογκρόμ σε καταστήματα αλλοδαπών στον Αγιο Παντελεήμονα”

Ξανακοιτάζω. Μια το βιβλίο, μια τις εφημερίδες. Μια το ψωμί. Κι επειδή δεν ξέρω τί να πω και πώς ακριβώς να το πω, αποφεύγω να συναντήσω το άλλο βλέμμα δίπλα μου.

Της Ναντίνας Χριστοπούλου – ανθρωπολόγος

πηγή: news247.gr

Η συγκέντρωση ξεκίνησε στις 7 το απόγευμα με μικροφωνική και μοίρασμα κειμένων. Υπήρχαν 2 πανό και από το μικρόφωνο διαβαζότανε το κείμενο της συνέλευσης αντιφασιστών /αντιφασιστριών Κοζάνης. Κατά τις 9 ξεκίνησε πορεία στους κεντρικούς δρόμους της πόλης. Υπήρχε αρκετά δυνατός παλμός με συνθήματα, στένσιλ και τρικάκια. Η πορεία ανέβηκε την οδό Παύλου Μελά και πέρασε από τα γραφεία της Χ.Α. όπου ήταν παρατεταγμένοι ματάδες και ασφαλίτες από νωρίς. Από τα γραφεία και έπειτα οι μπάτσοι ακλουθούσαν την πορεία (σε σχετικά κοντινή απόσταση) μέχρι την αρχή του πεζόδρομου από την πλευρά της οδού Δημοκρατίας. Η πορεία επέστρεψε στο καμπαναριό όπου και τελείωσε. H πορεία δεν σταμάτησε δευτερόλεπτο να φωνάζει συνθήματα.

Mεταξύ άλλων, ακούστηκαν τα:

“ο φασισμος δεν ειναι εικονα στις ειδησεις, στο δρομο στο δρομο μπορεις να τον τσακισεις”

“ενα δυο τρια πολλα πολυτεχνεια”

“το πολυτεχνειο δεν ητανε γιορτη, ητανε εξεγερση αντιφασιστικη”

“το 24ο ωρο της υποταγης δουλεια και καταναλωση και στα αλλα θεατης”

‘ψωμι παιδεια ελευθερια, η χουντα δεν τελειωσε το 73″

“κουμης κανελλοπουλου μιχαλης καλτεζας, το πολυτεχνειο δεν τελειωσε για μας”

‘ολες οι αξιες  αυτης της κοινωνιας βρισκονται στις κλουβες της αστυνομιας”

” οσο περισσοτερο σου κλεβουν την ζωη, τοσο σε ντοπαρουν με εθνος και φυλη”

“οι μπατσοι δεν ειναι παιδια των εργατων, είναι τα σκυλιά των αφεντικών”

Την Παρασκευή 16 Νοέμβρη μοιράστηκαν στο γενικό λύκειο σερβίων του νόμου Κοζάνης αντιφασιστικά φυλλάδια από μια ομάδα μαθητών του σχολείου προς στους άλλους μαθητές και καθηγητές. Αφορμή στάθηκε η επέτειος του πολυτεχνείου και οι προκλητικές αφίσες των χρυσών αυγών που βλαστημούσαν τους αγωνιστές του πολυτεχνείου. Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε:

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΕΡΧΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ

ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

   Μόλις λίγους μήνες μετά την κατά τα άλλα “δημοκρατική διαδικασία” των εθνικών μας εκλογών, η ελλάδα έχει μπει για τα καλά στον αστερισμό του παραλόγου…

Από τη μια, υπουργοί που “χάνουν”  λίστες φοροφυγάδων μένουν στο απυρόβλητο, ενώ από την άλλη δημοσιογράφοι που τις φέρνουν στην δημοσιότητα, συλλαμβάνονται για παράβαση προσωπικών δεδομένων!

Από τη μια, υπουργοί απειλούν πως θα μηνύσουν όσους κάνουν λόγο για βασανισμούς στα άδυτα της ΓΑΔΑ, ενώ από την άλλη καρατομούν δημοσίους υπαλλήλους οι οποίοι τολμούν να σχολιάσουν το πόρισμα που εκθέτει την αστυνομία και παραδέχεται πως όντως οι βασανισμοί αυτοί πραγματοποιήθηκαν!

Από τη μια, υπουργοί και παπαγαλάκια της προπαγάνδας τους μιλούν για πόλεμο των “δύο άκρων”, ενώ από την άλλη ασφαλίτες, ομάδες δέλτα, διας, ματατζίδες, χτυπούν, ψεκάζουν και βασανίζουν πολίτες που υποτίθεται πως σκοπός τους είναι να προστατεύουν!

Από τη μια, ο πρώην (;) υπάλληλος της ΕΥΠ, μιχαλολιάκος, χαιρετά ναζιστικά, φανερώνοντας έτσι την νοσταλγία του για τα κρεματόρια και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ενώ από την άλλη κατηγορεί τα αφεντικά του για δήθεν ανυποληψία!

Από τη μία οι νοσταλγοί των SS, χρυσή αυγή,  μιλούν για “καθαρά χέρια” ενώ από την άλλη το αίμα των μεταναστών, το αίμα των ανέργων, το αίμα των διαδηλωτών που εναντιώνονται στην αυθαιρεσία των υπαλλήλων του Πλούτου, το αίμα τέλος όλων όσων δεν ανήκουν στους… ”καθαρούς έλληνες”, στάζει απ’ τα σαγόνια τους!

Από τη μια οι τράπεζες  έχουν κατακλέψει τον κόσμο με τους συνεχόμενους τοκισμούς των δανείων απλών ανθρώπων και κατασχέσεις περιουσιών, ενώ από την άλλη οι βουλευτές της χρυσής αυγής συμφώνησαν να πουληθεί η Αγροτική Τράπεζα σε εξευτελιστική τιμή και χιλιάδες στρέμματα αγροτικής γης να πάνε στα χέρια των τραπεζιτών.

Από τη μια η ανεργία αγγίζει το 35% του πληθυσμού, από την άλλη δημιουργούνται  “γραφεία εύρεσης εργασίας για έλληνες”, με σκοπό να νοικιάζουν εργαζόμενους  σε αφεντικά με μεροκάματα 16 ευρώ  λες και είναι δούλοι.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟ, υπάρχουν κάποιοι που δε μοιράζουν μακαρόνια σε έλληνες ανέργους, αλλά βρίσκονται στους δρόμους για να μην υπάρχουν άνεργοι…

Υπάρχουν κάποιοι που δε θα στήσουν αιμοδοσίες μόνο για έλληνες, αλλά δίνουν και το αίμα τους για τα δικαιώματα του κάθε ανθρώπου χωριστά…

Υπάρχουν κάποιοι των οποίων τα χέρια δεν είναι καθαρά, μιας και προσπαθούν με νύχια και με δόντια να κρατήσουν στη ζωή δάση όπως αυτό στις Σκουριές και να μην το παραδώσουν στο έλεος των χρυσοθήρων. Που προσπαθούν να αναπλάσουν την καμένη Πάρνηθα και να μην την παραδώσουν αμαχητί στο καζίνο και τα συμφέροντά του…

Υπάρχουν κάποιοι που ονειρεύονται πως κάποια μέρα θα σταματήσει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο…

ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟ

ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΦΑΣΙΣΜΟ

ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ

ΗΜΕΡΕΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΦΑΚΟ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΩΝ ΟΠΕΡΑΤΕΡ

ΕΙΔΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ 5Η ΕΠΕΤΕΙΟ

ντοκουμέντα…

αυτα δεν μπορεί να τα παραχαράξει κανεις, αξίζει να τα δούμε:

http://www.ert-archives.gr/V3/public/main/page-assetview.aspx?tid=91471&tsz=0&autostart=0

Φοβάμαι

τους ανθρώπους που εφτά χρόνια

έκαναν πως δεν είχαν πάρει χαμπάρι

και μια ωραία πρωία –μεσούντος κάποιου Ιουλίου–

βγήκαν στις πλατείες με σημαιάκια κραυγάζοντας

«Δώστε τη χούντα στο λαό».

Φοβάμαι τους ανθρώπους

που με καταλερωμένη τη φωλιά

πασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου.

Φοβάμαι τους ανθρώπους

που σου ‘κλειναν την πόρτα

μην τυχόν και τους δώσεις κουπόνια

και τώρα τους βλέπεις στο Πολυτεχνείο

να καταθέτουν γαρίφαλα και να δακρύζουν.

Φοβάμαι τους ανθρώπους

που γέμιζαν τις ταβέρνες

και τα ‘σπαζαν στα μπουζούκια

κάθε βράδυ

και τώρα τα ξανασπάζουν

όταν τους πιάνει το μεράκι της Φαραντούρη

και έχουν και «απόψεις».

Φοβάμαι τους ανθρώπους

που άλλαζαν πεζοδρόμιο όταν σε συναντούσαν

και τώρα σε λοιδορούν

γιατί, λέει, δεν βαδίζεις στον ίσιο δρόμο.

Φοβάμαι, φοβάμαι πολλούς ανθρώπους.

Φέτος φοβήθηκα ακόμα περισσότερο.

Το ποίημα «Φοβάμαι» γράφτηκε τον Νοέμβρη του 1983 και δημοσιεύτηκε στην εφημ. Αυγή.

ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΔΕΝ ΗΤΑΝΕ ΓΙΟΡΤΗ

ΗΤΑΝΕ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ

17 Νοέμβρη 1973. Ομάδες φοιτητών συρρέουν στο Πολυτεχνείο και επιχειρούν για δεύτερη φορά κατάληψη σε πανεπιστημιακό χώρο έπειτα από μια αποτυχημένη προσπάθεια στη Νομική. Σύντομα πλαισιώνονται από διάφορες κοινωνικές ομάδες που προσδίδουν ευρύτερο ταξικό χαρακτήρα στην κατάληψη. Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή…

Έπειτα από 39 χρόνια τα αρχεία παραμένουν κλειστά, εμποδίζοντας την αποκάλυψη στοιχείων για τη δράση της χούντας. Επί δεκαετίες, προσπαθούν να μας πείσουν πως το νόημα του Πολυτεχνείου περιορίζεται απλά σε γιορτές, επετείους, λόγους και στεφάνια, γιατί όσα συνέβησαν εκεί αποτελούν στιγμές του μακρινού παρελθόντος. Επί δεκαετίες το κράτος συσκοτίζει συστηματικά την ιστορική πραγματικότητα, προσβάλλοντας τη μνήμη των θυμάτων της δικτατορίας αφήνοντας έτσι περιθώρια ποικίλων ερμηνειών τόσο για την δράση και το πραγματικό πρόσωπο της χούντας όσο και για τον αγώνα εναντίον του ολοκληρωτικού καθεστώτος και του φασισμού. Τώρα όμως, όσο ποτέ, το παρελθόν σκιάζει τις ζωές μας και οι ομοιότητες του σήμερα με την τότε χούντα είναι τόσες πολλές και προκλητικές για να τις αφήσουμε ασχολίαστες. Η ιστορία επαναλαμβάνεται….

Τριανταεννέα χρόνια πριν ξυλοδαρμοί, διώξεις, εξορία, βασανιστήρια, τραμπουκισμοί, ακρωτηριασμοί και διάφορες φασιστικές πρακτικές. 39 χρόνια πρινπεριστολή της ιδιωτικής σφαίρας, της ελεύθερης σκέψης και των αυτόνομων ενώσεων της πολιτικής έκφρασης και διεκδίκησης. 39 χρόνια πριν βίαιη επιβολή των συμφερόντων των εξουσιαστών(καπιταλιστών), απαγόρευση των ελεύθερων συνδικάτων και αριστερών κομμάτων.39 χρόνια πριν εδραίωση τρόμου και καταστολής στους δρόμους, γιγάντωση του παρακράτους και προβολή της καθαρότητας του ελληνικού έθνους. Σε οικονομικό επίπεδο, τα ελιτίστικα καπιταλιστικά συμφέροντα εξυπηρετήθηκαν από τους πραξικοπηματίες με πρόσχημα μια βιομηχανική ανάπτυξη, φυσικά βασισμένη σε ξένα και ντόπια δανεικά κεφάλαια.

Όπως γίνεται εύκολα κατανοητό, η σύνδεση με το σήμερα είναι αναπόφευκτη. Τα πογκρόμ που ξεκινούν εναντίον των μεταναστών και επεκτείνονται σε οποιαδήποτε κοινωνική ομάδα που τη χαρακτηρίζει διαφορετικότητα, σε συνδυασμό με την άγρια καταστολή των οργάνων του κράτους και του παρακράτους χαρακτηρίζουν τις φασιστικές πρακτικές του σήμερα. Όλα αυτά σε συνδυασμό με την οικονομική εξαθλίωση του λαού μέσω των απάνθρωπων επιβαλλόμενων εκ των άνω μέτρων, συνθέτουν το ζοφερό επίσης σημερινό τοπίο.

Κάτι ακόμα σημαντικό είναι ότι η χούντα στηρίχθηκε αποκλειστικά στο στρατό και στις μιλιταριστικές δομές για να εδραιωθεί. Σήμερα η ρητορική των νεοφασιστών στηρίζεται στην ίδια βάση και αποσκοπεί στην προσπάθεια δημιουργίας «νέων» ανθρώπων που είναι πολεμιστές και συνάμα πειθήνιοι υπήκοοι. Έτσι εξηγείται η επίμονη αναφορά των φασιστών σε μιλιταριστικούς θεσμούς και ιδεολογήματα (όπως η διετής θητεία ανδρών και γυναικών στα 18 και η στρατιωτική πειθαρχία). Χαρακτηριστική είναι ακόμη η προσπάθειά τους να ενσωματωθούν αυτές οι ιδέες στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Σήμερα ο φασισμός υπάρχει. Μπορεί να μην εμφανίζεται με τα ίδια πρόσωπα επιλέγει όμως να εισβάλλει με σημάδια μοντέρνων καιρών και να έχει εκείνο το ίδιο βλέμμα. Είναι αυτός που περιγράφει καλύτερα την τροχιά στην οποία έχουν μπει οι τωρινές δυτικές καπιταλιστικές κοινωνίες, είναι αυτός που πηγάζει πλέον και από τις κοινωνικές σχέσεις και στρέφεται βίαια ενάντια σε αδύναμες κοινωνικές ομάδες. Ο γραφικός χαρακτήρας του (σβάστικα-στρατιωτικοί χαιρετισμοί) συνεχίζει να συντηρείται από τα μ.μ.ε. και κράτος αποδεικνύοντας ότι η Χούντα δεν τελείωσε το ’73… όπως βέβαια και ο αγώνας μας ενάντια σε αυτήν. Η μαζική εξέγερση του Πολυτεχνείου ενάντια στο φασισμό και σε κάθε ολοκληρωτικό καθεστώς δημιουργεί ευθύνες, εμπνέει τους αγώνες του σήμερα και υπενθυμίζει ότι…..

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ

ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

αντιφασίστες/αντιφασίστριες Κοζάνης

Στα πλαίσια της εκφοράς αντιφασιστικού λόγου, συναντιόμαστε στο στούντιο του 1431am με άλλες συλλογικότητες και αντιφασίστες, ώστε να οργανώσουμε συλλογικά τον αγώνα στους δρόμους, στα στέκια, στις γειτονιές, στα σχολεία.

Κάθε Τετάρτη στις 17.00

Συντονιστείτε:

Αρχική

Mικρό φιλμάκι που δημιούργησαν μαθητές της Γ’ Λυκείου στο Μανταμάδο Μυτιλήνης και έχει μια κινηματογραφική φρεσκάδα.

Έχει τίτλο «Το πορτοφόλι» και γυρίστηκε αποκλειστικά από μαθητές τη χρονιά που μας πέρασε και μαθητές πρωταγωνιστούν σε αυτό και υποστηρίχτηκε ενεργά από όλη την σχολική κοινότητα τόσο τους μαθητές όσο και τους καθηγητές.

«Ντούτσε, πω πω κουτουράδα! / Τι σου έφταιξε η Ελλάδα; /

Ήθελες και την Αθήνα. / Νόμιζες πως μες στο μήνα /

θα την πάρεις κομπανία / όπως την Αβησσυνία! /

Μα στον τόπο αυτό οι μανάδες / γέννησαν παλικαράδες / που τη γη υπερασπίσαν, /

σαν λαγό σε κυνηγήσαν / και σε πήγαν με μανία / ώς βαθιά στην Αλβανία!»

Εγκώμιο στην ανδρεία των Ελλήνων, μικρή αλυσίδα μεγάλων εκπλήξεων: ούτε της Βέμπο τραγούδι είναι, ούτε επώνυμο, παρά δημοτικό, ανώνυμων δηλαδή δημιουργών, και το κυριότερο: δεν είναι ελληνικό, αλλά, το κυριότατο: αλβανικό. Γραμμένο στα αλβανικά, την εποχή του ’40, και μεταφρασμένο εμπνευσμένα από τον γιατρό-συγγραφέα Θωμά Στεργιόπουλο, Έλληνα της μειονότητας στην Αλβανία, που από το 1991 ζει στην Ελλάδα.

Το τραγούδι δημοσιεύεται στο Κάποιοι τραγουδούν δίπλα μας: Ανθολογία αλβανικής δημοτικής ποίησης (Ροές, 2007), και τη γνωριμία μαζί του την οφείλουμε στον Παντελή Μπουκάλα (Καθημερινή, 28/10).

Ώστε Αλβανοί για Έλληνες! Άραγε θα τους λένε «εθνοπροδότες» οι δικοί τους Κασιδιαραίοι;

Ούτε λόγος..!

πηγή:  http://yannisharis.blogspot.gr/

Ο όρος kristanllnacht (κριστανλαχτ που σημαίνει στα γερμανικα “η νύχτα των κρυστάλλων”) περιγράφει το μαζικό πανεθνικο πογκρομ στη Γερμανία και στην Αυστρία, στόχος ηταν οι εβραιοι πολίτες της χωρας και αποτέλεσε την απαρχή του ολοκαυτώματος.

Αφορμή  στάθηκε η δολοφονία του γραμματέα της γερμανικής πρεσβείας Ερνστ Φον Ρατ στο Παρίσι απο ενα γερμανοεβραιο ονόματι  Χερσελ Γκρινσπαν. Ο Χερσελ που ειχε διαφύγει στο Παρίσι,  έλαβε γράμμα απο την οικογένεια του, το οποίο περιγράφει τις φρικτές συνθήκες που έζησαν κατα την απέλαση.Αναζητωντας τροπο να τους ανακουφισει , εκανε επανειλημμένες εκκλήσεις προς τον Ερνστ φομ Ρατ. Τελικα με τη βοήθεια ποτε να μην έρχεται ο Γκρισπαν  πυροβόλησε τον Φομ Ρατ στο στομάχι  στις 7 Νοεμβρίου τραύμα που εμελε να οδηγήσει στον θάνατο του εννια μερες μετα στις 9 Νοεμβρίου.

Αποτέλεσμα αυτής της δολοφονίας ηταν να ξεκινήσει ενα μαζικό πογκρομ εναντίον των Εβραίων κατοίκων σε ολόκληρη τη Γερμανία. Πρωτεργατης αυτής της ¨αυθορμητης ¨αντίδρασης ηταν ο Ραινχαρτ Χαιντριχτ (στέλεχος των ss δεύτερος στην μεραρχια μετα τον Χαινριχ Χιμλερ και πρωτοστάτης της τελικής λύσης του σχεδίου των Ναζί για το εβραϊκό ολοκαύτωμα).

Ο απολογισμός αυτής της της ¨αυθορμητης ¨ αντίδρασης ηταν να καταστραφούν 1574 συναγωγες , πάνω απο 7000 καταστήματα και ενας αριθμός περισσότερος αυτών των 30.000 να οδηγηθουν σε στρατόπεδα συγκεντρωσης, με τον ακριβή αριθμό των θανάτων να κυμαίνεται μεταξυ 36 και 200 περίπου ατόμων για τις δυο μερες που διήρκεσαν οι αναταραχές.. Συνολικά μαζι με τους θανάτους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ο αριθμός των θανάτων φτάνει  περίπου στις 2000 με 2500.

Στην ελλαδα τέτοιες νύχτες (μικροτερης δυναμικης σιγουρα) αρχισαν να αποτελουν καθημερινοτητα καθως πυκνα συχνα βλεπουμε πογκρομ  με πρωτοστατες τους οπαδούς του νέο φασιστικου  κόμματος της χρυσής αυγής. Πογκρομ οπως αυτα που διαδραματίστηκαν πρόσφατα στην αθηνα και παλιοτερα στην Πάτρα. Πογκρομ που η κοινή γνώμη δεν εχει καταδικάσει κρατώντας ουσιαστικά μια ουδετερη στάση δίνοντας ετσι την ηθική νομιμοποίηση σε ρατσιστικες επιθεσεις τέτοιες μορφης.

Το μέλλον ίσως να φαντάζει δυσοιωνο αν αυτη η κοινωνία φτάσει σε ενα τετοιο επιπεδο που ο γενικος αφορισμος εναντιον των μεταναστων, ως κυρία αιτία της κρίσης, κατάληξει να  γινει συνειδητη εκφραση μισους. Στην Γερμανία η νομιμοποιηση στις συνειδήσεις των Γερμανών το  ειχε επιτευχθει απο τον  υπουργόςπροπαγάνδας Γκεμπελς. Στην ελλαδα αυτο το ρόλο εχουν οι διάφοροι κονδύλοφοροι του συστήματος οπως τα ΜΜΕ, τα σχολεία, η εκκλησία και όσα αλλα εργαλεία βρίσκονται στην ευχέρεια του συστήματος.

Σε ολα αυτα, πρεπει εμεις, με την αντι πληροφόρηση μας, με τις δράσεις μας και με το κοινωνικό μας προσωπο να καταστήλουμε τέτοιες πρακτικές. Να κάνουμε την κοινωνία να αποβάλει την ξενοφοβία και οτιδήποτε ρατσιστικό κατάλοιπο εχει,

για μια κοινωνία ισότητας και αλληλεγγύης…