ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΔΕΝ ΗΤΑΝΕ ΓΙΟΡΤΗ

ΗΤΑΝΕ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ

17 Νοέμβρη 1973. Ομάδες φοιτητών συρρέουν στο Πολυτεχνείο και επιχειρούν για δεύτερη φορά κατάληψη σε πανεπιστημιακό χώρο έπειτα από μια αποτυχημένη προσπάθεια στη Νομική. Σύντομα πλαισιώνονται από διάφορες κοινωνικές ομάδες που προσδίδουν ευρύτερο ταξικό χαρακτήρα στην κατάληψη. Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή…

Έπειτα από 39 χρόνια τα αρχεία παραμένουν κλειστά, εμποδίζοντας την αποκάλυψη στοιχείων για τη δράση της χούντας. Επί δεκαετίες, προσπαθούν να μας πείσουν πως το νόημα του Πολυτεχνείου περιορίζεται απλά σε γιορτές, επετείους, λόγους και στεφάνια, γιατί όσα συνέβησαν εκεί αποτελούν στιγμές του μακρινού παρελθόντος. Επί δεκαετίες το κράτος συσκοτίζει συστηματικά την ιστορική πραγματικότητα, προσβάλλοντας τη μνήμη των θυμάτων της δικτατορίας αφήνοντας έτσι περιθώρια ποικίλων ερμηνειών τόσο για την δράση και το πραγματικό πρόσωπο της χούντας όσο και για τον αγώνα εναντίον του ολοκληρωτικού καθεστώτος και του φασισμού. Τώρα όμως, όσο ποτέ, το παρελθόν σκιάζει τις ζωές μας και οι ομοιότητες του σήμερα με την τότε χούντα είναι τόσες πολλές και προκλητικές για να τις αφήσουμε ασχολίαστες. Η ιστορία επαναλαμβάνεται….

Τριανταεννέα χρόνια πριν ξυλοδαρμοί, διώξεις, εξορία, βασανιστήρια, τραμπουκισμοί, ακρωτηριασμοί και διάφορες φασιστικές πρακτικές. 39 χρόνια πρινπεριστολή της ιδιωτικής σφαίρας, της ελεύθερης σκέψης και των αυτόνομων ενώσεων της πολιτικής έκφρασης και διεκδίκησης. 39 χρόνια πριν βίαιη επιβολή των συμφερόντων των εξουσιαστών(καπιταλιστών), απαγόρευση των ελεύθερων συνδικάτων και αριστερών κομμάτων.39 χρόνια πριν εδραίωση τρόμου και καταστολής στους δρόμους, γιγάντωση του παρακράτους και προβολή της καθαρότητας του ελληνικού έθνους. Σε οικονομικό επίπεδο, τα ελιτίστικα καπιταλιστικά συμφέροντα εξυπηρετήθηκαν από τους πραξικοπηματίες με πρόσχημα μια βιομηχανική ανάπτυξη, φυσικά βασισμένη σε ξένα και ντόπια δανεικά κεφάλαια.

Όπως γίνεται εύκολα κατανοητό, η σύνδεση με το σήμερα είναι αναπόφευκτη. Τα πογκρόμ που ξεκινούν εναντίον των μεταναστών και επεκτείνονται σε οποιαδήποτε κοινωνική ομάδα που τη χαρακτηρίζει διαφορετικότητα, σε συνδυασμό με την άγρια καταστολή των οργάνων του κράτους και του παρακράτους χαρακτηρίζουν τις φασιστικές πρακτικές του σήμερα. Όλα αυτά σε συνδυασμό με την οικονομική εξαθλίωση του λαού μέσω των απάνθρωπων επιβαλλόμενων εκ των άνω μέτρων, συνθέτουν το ζοφερό επίσης σημερινό τοπίο.

Κάτι ακόμα σημαντικό είναι ότι η χούντα στηρίχθηκε αποκλειστικά στο στρατό και στις μιλιταριστικές δομές για να εδραιωθεί. Σήμερα η ρητορική των νεοφασιστών στηρίζεται στην ίδια βάση και αποσκοπεί στην προσπάθεια δημιουργίας «νέων» ανθρώπων που είναι πολεμιστές και συνάμα πειθήνιοι υπήκοοι. Έτσι εξηγείται η επίμονη αναφορά των φασιστών σε μιλιταριστικούς θεσμούς και ιδεολογήματα (όπως η διετής θητεία ανδρών και γυναικών στα 18 και η στρατιωτική πειθαρχία). Χαρακτηριστική είναι ακόμη η προσπάθειά τους να ενσωματωθούν αυτές οι ιδέες στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Σήμερα ο φασισμός υπάρχει. Μπορεί να μην εμφανίζεται με τα ίδια πρόσωπα επιλέγει όμως να εισβάλλει με σημάδια μοντέρνων καιρών και να έχει εκείνο το ίδιο βλέμμα. Είναι αυτός που περιγράφει καλύτερα την τροχιά στην οποία έχουν μπει οι τωρινές δυτικές καπιταλιστικές κοινωνίες, είναι αυτός που πηγάζει πλέον και από τις κοινωνικές σχέσεις και στρέφεται βίαια ενάντια σε αδύναμες κοινωνικές ομάδες. Ο γραφικός χαρακτήρας του (σβάστικα-στρατιωτικοί χαιρετισμοί) συνεχίζει να συντηρείται από τα μ.μ.ε. και κράτος αποδεικνύοντας ότι η Χούντα δεν τελείωσε το ’73… όπως βέβαια και ο αγώνας μας ενάντια σε αυτήν. Η μαζική εξέγερση του Πολυτεχνείου ενάντια στο φασισμό και σε κάθε ολοκληρωτικό καθεστώς δημιουργεί ευθύνες, εμπνέει τους αγώνες του σήμερα και υπενθυμίζει ότι…..

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ

ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

αντιφασίστες/αντιφασίστριες Κοζάνης

Στα πλαίσια της εκφοράς αντιφασιστικού λόγου, συναντιόμαστε στο στούντιο του 1431am με άλλες συλλογικότητες και αντιφασίστες, ώστε να οργανώσουμε συλλογικά τον αγώνα στους δρόμους, στα στέκια, στις γειτονιές, στα σχολεία.

Κάθε Τετάρτη στις 17.00

Συντονιστείτε:

Αρχική

Mικρό φιλμάκι που δημιούργησαν μαθητές της Γ’ Λυκείου στο Μανταμάδο Μυτιλήνης και έχει μια κινηματογραφική φρεσκάδα.

Έχει τίτλο «Το πορτοφόλι» και γυρίστηκε αποκλειστικά από μαθητές τη χρονιά που μας πέρασε και μαθητές πρωταγωνιστούν σε αυτό και υποστηρίχτηκε ενεργά από όλη την σχολική κοινότητα τόσο τους μαθητές όσο και τους καθηγητές.

«Ντούτσε, πω πω κουτουράδα! / Τι σου έφταιξε η Ελλάδα; /

Ήθελες και την Αθήνα. / Νόμιζες πως μες στο μήνα /

θα την πάρεις κομπανία / όπως την Αβησσυνία! /

Μα στον τόπο αυτό οι μανάδες / γέννησαν παλικαράδες / που τη γη υπερασπίσαν, /

σαν λαγό σε κυνηγήσαν / και σε πήγαν με μανία / ώς βαθιά στην Αλβανία!»

Εγκώμιο στην ανδρεία των Ελλήνων, μικρή αλυσίδα μεγάλων εκπλήξεων: ούτε της Βέμπο τραγούδι είναι, ούτε επώνυμο, παρά δημοτικό, ανώνυμων δηλαδή δημιουργών, και το κυριότερο: δεν είναι ελληνικό, αλλά, το κυριότατο: αλβανικό. Γραμμένο στα αλβανικά, την εποχή του ’40, και μεταφρασμένο εμπνευσμένα από τον γιατρό-συγγραφέα Θωμά Στεργιόπουλο, Έλληνα της μειονότητας στην Αλβανία, που από το 1991 ζει στην Ελλάδα.

Το τραγούδι δημοσιεύεται στο Κάποιοι τραγουδούν δίπλα μας: Ανθολογία αλβανικής δημοτικής ποίησης (Ροές, 2007), και τη γνωριμία μαζί του την οφείλουμε στον Παντελή Μπουκάλα (Καθημερινή, 28/10).

Ώστε Αλβανοί για Έλληνες! Άραγε θα τους λένε «εθνοπροδότες» οι δικοί τους Κασιδιαραίοι;

Ούτε λόγος..!

πηγή:  http://yannisharis.blogspot.gr/

Ο όρος kristanllnacht (κριστανλαχτ που σημαίνει στα γερμανικα “η νύχτα των κρυστάλλων”) περιγράφει το μαζικό πανεθνικο πογκρομ στη Γερμανία και στην Αυστρία, στόχος ηταν οι εβραιοι πολίτες της χωρας και αποτέλεσε την απαρχή του ολοκαυτώματος.

Αφορμή  στάθηκε η δολοφονία του γραμματέα της γερμανικής πρεσβείας Ερνστ Φον Ρατ στο Παρίσι απο ενα γερμανοεβραιο ονόματι  Χερσελ Γκρινσπαν. Ο Χερσελ που ειχε διαφύγει στο Παρίσι,  έλαβε γράμμα απο την οικογένεια του, το οποίο περιγράφει τις φρικτές συνθήκες που έζησαν κατα την απέλαση.Αναζητωντας τροπο να τους ανακουφισει , εκανε επανειλημμένες εκκλήσεις προς τον Ερνστ φομ Ρατ. Τελικα με τη βοήθεια ποτε να μην έρχεται ο Γκρισπαν  πυροβόλησε τον Φομ Ρατ στο στομάχι  στις 7 Νοεμβρίου τραύμα που εμελε να οδηγήσει στον θάνατο του εννια μερες μετα στις 9 Νοεμβρίου.

Αποτέλεσμα αυτής της δολοφονίας ηταν να ξεκινήσει ενα μαζικό πογκρομ εναντίον των Εβραίων κατοίκων σε ολόκληρη τη Γερμανία. Πρωτεργατης αυτής της ¨αυθορμητης ¨αντίδρασης ηταν ο Ραινχαρτ Χαιντριχτ (στέλεχος των ss δεύτερος στην μεραρχια μετα τον Χαινριχ Χιμλερ και πρωτοστάτης της τελικής λύσης του σχεδίου των Ναζί για το εβραϊκό ολοκαύτωμα).

Ο απολογισμός αυτής της της ¨αυθορμητης ¨ αντίδρασης ηταν να καταστραφούν 1574 συναγωγες , πάνω απο 7000 καταστήματα και ενας αριθμός περισσότερος αυτών των 30.000 να οδηγηθουν σε στρατόπεδα συγκεντρωσης, με τον ακριβή αριθμό των θανάτων να κυμαίνεται μεταξυ 36 και 200 περίπου ατόμων για τις δυο μερες που διήρκεσαν οι αναταραχές.. Συνολικά μαζι με τους θανάτους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ο αριθμός των θανάτων φτάνει  περίπου στις 2000 με 2500.

Στην ελλαδα τέτοιες νύχτες (μικροτερης δυναμικης σιγουρα) αρχισαν να αποτελουν καθημερινοτητα καθως πυκνα συχνα βλεπουμε πογκρομ  με πρωτοστατες τους οπαδούς του νέο φασιστικου  κόμματος της χρυσής αυγής. Πογκρομ οπως αυτα που διαδραματίστηκαν πρόσφατα στην αθηνα και παλιοτερα στην Πάτρα. Πογκρομ που η κοινή γνώμη δεν εχει καταδικάσει κρατώντας ουσιαστικά μια ουδετερη στάση δίνοντας ετσι την ηθική νομιμοποίηση σε ρατσιστικες επιθεσεις τέτοιες μορφης.

Το μέλλον ίσως να φαντάζει δυσοιωνο αν αυτη η κοινωνία φτάσει σε ενα τετοιο επιπεδο που ο γενικος αφορισμος εναντιον των μεταναστων, ως κυρία αιτία της κρίσης, κατάληξει να  γινει συνειδητη εκφραση μισους. Στην Γερμανία η νομιμοποιηση στις συνειδήσεις των Γερμανών το  ειχε επιτευχθει απο τον  υπουργόςπροπαγάνδας Γκεμπελς. Στην ελλαδα αυτο το ρόλο εχουν οι διάφοροι κονδύλοφοροι του συστήματος οπως τα ΜΜΕ, τα σχολεία, η εκκλησία και όσα αλλα εργαλεία βρίσκονται στην ευχέρεια του συστήματος.

Σε ολα αυτα, πρεπει εμεις, με την αντι πληροφόρηση μας, με τις δράσεις μας και με το κοινωνικό μας προσωπο να καταστήλουμε τέτοιες πρακτικές. Να κάνουμε την κοινωνία να αποβάλει την ξενοφοβία και οτιδήποτε ρατσιστικό κατάλοιπο εχει,

για μια κοινωνία ισότητας και αλληλεγγύης…

Το απόγευμα της Παρασκευής, 9/11, πραγματοποιήθηκε αντιφασιστική – αντιρατσιστική συγκέντρωση στην πλατεία Καπνεργάτη, ύστερα από κάλεσμα της αντιφασιστικής πρωτοβουλίας Καβάλας, την ίδια ώρα που η νεο-φασιστική οργάνωση ‘Πατριωτική Κίνηση Πολιτών Καβάλας’ πραγματοποιούσε συγκέντρωση – πορεία “για τον ρατσισμό που δέχονται οι έλληνες από τους αντιρατσιστές” όλος τυχαίος την ημερομηνία που είχε γίνει η Νύχτα των Κρυστάλλων.

Η συγκέντρωση κράτησε για δυόμιση ώρες (18:00-20:30), διαβάστηκαν κείμενα από την μικροφωνική και έγινε μοίρασμα κειμένων. Σε δύο στιγμές που η πορεία των ασπόνδυλων πλησίασε από απόσταση την συγκέντρωση, η περιφρούρηση τους έδωσε το ανάλογο μήνυμα με τα συνθήματα που ακουστήκαν.

Στην συγκέντρωση συμμετείχαν αντιεξουσιαστές, αριστεροί και άλλοι ευαισθητοποιημένοι συμπολίτες μας. Οι φασίστες σύμφωνα με εκτιμήσεις πρέπει να ήταν λίγο λιγότεροι από τους συγκεντρωμένους, το οποίο δεν μπορεί να θεωρηθεί επιτυχία δεδομένου του ότι οι περισσότεροι ήταν ‘εισαγόμενοι’ με λεωφορεία και ΙΧ από Αλεξανδρούπολη έως Θεσσαλονίκη, σε αντίθεση με τους αντιφασίστες που ήταν οι περισσότεροι κάτοικοι της πόλης.

Αντιφασιστικό έντυπο-comic που μοιράστηκε σε λύκεια και γυμνάσια της Νίκαιας στα τέλη του Οκτώβρη ’12 απο την συλλογικότητα “μπλόκο στην εξουσία”

Εδώ μπορείτε να δείτε ολόκληρο το comic:   να τσακίσουμε τον φασισμό

Απο φορους πλοιων (δου πλοιων φορολογει τους εφοπλιστες) προβλεπονται 80 εκ +60 εκ συνολο 140 εκ εσοδα την επομενη τετραετια! και συγκρινετε με τα μειωμενα εξοδα απο συνταξεις κλπ.
Επίσης, το νεο δανειο θα μας στοιχισει και 725 εκατομμυρια ευρω σαν “εξοδα δανειου”!….

Ολόκληρο το μεσοπροθεσμο του 2013 σε ηλεκτρονική & επίσημη μορφή εδώ:

ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ_2013

Το Schwarzfahrer (λαθρεπιβάτης)του σκηνοθέτη Pepe Danquart είναι μια ταινία μικρού μήκους και έχει κερδίσει το όσκαρ ταινίας μικρού μήκους το 1994.Θέμα της, η καταδίκη του καθημερινού ρατσισμού μέσα από μια ιστορία σε ένα τραμ: Ένας νεαρός νέγρος μπαίνει σε τραμ, μια ηλικιωμένη του φαίρεται άσχημα και μονολογώντας τον προσβάλλει συνεχώς και αυτόν, αλλά και τους άλλους μετανάστες. Στο τέλος ο νεαρός νέγρος, παίρνει την εκδίκησή του. Οι υπόλοιποι επιβάτες παρακολουθούν σιωπηλοί τα γεγονότα.